teyemmüm, peygamber efendimiz’in (s.a.v.) hicretinin beşinci senesinde meşrû olmuştur. o sene benî mustalık gazvesinde resûlü ekrem ile beraberindeki mücahidler susuz bir yerde gecelemişlerdi. sabah namazını kılmak için abdest alacak suları bulunmuyordu. sabaha yakın teyemmüm hakkındaki nisâ sûresi’nin 43. âyeti nâzil olmuş, ashâb-ı kirâm radıyallâhü anhüm çok sevinmişler ve teyemmüm yaparak namazlarını kılmışlardır.
hz. allah ümmeti muhammed'e böylece suyun bulunmadığı yerde toprağı temizleyici kılmıştır.