taso

ben bununla hiç oynamadım. bizim devrimizin tasosu bilyeydi. yani misket.

'Kökmek' fiilini bolca kullandığım bi oyundu bee

çocukluğumuzun oyunu beeee! ayrı bir felsefesi vardı. oyun tarzları vardı. herkes oynarken saygılı idi. çalmak çırpmak yoktu. güzeldi, saftı vesselam... bir de benden abi tavsiyesi: sakın tüm tasolara karşılık oynamayın.

jenerasyon simgesi.

citlatmak , dik vurmak yok . duz bi yere gecelim

ulan dev tasolar vardı nadirdi onlar çıksın diye çılgınlar gibi cips yediğimizi bilirim

dün oynayan 2 çocuk gördüm, ikram ettiğim balık kraker eşliğinde izledim.

ah ah,şu tasolarla oynayan jenerasyona denk gelememek içimde küçük bir yaradır.en azından cipslerden çıkan beybladeleri, yu gi ohları almıştım. yine de pokemon tasolarıyla oynayaydım iyiydi be.

doğum günü hediyesi olarak istediğim bir şey............. sonra satranç takımı ve pipo istiyorum ercü bunları al bana

bunu bir de gazoz kapağı versiyonu vardı bee

ağlamıyorum gözüme taso kaçtı bi saniye..

👉 abim binbir emekle toplayıp biriktirmişti bunları zamanında. Şimdi benim sakladığımdan haberi yok, muhtemelen kaybolduğunu falan zannediyordur. ilerde çok çok ilerde ortaya çıkarıp mutlu edicem abimi

gözümde canlanır koskaca mazii

duygulandım :'(

digimon tasolarını bilen biler.çocukken çok severdim kimseyle oynamaz sadece evde kendi kendime oynardım.onları evin arkasına attığım günü dün gibi hatırlarım.köpek gibi pişmanım lan ah ulan ah atmayacaktım onları yazık ki ne yazık bana

tapa>taso

mahallede 200 tasomu sabahtan akşama sökülmüştüm ahahha ulan ya sökmek vardı.bi ara dondurma çubuğu bile çıktıydı magnum dönmüyordu.

Cipslerden çıkardı, sonra mahallede akşama kadar vur patlasın çal oynasın. Kazananlar, kaybedenlerle dalga geçerdi. Önceden gazoz kapaklarını taşları ezerdik, taso yapardık. Sonra pokemunun tasoları çıktı..

Gazoz kapağının üstüne taso tanımam

hayatımda bu salak şeye 1 kuruş bile para vermedim ama enayiler sağolsun yüzlercesine sahip oldum.

2000li yıllarda biriktirmesi moda olan oyun gereçleri. Cipslerden çıkarlardı. Bir kutu vardı bende. Hologramlı olanlar da vardı. Çok severdim. Bambaşka bir kokuları vardı. Keşke yine olsa da yine o eski günlere gitsem. Nasıl oynandığını bile unuttum ama sadece çok sevdiğimi, üzerinde Pokemon falan olanlarını özellikle sakladığımı hatırlıyorum. Bu kadar basit bir oyuncak bu kadar değerli olsun.. Kıymet bilen çocuklardık. O kalın kartonlar bile mutlu ediyordu bizi. 🥲