türkçedeki en hüzünlü kelime

umut

hercai çok uzun yıllar önce iki kır çiçeği birbirlerine aşık olurlar. her bahar diğer çiçekler gibi onlarda açıp güneşe merhaba derler. fakat bir bahar başlangıcı bu çiçeklerden biri diğerine; “biz diğer çiçekler gibi bu bahar açmayalım, kışın ortasında herkesin soğuktan kaçtığı karlı günlerde açalım ki, bütün doğa bize ait olsun” der ve ikisi de o bahar açmamaya karar verirler. biri açmak için kışın gelmesini ve karın yağmasını beklerken, diğeri o yaz açar. o gün bugündür, karda açan ve sevgilisini bekleyen çiçeğe “kardelen” sevgilisini yarı yolda bırakan çiçeğe de “hercai” denilir. i̇şte bu yüzden hayırsız sevgiliye “hercai” diye hitap edilir.

format

yarını ele alırsak "evet" kelimesi

güzdür ya herhalde, sezen "ne olur baharlarımı bırakın bir süre daha tanıdık değil bana güz" dediği içindir

biçare

(bkz: naçar) türkçe kökenli değil ama tdk'da mevcut. çaresiz, buruk anlamlarına gelir. karacaoğlan'ın dilinden şöyledir; "naçar karac'oğlan naçar pençe vurup göğsün açar kara gündür gelip geçer gamlanma gönül gamlanma"

olsundur. düşünsene sevdiğin kişi tüm hayallerini yıkıyor ne diyebilirsin ki sadece olsun dersin

belki 1 kelime değil ama "canın sağolsun"

eyvallah

olsun

olsun

kaybettik

özlemek

az önce sordum yanımdaki arkadaşıma en hüzünlü kelime ne diye düşündü düşündü "bana göre emre mesela" dedi

(bkz: yutkunmak) çünkü; aç insan yemek görünce yutkunur, insan sevdiğini başkasıyla görünce yutkunur, fakir zengini görünce yutkunur, haksızlık karşısında çaresiz olan insan yutkunur, çocuğuna istediği oyuncağı alamayan baba yutkunur, kalbi kırılan insan gözlerini kaçırıp yutkunur, kanser hastası saçları dökülmüş bir kadın güzel saçlı bir kadın görünce yutkunur, tekerlekli sandalyeden, koşup oynayan yaşıtlarını izleyen çocuk yutkunur, yutkunmak hep bir imrenmektir,yoksunluktur,çaresizliktir.

anne

(bkz: üzgünüm) bu kelimeden sonrası, söyleyen kişiyi aslında üzmez iken, ithaf edilen kişiyi yıkar.

1 kelime değil ama : sessiz çığlık bence

"yetersiz bakiye"

ah.

vatan sağolsun

kelime değil de cümleyi yazayım: '' nasip değilmiş ''

"boşunaymış"

gitmek. birinin hayatından, birinin ömründen, birinin gülüşünden, neşesinden gitmek. insanın içini dağlar en değerlisinin, en içindekinin, kısaca herşeyinin gitmesi. insanın canının içinin gitmesi. önce bir yutkunuş ve sonra kaybettiğini anlamak. gitmek hüzündür. gitmek üzüntüdür. çünkü hikayeler her zaman yarım kalır.

hercai

"sevilmemek"

%5

sevda

"keşke"

seni sevmiyorum

mecbur kalmak. bakarken bile yaşama sevinci azalıyor.

oldü.

(bkz: olsun) :')

peki..

kaybettik.

bitmişiz

Olmadı

(bkz: zannetmek)

çaresizlik

inanmıştım

Güvenmiştim. Daha çaresiz, yıkılmış hissettiren bi kelime daha bilmiyorum.

Dün ki kpss'den sonra bana Türkçe demeyin lütfen