t: maziden bir
necip mahfuz şarkısı.
"güneş batar, hilal canlanıp kasvet indirir."
"redaksiyonlu kader, pozitif yok etki.
gözüm gibi sakındım da geldi birisi kör etti.
şu eşsiz cihanın dağlarında kum gibiydim.
sağ omzum kırıldı, solum kemik sesleri."
sabah
---
spoiler ---
verse 1:
hep aynı gündüzlerden oluşmuştu dünyam.
gerçekler göz önünde saklanır anadan üryan.
bu insan hep yanıldı, basit bir kul ya.
önce fairuz vardı, şimdi vashti bunyan.
buhtunnasır hala asma bahçesinde mi?
kerbeladan gelen mektup geçirmedi gerilmemi.
süleyman muhabette, yusuf derinde mi?
her şey pislenir, yine de yerindedir.
redaksiyonlu kader, pozitif yok etki.
gözüm gibi sakındım da geldi birisi kör etti.
şu eşsiz cihanın dağlarında kum gibiydim.
sağ omzum kırıldı, solum kemik sesleri.
ezberim bozuldu, tümden basiretimi bağladı.
ben ağladım o gülmüştü, ben güldüm o ağladı.
şans tanı, belki yakalarım esas tadı.
istedikçe gül kurut, asıl mesele esanstadır.
nakarat:
huzur bulur mu insan,
yalanların içinde?
aynı sıkıntı dolanır bilirim,
sabahları içinde.
verse 2:
deli duman bu ömrümün en temiz çağları.
geceler hissizlikle örtülü, sabah güneş altları.
bi' bak bakayım ne kaldı geride, elbet bir gün yalanlanır.
gerçek oldu sandığın ne varsa palavradır.
sorumsuzluk yan cebimde, tıpkı kasketim gibi.
güneş batar, hilal canlanıp kasvet indirir.
göklerin on kat üstünde, ihanet ettiniz.
cennet hep yukardaydı, kasten indiniz.
şimdi elbet sabahlara düşman olursun.
şimdi elbet sabah karşısında dimdik durursun.
şimdi elbet devrilsen de, gardı korursun.
ne anlamı var, ne duygusu, kalamazsın onurlu.
zaman biriktirdiklerinden hep çalar bu fıtratı.
yeşil çayırlara doğru süremedin şu kır atı.
şimdi ağla, şimdi yakın, şimdi yüzleş.
ayağa kalk, odandaki dört duvara bencilliğini fırlatıp.
nakarat:
huzur bulur mu insan,
yalanların içinde?
aynı sıkıntı dolanır bilirim,
sabahları içinde.
---
spoiler ---