sözlük yazarlarının yalnızlık seviyeleri

bunca insan yalnızken neden bunca insan yalnız (bkz: kaybedenler kulübü)

tüm sosyal medya hesaplarımı kapatsam telefonu 1 ay boyunca kullanmasam yazacak insan sayısı 1. o da yanlışlıkla yazar

arada duvara beni dinliyo musun şeklinde bi soru yöneltiliyor

az önce hapşırdım, kendi kendime çok yaşa diyip yine kendi kendime sen de gör dedim... canım kendim iyi ki varım

'ben, sen, biz siz, onlar' her biri birden çok harften oluşurken "o" tek harften oluşuyor, işte ben "o" tek harften oluşan yalnız ve tek "o" kişisiyim.

y a l n ı z d e ğ i l i m a l l a h v a r <3

üc gündür sarjım bitmiyo

okulca olan geziye arkadaşı yok diye katılamayan insanlar var ya heh işte biri ben

whatsapp'ın bozulduğunu twitter'dan öğrendim.

aga bu (#2121749) entry'de yeterli açıklamayı yaptım sanırım..

29 ekim'de turkcell hattimdan ataturk'un sesini dinleyemedim.

kızılaydan mesaj gelene kadar doğum günümden haberim yoktu

sıfır, şükürler olsun ki yalnız değilim. güleceğim, dertleşeceğim bir sürü dostum var. üstelik anne babam da yan odada, çay içiyorlar. he diyorsanız kendi içimdeki yalnızlık, o kadar da olsun. kimseye anlatılmayan, ufak tefek hislerim veyahut sözlerim var. bu böyle güzel. -ki kimse yalnız değildir, allah'tan başka.

kendi kendime teselli verirken daha kötü durumda olanları düşünüp ben yine iyiyim aq siktir et diyip huzurlanacak kadar kendime yetebildigimi farkedebildim

yüzbeş

bi gun herkes eski sevgilisine donucek olursa saf disiyim

En iyi muhabbetin tavanla yapıldığını fark ettiğin o an.... karantina tavanla aramızda ki ilişki için bir dönüm noktası oldu.

bir ara yemek yaparken salça kutusunu elime almışım, baya koyu muhabbet ederken yakaladım kendimi. birileriyle nasıl muhabbet etmeyi özlemişsem artık. yalnızlığımızı paylaştığımızdan beri aramızda ilginç bir çekim var, buzdolabında ne zaman görsem muhabbet edesim geliyor kendisiyle. dostlarımdan da yakınım, biriciğim benim.

Kendi kendimle konuşurken, kahkaha atıyorum araba sürerken.

Mevcut seviyedeki halinden memnun olduğum bir zaman dilimindeyim. Çok insanla iletişim kurmuyorum ama yalnızlığı da zirvelerde yaşamıyorum. Mis gibi ortasını bulduğumu düşünüyorum, şimdilik.

Gece uyumadan önce telefonu şarja takmama gerek kalmıyor çünkü şarjım bitmiyor. Acep neden??

Ne günaydın mesajı atanımız var ne iyi geceler diyenimiz...

doğduğumdan beri yalnızım.. hayatım boyunca ne kimseye güvenebildim ne de kimseyi sevebildim..

Canım sıkkındı ve rehberimde aniden çıkıp buluşacak birilerine baktım ama elim boş döndüm. Herkeşler meşgul.

hattınız aramaya kapatılacaktır mesajı gelmeden kontör attırmaya ihtiyaç duymuyorum telefonu 5 gün şarja takmasam yine de şarj bitmiyor rehberimde ailem ve okuldaki hocalarım haricinde kimse yok telefonumun zil sesinin ne olduğunu bile unutuyorum şu saniye ölsem kimsenin umurunda olmaz, ailem de cesedimi ertesi günün akşamına ancak bulur (benim varlığım akıllarına gelirse tabi) her şeyi geçin de benim şu yaşıma kadar hiç kimse doğum günümü kutlamadı mesela(ailem dışında ve onlar da birkaç yıldır unutuyor artık) ya da hiç kimseden özellikle benim için alınmış ve paketlenmiş herhangi bir hediye almadım

Rehberde 10 kişi bulamazsınız :(

Ayın karanlık tarafında güneşimi bekliyorum..

Liseli kuzenlerim sürekli Zeynep abla ya nasıl hiç sevgilin olmadı yalan atma diyerek baskı yapıyorlar. Liseli çocukların bile inanamayacağı kadar yalnızım...

10 üzerinden değerlendirsek -1 falan sanırsam asdfasdfsa

Aynı evdeyiz ben gece uyuyorum o gündüz ve tek başıma yemek yiyorum tek başıma yürüyüş yapıyorum tek başıma oyun oynuyorum tek başıma oturuyorum. Denedim ona ayak uydurmayı ama yine aynı şey oldu... Kendimi değersiz ve yalnız hissetmekten yoruldum.

burada bu nickle yazacak kadar

Anneme internetimin bittiğini söylerken dedi ki; "dışarı çıkmıyorsun evdesin genel olarak,dışarıda da ne yapıyorsun sanki biriyle de konuşmuyorsun"dedi. İki durum için de içten içe "sen öyle san" diyemedim.

Değilim.

Bu yalnızlıktan zevk almayı öğrenecek kadar yalnızım.

kulak damlalarımı kendim damlatıyorum ve sırtıma nemlendiricimi yine kendim sürüyorum.

Sizi bazen arkadaşım zannediyorum.

Telefonumun şifresi yedi yıldır aynı

kendi kendime konuşuyorum sürekli. Az önce kendime deli misin diye sordum hayır dedi.

Bir sap atasözü der ki yalnızlığım asaletimdendir :)

Allah kadar yalnızım

Arkadaş olarak görüldüm hep. Olduğum gibi davrandım. Nerede hata yaptım bilmiyorum. Yalnızlığa çok alıştım. Bundan sonra ben onları arkadaş olarak görüyorum.

pek bir arkadaşım yok. sevgili desen hak getire. halbuki ben gençliğimde arkadaşlarımla manitimle kamplarda geçecek sanıyordum. meğerse köpekler gibi çalışmak için büyümüşüm.

Sürekli konu açıyorum kendime ve hoşuma gitmeyen bir konu varsa kızıyorum değiş bu konuyu diye kendimle paslaşıyoruz yakında flörleşiriz de

böyle kendinize ampirist-pozitivist şekilde ölçeklendirmelerle, derecelendirmelerle yaklaşırsanız öznelliğiniz p** olur. 'pekala burada bir sayı ya da ölçek yok' diyecek kadar m** yoktur inş aramızda.

yemekleri her zaman tek başıma yiyorum

her çocuğun kendi odası olmalı saçmalığını kim çıkardı bilmiyorum, taşındığımızdan beri evde bile yalnız hissediyorum, ben de uğramasam yanlarına yaşadığımdan haberleri olmayacak

robot uygulamalarıyla konuşacak kadar......

Bence yalnızlık seviyem yüksek. Her şeyi her daim tek halletmeye çalıştım. Bunda ne zaman -ki bu çok az olur- birine ihtiyacım olsa yanımda olmamasıyla yalnızlığıma devam diyorum.