sözlük yazarlarının kendilerinde en sevmediği huy

üşengeçlik. hayatın gözlerinin önünde eriyip gidiyor ve hiçbir şey yapmıyorsun. allah kurtarsın bu dertten muzdarip olanları

sevdiğim huyumun neredeyse olmaması.

cömertim abi allah eksiltmesin

cok gamsız olmam. sorumluluk sahibi değildir. canım istemezse ölüm olsa o şeyi yapmam. lafım kesilirse ne kadar önemli olursa olsun anlatmam konuyu kapatırım. daha cok var yaaa, sevdiğiniz huy deseydiniz daha kolay olurdu hsksks

hemen güveniyorum iğrenç bir huydur bu ne kadar kendimi uyarsamda güveniyorum hemen

kimseyi kıramıyorum .yapılan kötülükleri unutuyorum hemen . kendime çok kızsam da daim böyleyim

hayır diyemem karşımdaki alınacak kırılacak diye hiç hayır diyemem istemesem de bu huyumdan az çekmedim

karşımda ki kim olursa olsun bir kere o kişiden soğuduğum an bir daha ısınamıyorum.yaptığı herşey batmaya başlıyor.ama siktir edip kişiyi hayatımdan atamıyorumda.

ya çok sinirliyim ya çok sevecen ortam yok benim

çoook kararsızım :((

i̇nsanların taktığı maskelerin arkasındaki gerçekleri çok rahat görebiliyorum

geceleri uyuyamıyor olmak

herhangi bir anda mutlu olduysam 5 dakika sürmüyor hemen aklıma başka bir olumsuzluk getiriyorum. bünye mutluluğa alışkın değil galiba

detaycı yapım. bu huyum hem beni hem karşımdakini inanılmaz yoruyor. çivi çiviyi sökermiş. sanırım beni de ancak benim kadar detaylara takılan biri anlar ve mutlu eder. ya da bilemiyorum aynı kutbun birbirini itmesine de dönebilir olay.

(bkz: kıskançlık) aşırı derecede kıskanç birisiyim ama öyle arkadaşının bi eşyasını kıskanmak gibi bir şey değil ben direk arkadaşımı başkalarından kıskanıyorum

biri bana laf mı soktu yok abi karşılık veremiyorum. aklıma cevap muhabbet geçtikten sonra geliyo. ortamlarda hep gömülürüm o da bundan dolayı oluyo çok rahatsızım bu durumdan ama çirkeflik yapamıyorum taktik verin

geçmişte yaşamak geçmişte olanlari bir türlü unutamamam

kafamda 3 farklı kişi yaşıyor huy mudur değil midir bilmiyorum

belirsiz ve nedensiz takıntılılık. şöyle ki neye, ne zaman kafayı takacağım belli olmuyor. bazen "neden ben buna takıyorum?" diye de soruyorum kendime ama çoğu zaman cevap alamıyorum. psikolojim bozuk sanırım. neyse. canım kendim.

ben komple kendimi sevmiyorum ,hoşlanmadığım huy aşamasını geçeli çok oldu.

her duyguyu zirvede yaşıyorum. sinirli oldum mu konuşmak istemiyorum. kırmaktan korktuğum için

ego

hiç derdim yokken dertlenecek bir şey bulabilmem.

i̇natçı olmak abi bazen kendime dalasım geliyor

önyargılı olmam.

zamansızım be... zamansız yaşıyorum duygularımı. bu da karşı tarafa itici geliyor çekilmez oluyorum. bi öğrenemedim duygularıma yön vermeyi. i̇nsan hiç zamansız aşık olur mu sevdiğine...

hiç bişey değilde gerçekten çok fazla kırılmadım sürece kin tutamıyorum azmim hemen kırılıyor ne olur az inatçı olsaydım

eleştiriye gelemiyorum

gamsızlık. dünya yansa umrumda değil

herseyi icime atisim. icim çöp oldu aq

bazen gercekten bok gibiyim kendimden ben bile nefret ediyorum

sinirlenmiyorum. sinirlenme eşiğim çok yüksek. ama sinirlenince de eğer o aşamaya geldiysem artık kendimi tutamıyorum. telafisi zor hatalar yapmaktan korkuyorum.

her şeyi kafama takıyorum kendi derdim yokmuş gibi ufak şeyleri de kafama takıp üzülüyorum

kimsenin yanında ağlayamamak insanların gözünde duygusuz biri gibi görünmek, her gece tek başınıza daha çok ağlamanıza sebep oluyor

en sevmediğim huyum iyi niyetli olmak insanlara karşı olan sevgimden dolayı hep iyi niyetle yaklaştım fakat istisnasız her defasında suistimal edildi. her defasında tamam bir daha yapmam diye avutuyorum ama nafile huylu huyundan vazgeçmiyor gerçekten. ben saf gibi iyi niyetle yaklaşmaktan onlar her defasında suistimal etmenin bir yolunu bulmaktan vazgeçmiyor. ..

fazla mükemmeliyetçi olmam nefret edilesi

bir şeyi gereğinden fazla kafama takıyorum

küçükken bakkalın önünde aldığımız şeyleri yerken başka bi çocuğun ağzının kenarında şekerli sakızlardan dolayı tükürük birikmiş tanımıyorum çocuğu silde diyemiyorum o zamandan bu yana sürekli dudağımın kenarını silerim hatta ilkokuldayken sürekli kalem açtığımız için eller siyah tabi rezalet allah ım annem her okul çıkışı almaya geldiğinde gülme krizine girerdi:(

hiçbişeyden haberim yokmuş gibi yapıp aslında herşeyden haberimin oluşu garip bi cümle oldu

bazen deli gibi kıskanıyorum ama asla kıskandığımı söylemiyorum içimde büyüyor sinirleniyorum sonra

her yarım saatte bir ellerimi yıkama gereği duyuyorum. hatta bazen yarım saate bile kalmıyor.

sinirlendiğim, haksızlığa uğradığım bir duruma karşı öfkemin çok çabuk geçmesi. sinirli kalamıyor, kin tutamıyorum ve bu durum eninde sonunda bana zarar veriyor.

sinirlendiğimde üzüldüğümde hemen suratimın düşmesi. farkedip neden sinirlendiğimi soranlar olduğunda daha çok sinirlenmek

gereğinden fazla umursamazım sanırım

ruh halim çok çabuk değişiyor. şimdi fark ettim aslında bunu seviyormuşum

sabırsızlık..

asosyal olmam.

kafama cok takmam. bazen yine boyle seyleri dusunmemem lazim diyerekte double takintili oluyorum ama asiyorum yavas yavas

sürekli sinirliyim lakin bunun bir sebebi yok

üşengeç ve karamsar olmam.