Ey kerem mülküne Sultân-ı Kerîm
Kulluğun fahr bilir Şâh Selîm
Yapışıp kâime-i arş gibi
Şer’in erkânına eyler ta’zîm
Bende-i hâsdır ihsân eyle
Dü-cihânda bana ey lutfu ‘amîm
Ravza-i pâkine yüz bin salâvât
Her biri başına yüzbin teslîm
(Ey cömertlik ülkesinin en cömerdi olan Nebî! Pâdişâh Selîm senin kulun olmakla övünmektedir. Senin şerîatının esaslarına sanki arşın direğine yapışır gibi sarılıp yüceltmektedir. Selîm, senin has kulundur. Ey lutfu bol olan, her iki cihanda da bana ihsan eyleyiver. Ey Resûl senin o tertemiz ravzana yüzbinlerce salat, yüzbinlerce selâm olsun.)