okunan en iyi tweet

" dün bizi mutsuz edenleri bugün başkaları mutsuz ediyor çünkü herkes hiç tanımadığı birinin intikamını alır."

kaçtığın her neyse, koştuğun yön orası

''mavi hissetmek:melankoli,hüzün ve hissizlik durumlarının aynı anda yaşanmasıdır.blues adını buradan alır.mavi hissedenler,birbirini tanırlar''

bi insanı gidene kadar itekleyip gittikten sonra terkedilmiş ayakları muazzam taktik ama yemezlerr

naif kelmendi, profili şuracıktadır , hocaefendi hazretlerinin "bu sitenin ilk göze çarpan sorunu çoğu arkadaşın hiç dayak yememiş olması. yazdıklarından anlayabiliyorsunuz o temkinlilik hiç yok" tiviti, okuduğum en güzel tivittir.

budur. "artık tamamım sandığında içini kurcalayan o eksiklik olmak isterim."

"her şeyi silip yeniden başlarız." mathieu gülümsedi: "her şey silinir silinmesine, ama başlanmaz yeniden."

hassiktir lan seninle mi uğraşıcam demeyi öğrendiğin an yeni bir çağ açılıyor

okur okumaz dedim ki daha iyi anlatilamazdi. "ellerini bırakınca fark ettim, ben tuttuğum için biraradaymisiz"

emenike'ye söylenmiş bir söz; allah canımı alsa da ölmüşlerini siksem

"birine güvenmek şey gibi; evin koridorunda bütün ışıklar kapalı yürümek gibi. bir yere çarpma olasılığın yüksek ama tüm dönemeçler ezberinde."

"otobüs hareket etmeden önceki son sarılmaya benziyorsun."

'havaalanları düğün salonlarından daha samimi sarılmalar görmüştür ve hastane duvarları da cami duvarlarından daha fazla inanan '

"hayatımın çok boktan olduğunu hayatım sen olduğunda anladım. "

"hepimiz en az bir büyük aşk yaşayıp babalara geldik o yüzden bu saatten sonra yalandı dolandı oyundu taktikti yapmayın yemezler."

''darlanıyorum uzak durun benden''

"aynı sofradan yemek yedik,doyan düşman kesildi"

''herhangi bir şeye kırıldığında, sevindiğinde, bir yerin incindiğinde aklına ilk kim geliyorsa, evindir.''

"sen öyle gülünce, ben de tavandaki ipi çözüp tabureden indim."

kendime ihtiyacım var

''senin bu sertliğin,kırılganlığından''

şurdan bana da iki meme alır mısın diye bi tweet vardı hatırladınız demi ajdjjansms fotili falan

''ara ara çalkalanıyoruz ki dibe çökmeyelim''

biz kavuşsak kavuşsak hakkın rahmetine kavuşuruz

ben pencereye uzanmayı çok isterken fakat uzanacak durumda değilken, bana yapmış olduğun o gökyüzü taklidini unutamıyorum.

mesela bir kimseyi hic kimsenim bilmedigi kadar seviceksin

''sen tüm bağlaç olan de'leri bitişik yaz, varsın olsun be. ben okuyunca ayırırım onları.''

"onu pek anlatamam ama şöyle bir örnek verebilirim,sahil kenarında değildik ama karşımızda deniz vardı."

şimdi ben bu hayatı düzene mi sokayım yoksa üzene mi ?

"ateşin icadından önce ölüp cehenneme giden mağara adamının hayreti içerisindeyim" murat menteş'in kitabından alıntı ama ben daha sonra kitabı okuyunca farkettim.

"televizyonu kapattım ve siyah ekrandan kendime bakıp içiyorum. sanırım şimdiye kadar televizyonda izlediğim en trajik sahne."

biz hiç güzelliği hayranlıkla izlenebilecek çiçeklerden olamadık, biz yalnızca koparılıp kitabın arasında kurutulan çiçeklerden olduk

gerçek şu ki; havaalanları düğün salonlarından daha samimi sarılmalar görmüştür ve hastane duvarları da cami duvarlarından daha fazla inanan.

Yıldız tilbe' den bu

bir kıvılcım beyninin o diplerinde yer bulursa anla ki narin saç teline hayran oldum

seni ağlarken görsem dünyaları karşıma alırım ama sen onlar kalabalık diyerek onların yanına gidersin

"telefonun çekmediği köye yanımda götürdüğüm kitaptın sen."

gerçek arkadşalar pikniğe gitmezler , sadece planlarlar

"seni ağlarken görsem dünyaları karşıma alırım ama sen onlar kalabalık diyerek onların yanına gidersin."

yan yanaydık ve şehir, böyle mucize görmemişti...

"nihilist olmak için fazla çorumluyum"

kiminle değilsem onunla mutlu olacakmışım gibi, nerede değilsem orada huzur bulacakmışım gibi, ne yapmıyorsam onu yapmam gerekiyormuş gibi.

kötülük çok da, kötülükle mücadele edecek iyi bir insanın varlığına olan güven sıfır. bu nedenle, herkes kendi kötülüğünü savunur durumda.