ne demiş şair

sen uyurdun. bilmezdin. ben uzaklardan üstünü örterdim, her gece.

onunla ben hep sevişecek gibi baktık birbirimize bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık. (bkz: ismet özel)

ben seni severim sevmesinede toplum buna hazır değil. (bkz:ali lidar)

'atımı uzak diyarlara sürdüm neye yaradı'

yaş 35 yolun yarısı demiş ama hagi'nin ne şairden, ne şiirden haberi var

ne diyeyim, dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden aldıkları umut! (bkz: nazım hikmet)

uzaktan seviyorum seni kokunu alamadan boynuna sarılamadan yüzüne dokunamadan sadece seviyorum. cemal süreya

yıkıldı yolunu bekleyen şehir. artık gelsen de bir, gelmesen de bir

"kalbimde kalbine yok bile kinim bence artık sen de herkes gibisin"

ben de onu diyorum ne demiş?

özlemek, ölmekten iki harf fazla be çocuk cemal süreya

ben gurbette değilim gurbet benim içimde

"zambaklar en ıssız yerlerde açar ve vardır her vahşi çiçekte gurur"

ben hep çocuk kalayım, sen severek büyüt beni..

hayat kısa kuşlar uçuyor

aşk kalbimi yakan bir volkan gibidir en sevdiğim tatlı kazandibidir leyla sev beni sokma müşküle seninle kaşık atalım iki tabak keşküle

"ve bu yorgun bu hüzünlü yüreği, benim değilmiş gibi hiç kimse görmeden, şöyle bir yol kenarına bıraksam.."

bu karanlık böyle iyi aferin tanrı'ya..

" yıkıldı yolunu bekleyen şehir artık gelsende bir gelmesende "

ne demiş aşık veysel: -seversin, kavuşamazsın aşk olur.

"mutlak seveceksin beni, bundan kacamazsin."

ne ben sana kızarım, ne de zatın zahmet edip bana küssün. artık seninle biz, düşman bile değiliz.

"senden bi şiir olmaz"

"buraya umutlu günler koydum şimdilik uzak gibi görünüyor ama kim bilir birazdan uzanıp dokunursun"

yarayla alay eder yaralanmamış olan...

bahçemizin renginden baharımı kıyasla

ben mecnun muyum bir am uğruna çöllere düşeyim leylayıda sikeyim mecnunu da sikeyim

adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde yalnız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime anne dedim, hadi çay koy da içelim..

yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek demiş.

yıkıldı yolunu bekleyen şehir şimdi gelsen de bir gelmesende

biliyorum sana giden yollar kapalı üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

"doğanın bana verdiği bu ödülden çıldırıp yitmemek için iki insan gibi kaldım birbiriyle konuşan iki insan."

ne bileyim mk birsürü şey diyorlar

demiri demirle dövdüler biri sıcak biri soğuktu insanı insanla kırdılar biri aç biri toktu

senden umut kesmem kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır

adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde yalnız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime anne dedim, hadi çay koy da içelim.. (bkz: ali lidar)

hayatın niye bu kadar bulanık miyop mu oldun yoksa uyanık (bkz: ben yazdım )

ya sen erken geldin, ya ben geç kaldım vuslata.

sen yanmazsan ben yanmazsam nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa (bkz: nazım hikmet ran)

"erenler gittiler" deme. dünya şemslerle doludur ama mevlana gibi bir insan nerde ki onlarda ki hakikati görsün

"sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan ayın da evini yıkmaya kast ediyorsun, etme"

güneş doğarken ardından tepelerin anasını sikeyim böyle kapitalizmin (bkz: bu saatte işe mi gidilir be amınakoyim )

yikildi yolunu bekleyen sehir artik gelsen de bir gelmesen de

bahçemizin halinden, baharımı kıyasla

açılmış sarmaşık gülleri kokularıyla baygın en görkemli saatinde yıldız alacasının gizli bir yılan gibi yuvalanmış içimde keder...

belki aynı şarkının aynı kelimesinde aynı şeyleri düşünmüşüzdür. ben seni sen ise onu..

demirin tuncuna, insanın piçine kaldık