neden dış etkenlere bu kadar bağlıdır? neden illa mutlu olmamız için sevindirici bir habere, hoşumuza giden bir olaya ya da bizi hoşnut kılacak bir söze şahit olmamız gerekiyor? mutluluğun özgür olması gerekmez mi?
"başkasıyla gelen mutluluk, başkasıyla gidecektir." -
friedrich nietzsche
tanrı bizim mutluluğumuzu insanlara emanet edip, yaşadığımız olaylara bağlı kılmış. tamam bunun olması gerekir ama bu kadar yoğun bağlılık haddinden fazla değil mi? tanrı bu bağı bu kadar yoğun yaparken, sanki insanların her geçen gün biraz daha kötüleştiğini/bencilleştiğini hesaba katmamış gibi. böyle bir durumda eski insanlar mutluluğa ulaşmak konusunda bizden daha şanslı oluyorlar. jenerasyonlar arası değişen her şey gibi mutluluk kavramının anlamı da ne yazık ki değişiyor.
(#2011595)
sahip olduğumuz mutluluklar eskiden ulaşılan mutluluklarla mukayese bile edilemez. sonuçta bugün atılan bir tweet beklenilenden daha fazla fav/rt alınca, bu tweeti atan kişi bir mutluluğa ulaşıyor. çağlar önce yaşamış, çiftçi bir ailenin küçük kızının, en sevdiği koyunun bir kuzu doğurmasıyla da o kız bir mutluluğa ulaşıyor. ikisinin de adı "mutluluk" ama sadece lafta. hissiyatta aralarında dağlar kadar fark var.
velhasıl; keşke tanrı bizim mutluluğumuzu insanlara/olaylara bu kadar yoğun bağlı kılmasaydı. keşke bizim mutluluğumuz en çok yine bize bağlı olsaydı. ne bileyim mesela; kadınların adet olması misali her insan da belirli aralıklarla mutluluk hormonu salgılasaydı. herkes ayın bilmem kaç günü mutluluktan aptalca sırıtarak gezseydi, her şeye gülüp hayattan zevk alsaydı. doğal uyuştucu gibi yani. miisss...
iddia ediyorum; eğer tanrı bu dediğim olayı yapsaydı, bu hayat her insan için daha yaşanılır bir hal alırdı. harbiden de düşününce; intiharlar azalır, torbacılık ve arabesk müzik sektörü bu kadar revaçta olmaz, buna bağlı olarak da kederli kederli tüketilen alkol günümüzdeki kadar fazla olmazdı. hepsinden önemlisi de sosyal medyada her gün gördüğümüz leş rakı edebiyatı bu kadar yapılmazdı... (ahh keşşkee...)
edit: o kadar konuştuk, alın size mutluluk;
(#1852777)