babanın öldükten sonra bu kadar değerlenmesi sinirimi bozuyor. sosyal medyada derbeder imajı çizmek isteyenler,
dağ filmindeki
affet sahnesi gibi şeyler çekip atıyorlar ya sinirden kuduruyorum. oysa bu tipler baba ölmeden önce kıro imajı vermemek için asla dinlemezlerdi. ciğerlerini biliyorum.
baba ile tanışmam 4. sınıfta olmuştu. yıllardır bıkmadan dinliyorum. kim bıkabilir ki? bazen ailem, sevdiklerim duymasın diye kısık sesle dinledim bazen içimdeki çığlığı bastırması için son ses...
bu arada benden size bir tavsiye. sevdiklerinize, sevdiğinizi söyleyebilme imkanı varken söyleyin. sonra kendinizi saatlerce arabesk dinlerken bulmayın.