kırgınlık

güceniklik.

bu aralar nedendir bilinmez iyice kırılganlaştım eskiden kimseyi umursamazdım artık yolda gülümsediğim çocuk bana gülmedi diye üzülür oldum

bazen hiç çekilmiyor

her gece bekledim gelmedi.sevdim,sevmedi hadi onu geçtim sevgime değer vermedi. kırgınım.yaşanmışlıklara değilde yaşayamadığıma kırgınım. kendimede kırgınım.bak mesela yıldız kaydı.defalarca.ve ben her seferinde aynısını diledim.kendime bunu yaptığım için gerçekten kırgınım. kırgınım dostlar.değer görmediğim herkese kırgınım.

sevgi,nefret, kızgınlık, üzüntü hepsi geçiyor da bir kırgınlık geçmiyor. kalbimin acısını duyuyorum sanki. kalbim alev almış yanıyor gibi.. imkan varken yaşayamadığımız her şeye kırgınım. haklı veya haksız olmak zerre umurumda değil. çünkü haklı olmak bu lanet olasıca duyguyu yok etmeye yetmiyor. keşke üzseydi, keşke kızdırsaydı da kırmasaydı..

parça pinçik

kızgınlık geçerken geçmeyen bir başka duygu

t: kalbin en şiddetli hissettiği duygulardan. kendisinden nefret ediyorum bu dilsiz duygunun. kızgınlık olsa bağırıp çağırır, öfkemi sağa sola kusardım. Ama kırgınlık öyle değil. sessiz. Fazla sessiz. insanı içten içten öldüren kanser gibi, soğukkanlı. o yüzden ondan yerli yapımların, sitcom komedi(?) dizilerindeki gülme efektinden ettiğim kadar nefret ediyorum. kırgınlık... belki de geçmesi en çok zaman alan şey. ne de olsa kalp kırılıyor, hem de çatırdaya çatırdaya. gecenin karanlığındaysan, odanda saniye başı tik tak tik tak diye atan duvar saatin yoksa ve eğer ağlamıyorsan, duyuyorsun o sesi... dinlemekten başka çare yok. söküp atamazsın ki kalbini. mecbur dinliyorsun. tıpkı; dedeni kaybettiğin gün, minareden yükselen sela sesini dinlediğin gibi. mecbursun... bir kalp neden kırılır? bir insan nasıl sevdiğine kıyabilir? neden sorduğum bütün sorular cevapsız kalıyor? hepsini geçtim, neden kalbi en çok, yine kendi içindekiler kırar? bazen bir baba evlatlıktan reddeder. bazen de bir dost sırtımızı hançerle tanıştırır. ama neden? zaman her şeyin ilacıysa, şu an olduğum yerde yaşlanmak istiyorum. bıktım artık, yeter ki geçsin şu his. link

tatil keyfimi elimden alan meret. yine yerde bırakılan şu gönlüm alınsa diye bekliyorum ama nafile.

Hayat çok garip kimin nereden vuracağı belli olmuyor ... (bkz: Biraz Dağıldım Ama Halledeceğim) GÜNLÜK DOZ

(bkz: Kırgınlık)

"Çünkü kırgınlık arınmadır; en yakıcı, en acı verici bilinçliliktir." demiş Dostoyevski.

Kırgınlıklarım cam kırıklarına dönüşüyor.