kaldırımlar

en sevmedigin yazarin en sevdigim uc siirinden birisi.

çok anlamlı bir şiirdir.

dokunaklı şiir sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. yolumun karanlığa saplanan noktasında, sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık; evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. in cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık. biri benim, biri de serseri kaldırımlar. içimde damla damla bir korku birikiyor; sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler... üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor; gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler. kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi; kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır. kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi; kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır. bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta; ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum! aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta; bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum! ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin; iki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler. tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin; yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler. ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim; gündüzler size kalsın, verin karanlıkları! islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim; örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları. uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya; alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi. dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir kuyuya, ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi..

sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum kendi kendime sık tekrar ettiğim bir dizedir. bir işe kalkışırken, bir plan yaparken vs. ufak bir gülümsemeyle böyle.. ağızda güzel bir tad, kulakta hoş bir tını bırakıyor.

bir hafta önce edebiyat dersinde işledik bu şiiri. söz sanatı, soyut anlamı, musikisi fazla olan bir şiir. dil işçiliği süper. anlamak isteyen çok şey anlar. örtün, üstüme örtün,serin karanlıkları dizesi en sevdiğim.

1-2 ve 3 olarak birbirini izleyen necip fazıl kısakürek şiir serisidir. üst entirilerde 1.si verilmiş. 2 başını bir gayeye satmış bir kahraman gibi, etinle, kemiğinle, sokakların malısın! kurulup şiltesine bir tahtaravan gibi, sonsuz mesafelerin üstünden aşmalısın! fahişe yataklardan kaçtığın günden beri, erimiş ruhlarınız bir derdin potasında. senin gölgeni içmiş, onun gözbebekleri; onun taşı erimiş, senin kafatasında. ikinizin de ne eş, ne arkadaşınız var; sükût gibi münzevî, çığlık gibi hürsünüz. dünyada taşınacak bir kuru başınız var; onu da, hangi diyar olsa götürürsünüz. yağız atlı süvari, koştur, atını, koştur! sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları. ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur... ne senin anladığın kadar, kaldırımları... 3 bir esmer kadındır ki, kaldırımlarda gece, vecd içinde başı dik, hayalini sürükler. simsiyah gözlerine, bir ân, gözüm değince, yolumu bekleyen genç, haydi düş peşime der. ondan bir temas gibi rüzgâr beni bürür de, tutmak, tutmak isterim, onu göğsüme alıp. bir türlü yetişemem, fecre kadar yürür de, heyhat, o bir ince ruh, bense etten bir kalıp. arkamdan bir kahkaha duysam yaralanırım; onu bir başkasına râm oluyor sanırım, görsem pencerelerde soyunan bir karaltı. varsın, bugün bir acı duymasın gözyaşımdan; bana rahat bir döşek serince yerin altı, bilirim, kalkmayacak, bir yâr gibi başımdan...

"kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık; evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. in cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık. biri benim, biri de serseri kaldırımlar."

trt müzik adlı kanalda ronaldo'nun frikik kullanırken durduğu gibi duran bir adam tarafından bestelenmiş hali okundu az önce. eğer şiire bok atma propagandası ise gayet başarılı olmuş.

(bkz: ölmeden önce okunması gereken şiirler) üç tane ayrı şiirden oluşmaktadır. üçüde birbirinden güzeldir. 1 sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. yolumun karanlığa saplanan noktasında, sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık; evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. in cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık. biri benim, biri de serseri kaldırımlar. içimde damla damla bir korku birikiyor; sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler... üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor; gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler. kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi; kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi; kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır. bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta; ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum! aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta; bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum! ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin; iki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler. tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin; yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler. ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim; gündüzler size kalsın, verin karanlıkları! islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim; örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları. uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya; alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi. dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir kuyuya, ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi.. 2 başını bir gayeye satmış bir kahraman gibi, etinle, kemiğinle, sokakların malısın! kurulup şiltesine bir tahtaravan gibi, sonsuz mesafelerin üstünden aşmalısın! fahişe yataklardan kaçtığın günden beri, erimiş ruhlarınız bir derdin potasında. senin gölgeni içmiş, onun gözbebekleri; onun taşı erimiş, senin kafatasında. ikinizin de ne eş, ne arkadaşınız var; sükût gibi münzevî, çığlık gibi hürsünüz. dünyada taşınacak bir kuru başınız var; onu da, hangi diyar olsa götürürsünüz. yağız atlı süvari, koştur, atını, koştur! sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları. ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur... ne senin anladığın kadar, kaldırımları... 3 bir esmer kadındır ki, kaldırımlarda gece, vecd içinde başı dik, hayalini sürükler. simsiyah gözlerine, bir ân, gözüm değince, yolumu bekleyen genç, haydi düş peşime der. ondan bir temas gibi rüzgâr beni bürür de, tutmak, tutmak isterim, onu göğsüme alıp. bir türlü yetişemem, fecre kadar yürür de, heyhat, o bir ince ruh, bense etten bir kalıp. arkamdan bir kahkaha duysam yaralanırım; onu bir başkasına râm oluyor sanırım, görsem pencerelerde soyunan bir karaltı. varsın, bugün bir acı duymasın gözyaşımdan; bana rahat bir döşek serince yerin altı, bilirim, kalkmayacak, bir yâr gibi başımdan...

"ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim; gündüzler size kalsın, verin karanlıkları! ıslak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim; örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları." ne güzel lan burası. sanat amk.

bir türkce rap parcasi. --- spoiler --- dalga dalga saçlarını düşünürken dalgalara düştüm serseri yüreğimle yenilmişim aşka sonra tüm hayran olduğum şairlere küstüm çünkü ben şiir ezberlemem gözlerinden başka --- spoiler --- kaldırımlar

Necip Fazıl Kısakürek şiiri. : ( Daha uzun ama ben ilk kısmını attım , en beğendiğim kısmını. ) Kaldırımlar Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasında, Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık; Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık; Biri benim, biri de serseri kaldırımlar. İçimde damla damla bir korku birikiyor; Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler... Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor; Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler. Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi; Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır. Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi; Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır. Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta; Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum! Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta; Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum! Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin; İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler. Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin; Yolumun zafer tâkı, gölgeden taş kemerler. Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim; Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları! Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim; Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları. Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya; Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi. Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya, Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi...

orchi'nin bir parçası. nakaratı harika. kaldırımlar --- spoiler --- hayat iter kaldırımlara kalkıp anlat onlara ne pislik içindesin öyle bak ve gül yarınlara kaçırır tüm keyfini katettiğin yol uzun şimdiden yoruldum onca yük taşıyor omuzum --- spoiler ---

kaldırımlar --- spoiler --- siktir etmişim çoktan dünlerimi zaten yaşamayı unutmuşum gençlik günlerimi * hatrı var mı benle aynı yolda yürümeye korkanların --- spoiler ---