iştahsızlık

dışarıdan bakıldığında pek cool görünsede işin iç yüzüne bakıldığında öyle olmadığı kolaylıkla anlaşılır. yemek yemek işkence halini aldığı için bir süre sonra yemek kokusunu dahi aldığınızda midenizin bulanması kaçınılmaz olur.

19 yaşındayım bi gün bile olsa iştahım kapanmadı hayvan gibi yiyorum hastalık da sağlıkta

iyi tarafı fazla kilonuz varsa zayıflarsınız. ama kötü tarafı uzun sürüyosa beraberinde halsizliği getirir. bağışıklık sisteminiz çöker, yediğinizi çıkarmaya başlarsınız.

son günlerde yaşadığım durum. acayip mutluyum önceden sürekli bir şeyler yemek istiyordum. şimdi hiç bir şey yiyesim gelmiyor. yeteri kadar yemek yiyorum, tamam. inş hayırlı sonuçlar doğurur.

belli bir kilo verdikten sonra olan şey. her ne kadar dikkatli verilsede bu oluyor sanırım.

her sabah yaşadığım durum.

nasıl oluyor arkadaşlar, bunu nasıl becerebiliyorsunuz? bende neden işlemiyor kendileri?

ya nasıl iştahsız olabiliyorsunuz ? ben tam oldum diyorum bi yerden yemek kokuları geliyor

tövbe estağfurullah o ne

ramazan'dan sonra hala kendimi toplayamadım. günde 63 öğün yemek yiyen ben 3 gündür 7-8 öğünle yetiniyorum. eyyyy iştahsızlık, sen kimsin yaaaa?

doğduğumdan beri var ama ramazanın 2. gününden 400 gr verdim bunun yüzünden nasıl anlatıyım daha

ilk defa böyle bir şey oluyor. allaahııııımm o mükemmel yemekleri yemek istemiyorum. günlerdir 3 5 lokma yiyorum başkada yemiyorum. aynı zamanda huysyzluk çöktü üstüme. her ne kadar zayıflarsın işte deseniz de iğrenç bir durum. az önce kokoreççinin önünden geçtim ve kokusunu dahi alamadım...

önceden vardı bu bende nasıl ki diyete başladım şu an deli gibi iştahım açıldı. canım her şeyi ama heeeer şeyi çekiyor. (bkz: moral bozan durumlar)

o ne ola ki. yenir bir şey mi 🤔🤔

ısıyla aktive olan mekanizmalardan biri

birini görünce heyecandan mıdır nedir bir şekilde ortaya çıkan durum.

3-4 aylığına bana gelse hiç şikayet etmem

çok kötü bir şey gerçekten de. önceden tombiş olduğumda iştahsızlığı güzel bir şey zannederdim ancak şimdilerde bunun ne kadar kötü olduğunu anlıyorum. dört beş günde toplamda üç kere mutfağa uğradım ve hep birkaç lokma yiyip doyduğumu düşünüp yemeyi bıraktım. normalde yemek için yaşayan biriyimdir ancak şimdi yemek siparişi vereyim bari diye bakarken bile canımın bir şey çekmediğini fark ettim. gerçekten çok zor iştahsız olmak.

şu sıra yaşadığım problem. günde tek öğün yiyebiliyorum. dün gözlerim bulanık görmeye başladı en sonunda. cine5 ekranı gibi görmeye başladım. yıkadım falan belki ekran düzelir diye ama bi şeyler atıştırınca düzeldi. sağlıksız bir durum.

herhangi bir rahatsızlığım yoksa hiç yaşamadığım bir şey. aksine oburun biriyim. ancak bu karantinanın ilk zamanları stresten sanırım iki lokma zor yiyordum. tek öğünle gün geçirdiğim oluyordu ki benim gibi bir oburix için mucizevi bir durumdu. yiyin gardaşlarım, yiyin. can boğazdan gelir.

keşke başıma gelse dediğim şey. canım asla bir şey istemiyorsa bile yemek yaparım,sipariş veririm,yemek videosu izler ağzımın suyunu akıtırım ve acıkmasam da yerim.

Hayatımda ilk kez yaşadığım durum insanın 5 yıllık sevgilisi aldatinca iştah falan kalmiyomus

Bana neden olmuyo hiç acaba çok merak ediyorum. Üzülsem yiyorum sevinsem yine yiyorum. Stresliyken yiyorum. Ağlasam yiyorum gülsem yiyorum. Beynimin iştahsızlık kısmı çalışmıyor sanırım :'(

Üşengeçliğim açlığımı bastırıyor. Yemek yemeyi sevmiyorum, zaman kaybı gibi geliyor. Yemek yerken kusmakla yutkunmak arasında gidip geliyorum, gözümden yaşlar geliyor. Yurttayken bir öğünle günü geçiriyordum ama evde annem zorla yediriyor. Annemden gizli tartılıyorum, kilo almadığımı görünce kriz geçiriyor da biraz.

bir hafta boyunca iştahsızlığınız yüzünden serumlarla beslenince ne kadar boktan bir şey olduğunu anlıyorsunuz

Bi şeyler yemek istiyorum ama canım hiçbir şey çekmiyor. Bir şeyler yazmak istiyorum ama ne yazsam boş geliyo. Bari bi dizi film izleyeyim diyorum, sarmıyo. Müzik dinleyeyim ses olsun diyorum, tahammül edemeyip kapatıyorum. Dışarı çıkayım hava alayım diyorum, çıkıp ne yapacaksın diyip geri oturuyorum. Mutfağa girip bi şeyler yapayım diyorum ama yok, canım istemiyo. Keyifsiz değilim ama hevessizim, iştahsızım.