insani ilişkilerden çıkarılan en önemli ders

Karşılık. Kimse karşılığını almadığı iyiliği/kötülüğü yapmaz. Mutlak suretle bir karşılığı vardır. Ya da karşılığı aranır.

Herkesi kendimiz gibi sanmak .

Naif olursan ne ikili ilişkilerde ne hiyerarşik ilişkilerde ciddiye alınman çok zor. Arkadaşların suistimal eder kullanır Personelin de umrunda olmazsın kızarsan trip atarlar iş yürütmek zorlaşır

insan hayatındaki en önemli tecrübelerdir. kişinin bütün yaşamı boyunca uygulayacağı ve başkalarıyla paylaşacağı deneyimleri ifade eder. sınırlarınız olmalı. bazıları için dar bir alanı kapsayabilir bazıları için daha geniş alanları olabilir ama mutlaka sınırlarınız olmalı. aksi durumda herkes haklı siz hep haksız ve suçlu olursunuz.

asla yalan söyleme, ama bi kere yalan söyledinse; asla gerçeği söyleme!

Ederinden fazla değer eşeği aslan eder

Fazla samimiyet fazla suistimali getiriyor

bir sonraki ilişki kurulacak kişi için tedbirli davranmaya sebep olan durum. şahsım adına, kime iyilik ettiysem ondan korudum kendimi. eğer birine iyilik edecekseniz, önce bir bakın. size kötülük yapmak isterse, savunma yapabilecek durumda mısınız.

Güvenmemek.

Bir kere yapan, bir daha yapar.

İnsanlarla ilişkiye girmemek.

Ne kadar fedakarlık yaparsan yap insanlara gün gelir yapmasaydın derler

Fazla fedakârlık fazla cefakârlığı getirir

ne olursanız olun karşınızdakinin algısından fazlası değilsiniz sinir bozucu.

insanların %99.9'u geri zekalıdır. biliyorum, bu çok acı bir durum ama gerçek bu. haliyle, yaptığın veya yapacağın her şeye bu pencereden bak.

en sonunda hepsi egoist birer pisliğe dönüşüyor

insanlarla ilişkiye girmeyin.

kimseye tam anlamıyla kendinizi teslim etmeyin, kontrollü olun ve yine tam anlamıyla kimseye güvenmeyin.

Kimseye gereğinden fazla iyilik yapıp düşünceli davranmayın, belli bir süre sonra yaptığınız şeyleri sizin görevinizmiş gibi görürler

kimse kimsenin gerçekten iyiliğini istemiyor, içlerinde hep bir fesatlık var

(bkz: konuş bakalım sokrates) yirmi üç yıllık birikimimle söyleyebilirim ki ajajajajajaja kuyruğu her zaman dik tutmak lazım. ailen, arkadaşın falan hiç fark etmez her zaman dik durup asla hislerini belli etmemen lazım. mutsuz musun belli etme, ağlayacak mısın gece yorganının altında ağla. güçlü durmak zorundasın. umursamayıp her zaman yola devam etmek zorundasın. yoksa kimsenin seni umursadığı da yok ezer geçerler.

Bazen bazı şeylerin bitmesi de insana çok büyük güzellikler getirebilir

Seven sikilir, siken sevilir.

Net ogrendigim uc sey var: Birincisi, bazi insanlar ne yaparsaniz yapin nankor ve vefasizdir. Bu gercegi cok yakin gordugum, dost dedigim bir insan yuzume tokat gibi yapistirdi. Buyuk bir sabir ve toleransdan sonra kendisiyle butun baglarimi kopardim. Ikincisi, ne yasarsaniz yasayin kendinizden taviz vermek, gereginden fazla pesinden kosmak -bir seyin ya da kisinin- butun olaylar bitip siz kendinize geldiginizde size cok buyuk bir pismanlik getirecektir. Ucuncusu, biri sizden bir seyinizi -akliniza gelen her sey olabilir huy, sevdiginiz bir sey vs.- degistirmenizi istediginde degistirmeyin. Asla memnun olmuyorlar ve o seyi olumlu yonde degistirseniz de ya daha fazlasini istiyorlar ya da verdiginiz cabayi, yaptiginiz o iyi seyi asla gormeyip sizi suclamaya devam ediyorlar. Bunu ozellikle bir huy, tepki icin soyluyorum. Birakin yapin. Demek ki o an o tepkiyi hak etmisler.

İnsanlar leş kargası gibi sözlük. 1 kez izin verirsen yavaş yavaş yer bitirirler seni. Aile, sevgili, dost hiç fark etmez. Saygısızlık yapan kişiye bunu sormadığında ya da yeterince tavır koymadığında o şeyi tekrarlamaktan çekinmez. Sınırın ve prensiplerin yoksa bir hiçsin. Bundan sonra aile-eş-dost diye ayrım yapmayacağım. Tavır alınmasını kim hak ediyorsa ona göre davranacağım.

kimi çok severseniz sevgili, dost, arkadaş vs o sizin sınavınız olur..

Özlemek bir şeyi değiştirmiyor

Olmayınca olmuyomuş, çok isteyince hiç olmuyomuş

Herkes sizi iyi görmek ister, arkadaş, dost, akraba.... Ama kendilerinden daha iyi değil...

Aşk bambaşka bir denklem, bunu direkt dostluklar ve arkadaşlıklar için savunuyorum: İnsan her zaman verdiği kadarını alamayabiliyor, umduğu ya da kendi özverisi gibi karşılık bulamayabiliyor/muş. Belki de gerçekten ne ektiysek onu biçmiyoruz. Kimileri gerçekten de saf kötülük olabiliyor ki daha da beteri, çoğu zaman bunun sizinle bir alakası bile yok.

Yanlış anlamak için tetikte bekleyene, doğruyu anlatamazsın. (Alıntı)

Herkes bir gün gider..

herkesi kendin gibi sanıp ona göre davranmaman gerekiyormuş. şunu şöööyle alnıma yapıştırıp gezmek istiyorum. çünkü ne geldiyse başıma bu yüzden geldi. bakın bu saflığın çok ayrı bir boyutu. bi olay yaşanıyor mesela diyorsun ki o yapmaz. yapar işte gerizekalı, sen yapmayacağın için onun da yapmayacağını düşünüyorsun. kıvırcıkbrokoli gibi olmayın

Bugüne kadar kimsenin peşinde koşmadım desem yeridir. 18 yıllık bir dostluğum var bir tek onu kaybetmemek için büyük bir savaş vermiştim sonunda da geri kazandım. Onun dışında kimse umrumda olmamıştır. Bana faydası olmayan birinin peşinden gitmek benim vaktimi harcar o kişi hayatına devam ederken bir şeylerle uğraşan, çabalayan konumda olmak pek benlik bir durum değil

Söz uçar yazı kalır...

en çok kendini önemsemen gerektiğini anladığın an.... bu noktaya geldikten sonra kendine olan saygını korumak için ilişkileri yeniden gözden geçirip devam edilir ve hayat bir anda güzelleşir.

Ne kadar kendinden ödün verirsen ver karşındaki insan istemediği sürece asla ona yaranamazsın ve ne kadar izah edersen et karşındakinin algısı kadarsın, bu.

Fedakâr olmamak gerek.

Vallahi bu ilişkilerden enayi sıfatında olsam dahi hep haklı çıktığımı düşünüyorum.

İnsanlar sadece ve sadece çıkar ilişkisi içinde var olabilir ...

kendinizden ödün vermeyin, sınırlarınız belli edin sonrasını toparlamak zor oluyor.

bir şeyler hissediyorsan doğrudur peşini bırakma

Deveye diken insana s.. yaranır

Kesinlikle kimseye hak ettiğinden fazla anlayış göstermeyin.Karşıdaki insan bir şey demeyeceğinizden emin olup iyi niyetinizi suistimal ediyor,sizi aptal yerine koyuyor,tepki verince de suçlu siz oluyorsunuz :)

Biraz önce karşıma bir yazı çıktı. Anlamlı buldum sizinle de paylaşmak istedim. Bir nebze aydınlatıcı bir cümle bence. Diyor ki; "Bazı insanların sizi incittiklerini anlamamalarının sebebi onları her zaman affetmenizdir."

"Fazla samimiyet saygıyı azaltır, çok sevgi nankörlük getirir, çok iyilik suistimal edilir. İnsan ilişkilerinde çoklar sorunludur. Denge esastır." Hadi eyv.

Kimseye güvenme.Bir gün herkes gidebilir; gitmeyecek tek kişi sensin . Kendi hayatının başrolü olmaya bak. Kimseyi hayatının merkezine koyma. Kimse için kendinden vazgeçme..

Her insan sevilmeyi hak etmez. Hak edeni sev ama onsuz yaşayabilecek şekilde sev.

“Bize gösterilen seraplara ulaşmaya çalıştığımız bir sürgünü andırıyor yolculuğumuz; aslında var olmayan saraylar ve evlerde kendimize daireler tutuyoruz, yar olmayan kaynaklardan susuzluğumuzu gideriyoruz, var olmayan palmiyelerin altında gölgeleniyoruz, var olmayan hurmaların tadına bakıyoruz. Susuzluğumuzun dindiğini sanıyoruz ama hâlâ susuzuz; karnımızı doyurduk sanıyoruz ama hâlâ açız; bir barınak var sanıyoruz ama yok. Tokluk dediğimiz şey aslında açlık ve susuzluğumuzdan ibaret bir şey, vatan dediğimiz şey aslında bir çapsızlıktan ibaret, sezgi dediğimiz şeylerin hepsi yalanlardan ibaret. Zengin pınarlardan içtiğimizi sanıyoruz ama bizzat susamış kupkuru çeşmeler bunlar." Hayat Bir Bekleme Salonu

Beklentisizlik.. ne eksik ne fazla