iletişimsizlik

çıta öylesine yüksekte, akışına bırakma o denli garip bir boyutta, kafalar o kadar başka alemlerde ki, kazara dahi olsa kimseyle muhatap olmamak için reklam aralarında bile izleyecek saçmalıklar bulabiliyor, bize katacak hiçbir şeyi olmayan ekrana bön bön bakabiliyor, en kötü ihtimalle bütün dikkati ellerimize artık yapışmış olan telefonlara verebiliyoruz. tanım: çağın vebası.

"Yazacaklarımı hangi başlığa yazacağımı bilemediğim için buraya yazdım." Son zamanlarda dikkatimi çeken bir durum söz konusu. Karşılaştığım insanların çoğu iletişim kurmaktan, insanlıktan uzak. Bir işlem yaptıracak mesela ama resmen hakaret edercesine davranıyor. Ya da iki insan konuşuyor ama daha derdini anlatmayı bitirmeden karşındaki kişi seni bastırmaya çalışıyor, hemen su üstüne çıkmaya çalışıyor. Karşındakini dinleme yok, haddini bilmek yok, insan gibi davranmak yok. Daha çok bağıranın kendini haklı zannettiği bir dönemde yaşıyoruz. (Sanırım her dönem bu böyledir.) İnsan gibi davranmayı bile beceremiyoruz. Bizden bir halt olmaz... Edit: Bu entiriyi yazdıktan sonra (#4074670) bu entiri karşıma geldi ve düşündüklerimin üstüne cuk diye oturdu. Videoyu izlemedim ama ileriye sardığım her noktada hep bir bağrışma vardı. Karşındakini dinlemeden iki medeni insan gibi konuşmadan ne kadar haklı olsan da çok da şey değil bence. (Sadece videoya yorumumdur.)

Çağımızın ciddi problemlerinden birisi. Herkes bir gergin, agresif, birbirimize tahammülümüz kalmamış. Ben baş problem olarak insanların okumaya ve dinlemeye aciz olduğunu görüyorum. Nazik ve sempatik insanlarla karşılaştıkça sarılıp şükran sunacak hale gelir olduk.

Hazal Kaya'nın GAİN'e katılıp yaptığı konuşmadan bir kesit çıktı karşıma: "...sonra şeyi öğrendim ve çok rahatladım. Her şey benle ilgili değil ya. Onlar bir şey yaşıyor. O onun yaşadığı şeyle ilgili. Ve evet bazen o seviyede birisiyle iletişim kuramıyorsun. Kendi içinde çok büyük işte buhranlar yaşayan ve seninle ilgili ama ya senin üzerinden ama kendisiyle ilgili yaşayan biriyle baş edemiyor. Ne yapabilirim yani? Iletişim de kuramıyorsun. Salmayı öğrendim açıkçası..." Bu cümlesinin üzerine biraz konuşmak, düşüncelerimi aktarmak istiyorum. İnsanların genel olarak yaşadığı iletişim problemi her kesim içinde sorun yaratabiliyor. Anlaşılmak, anlamak, nedensizce bir insanın yaptığı kötü davranis, hiç bir sebebi olmadan tanımadığın bir insana duyduğun negatif duygular... Hepsi iletişimsizlikten kaynaklı, anlamamaktan anlamaya odaklı olmamaktan dolayı ortaya çıkıyor. Bunu kişisel algilamamiz gerekiyor. Kimlerin neler yaşadığını, iç dünyasında nasıl bir savas verdiğini bilemeyiz. E haliyle durum böyle olunca da ortaya "ben bu insana hiç bir şey yapmadım, sana karşı bir yanlışım mi oldu ?, bana neden böyle davrandığını anlamadım, bu kötülüğü bana nasıl yapar..." gibi bu tarz cümleler, düşünceler çıkıyor. Düşünmemiz gereken sorular var. Ben bu insana ne yaptım ? Gerçekten farkında olmadan onu rahatsız edecek bir şey mi yaptım ? Bu davranışı neye borçluyum? Genelde bu tip sorularin hepsine "hayır, yok" cevapları verilir. Çünkü karşılığı olmayan bu davranışların mantıklı açıklamasını yapamayız. Eğer ki sebebini bilmediğiniz ve tanımadığınız bir insandan size karşı olumsuz davranışları oluyorsa bu durumu kişisel algılayıp dikkate almamamiz gerekiyor. Kendisiyle savaşı bitmemiş demek ki. İçinde yaşadığı sıkıntıları başka bir insandan çıkartmak istiyor. Bunu kiskanarak, aşağılayarak, dalga geçerek yaparlar genelde. Kendisine bile sevkatli olmayan, iyileşmek için adım atmayan, kendi sağlığıni ve huzurunu düşünmeyen insanlar, sana da bana da istediği gibi davranabilir. İletişimi keserek, görmeyerek bu durumlardan ve kişilerden kurtulabiliriz. Çünkü bu tip olaylarda yapılabilecek en doğru hareket bu.

İlişkilerin bozulmasında en büyük sebeplerden. Yanlış anlaşılmak iletişimsizlik kaynaklı.