"Müslüman olmayan" demektir. Osmanlı Devleti ve Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan Hıristiyan ve Yahudi gibi Müslüman olmayan halkları belirtmek için kullanılır.
1839'da ilan edilen
Tanzimat Fermanı Osmanlı yönetim felsefesine önemli değişiklikler getirdi. Bu fermanla müslim ve gayrımüslimlerin vatandaşlık hak ve ödevleri bakımından eşit olduğu ilan edildi. Ancak eşitlik ilkesi pratikte belli bir ölçünün ötesinde hayata geçirilemedi.
1856'da ilan edilen
Islahat Fermanı ile eşitlik ilkesi bir adım daha ileri götürüldü. Gayrımüslimler bu tarihten sonra ilk kez devlet yönetiminin çeşitli kademelerinde görev aldılar. 1858'de ilk kez bir Hıristiyan
vezir (paşa) rütbesine yükseltildi. 1867'den sonra bazı kabinelerde gayrımüslim bakanlar yer aldı. 1878'de Hariciye Nezareti (Dışişleri Bakanlığı) görevine atanan
Aleksandr Karatodori Paşa bu göreve getirilen ilk gayrımüslim oldu. Osmanlı Ordusunda ise gayrımüslimler daha çok tıbbiye ve istihkam gibi, muharip olmayan sınıflarda görevlendirildiler.
Liva (tuğgeneral) rütbesine kadar yükseldiler.
Gayrımüslimler ilk kez 1912 Balkan Savaşı'nda kitlesel olarak askere alındılar ve Osmanlı Ordusunda er, erbaş, assubay ve küçük rütbeli subay olarak hizmet verdiler.