fıkra

özlü bir anlatımı olan, nükteli ve güldürücü kısa hikaye.

bir tane yazayım bari; m= muhabir, d = dayı yerel bir televizyon kanalının gezi programında bayan muhabir güneydoğu anadolu bölgesine çekim yapmaya gitmiş. bir köyden geçerken kameramanların ve kendisinin dinlenmesi için köyün meydanındaki kahveye girmişler. bir dayının yanına oturmuşlar, başlamışlar sohbete. sohbetin baya sarmaya başladığı dakikalarda; m: dayı bize bu köy hakkında güzel hatıralar anlatır mısın? d: anlatırım tabi ki. bir gün bizim yan komşu kayboldu. bütün köy aramaya başladık. aradık, taradık ama bulamadık. en son bir tepenin arkasına bakınca komşuyu bulduk. hep beraber sevinçten ne yapacağımızı şaşırdık, o yüzden komşuyu siktik. m: amca bu nasıl güzel hatıra? başka bir şey anlat sen bize. olmaz bu. değiştir sen bunu. d: tamam öyle yapayım. bir gün bizim komşunun eşeği kayboldu. her yeri aradık, taradık ama bulamadık. en son bir tepenin arkasına bakınca komşunun eşeğini bulduk. hep beraber sevinçten ne yapacağımızı şaşırdık, bu yüzden hep beraber gidip komşunun eşeğini siktik. m: dayı bunlar nasıl "güzel" hatıralar böyle? anlaşıldı, senin güzel hatıralar hep böyle. sen bize kötü hatıralardan bahset. bari onlardan yolumuza devam edelim. d: bir gün ben köyde kayboldum... :)))

padişahın birgün canı sıkılır vezirine küfretmek istediğini söyler. vezirde nam-ı kemal adında birini tanıdığını ve çok küfürbaz olduğunu anlatır. padişah nam-ı kemal'i çok merak etmişti. vezirine emir vererek nam-ı kemal'i çağırır. nam-ı kemal geldikten sonra padişah : - çıkma yemiş ağacına koparma dalını malını nam-ı kemal hemen : - düşersen aşağı görürsün ananın *mını. padişah bu küfür karşısında çok sinirlenir ve nam-ı kemal'i zindana atar. aradan bir süre geçtikten sonra padişahın canı tekrar sıkılır. vezirine nam-ı kemal'i çağırmasını ve divanı topladıktan sonra nam-ı kemal'in küfür edemeyeceğini söyler. nam-ı kemal gelir. padişah : - gittim karadeniz'e tuttum bir alabalık. namı-ı kemal: - *ikerdim ananı ama etraf kalabalık.

hemen bak anlatiyorum gul gul ne gulduk o gun ya.temel bi gün uçaktan atlamış. dünyayı tutturamamış. dünyanın ne kisa fıkrası geldi aklıma.

einstein, newton ve pascal saklambaç oynamaya karar verirler. sıra einstein'e gelir ve einstein gözlerini kapatarak 100'e kadar saymaya başlar. bu sırada pascal koşar ve saklanır. newton ise einsteinin tam önünde yere 1 metre karelik bir alan çizerek tam ortasında durur. einstein 100'e kadar sayıp gözünü açtıktan sonra newton'u görür ve "newton seni buldum, sobe !" der. newton gülerek cevaplar : "hayır einstein, sen beni değil metre karedeki newton'u, yani pascal'ı buldun (bkz: bu da böyle bir fıkra)

pilotun biri uzun süren bir uçuş esnasinda yolculara bilgi anonsu yapmaktadir. anons bittikten sonra mikrofonu kapatmayi unutur. uçagi da otomatik pilota alir. o esnada da pilot aklindan gecenleri sesli düşünür ve şöyle der " önce gidip bi güzel sıçayim. sonra da hostesi bi güzel sikeyim." bunu duyan yolcular bagira bagira gülmeye baslar. hostes hemen telaş eder ve uyarmak icin pilotun kabinine dogru kosar. yolcularin bulundugu koridordan gecerken ayagi takilip düşer. yolculardan biri hostesi kolundan tutup kaldirakak şöyle der " acele etme bacim. önce sıçacak. "

l&m: temel bir gün uçaktan atlamış. dünyayı tutturamamış.

kurbağayı altın kafese koymuşlar beni bırrak bırrak demiş. hayırlı geceler mümin mümine kardeşlerim.

Ayı ile Tavşan bir gün ormanda sıçıyorlarmış. Ayı tavşanı görünce " Tavşan kardeş tüylerine bok bulaşmasını umursamıyor musun? diye sormuş. Tavşanda "Hayır, tüylerime bok bulaşmasını umursamıyorum" demiş. Ayı sıçtıktan sonra götünü tavşanla silmiş.