dışavurum

tanım: ruhsal olayların, iç gerçeğin belirgin göstergelerle, anlatımlarla dışa verilmesi, özellikle insan ruhunun algılanabilir biçimde, yüz anlatımı ya da sözle kendini dışa vurması. kısacası benim için, kendim haricinde kafamda dönen laklakları yazacağım başlık. teşekkürler.

yorgunluğun iç güdüsel tabiri sadece fiziksel değildi. ruhani çöküşün farkına varması yarım saatini aldı. sanırım artık sadece büyümek değil olgunlaşmaktı bunun adı. bilmem. olgunlaşmaya da kızdı, kendine sormadığı için. kendine ağız burun dalma isteğine engel olan yine kendisi. artık derdi, ziyadesiyle şatafatlı bir ölüm.

öfke. neye? bilmem. insanlara mı? belki. hayata mı? orası zaten cepte. farz-ı misal, öldüm diyelim. kaybedeceğim bir şey var mı? veyahut bu kadar soru neden et kemiriyor? bu kadar düşünmemeli. yaşamaya ait ekmek kırıntıları elbet bulunabilir. en kötü, açar hansel ve gretel okur orada ki ekmek kırıntılarına bağlarız belimizi. vesselam, bağlayacak belimiz kaldıysa. halattan başka.

üzerimde ki bıkkınlığı tarif edebilmek büyük meziyet. kelimelerin buna yetebileceğini sanmak ise tam bir heves. ama kursakta kalan. çünkü ne zaman yeltensem bazı kimselere, bazı kimsesizliklerimi kelimelere dökmeyi; heves kursakta boy veriyor. önemi yok. hep böyleydi. heves almanın da ne demek olduğunu tam anlamıyla bilmiyorum. sahi, hevesin kursaktan başka bir yerde konuşlandığı da oluyor mu? her neyse. niteliksiz kelimeler ile kafa yormaya gerek yok. bu da geçmez, bu da geçer dediğimiz her şey gibi.

sigarayı neden içiyorum? buna halihazırda bir cevabım yok. başladığım gün net bir şekilde kafamda belli. fakat neden başladığım için de halihazırda bir cevabım yok. bırakmam lazım. gerçi ben bıraktım. beni bırakmayan o.

uykusuzluk istem dışı idi. ta ki kendi seçimi olana dek. pek tabiki bu durumdan memnun olup olmamayı da kendisi seçecekti. henüz karar veremedi. tren raylarını seyredip, vagon saymak tek marifeti. vagon saymaktan sıkıldığı zaman, pencerelerini sayar belki de. ya da belki de bunun için uyumamayı tercih etti. son tren geçtiğinde uyudu, saat 05:34. alarmı ise 08:13 treni. sırf uyansın diye korna çalan makinistleri de unutmuyor tabi. vasiyeti, istasyon dibine gömülmek. tek isteği.

Ruhen yorgunluğumun gözaltlarıma dışavurumu. Gözlerimin içini aştı durum.

yürürken sendelemesinin sebebi kaldırım taşları. lakin dış gözler tarafından sarhoş gibi görünmesi umrunda değil. 'bırak' dedi. 'bırak beni sarhoş sansınlar, zira kendileri bilhassa bunu istiyor.'

'Acabalar genze Münasebetsiz akbabalar başucumda Tekno temposunda pikeler Dünya kımıldamadı bir yere Vücuda kimya göçümünden gayrı nem kalırken Kahrımı totem Medet um madeni Atatürk'ten bohem Bana vaat edin histerinizden Felaketim hey! yalnız kalamıyorum kendiliğimden Kibirin tortusu post-modern bu yer yuvarın sinsiliğinden'

'İnsanlığın en büyük hatası bir şeylere anlam ve değer yüklemekti. Bir güne, bir eşyaya, bir döneme, bir kişiye... Bu insanda acaba sorusunu oluşturdu. Acaba sorusu kıyası doğurdu. Kıyas rekabeti. Rekabet mutsuz olmayı. İnsanlık mutsuzluğu seçti, bir şeylere değer vererek.'

sert kahve ve biraz da tütün. kahvaltısı bu. sabahkine nazaran sertliği daha az olan bir kahve ve tütün. bu da ikinci öğünü idi. akşam ise, sade tütün. cızırtı ile şenlenen odasında, kahvesini unutturacak kadar tütün. evet, kahvesini bile.

sakin kafayla düşüneceğim diye biriktirdiğim bir şeyleri yaklaşık 6.5 aydır düşünemiyorum. bütün şartlar ve mekanlar uygun, sakin. kafam hariç. kendi kendime konuşmuyorum artık. zira kafamın içinde konuştuğum şahıslar, beni bırakıp kendi arasında sohbete daldı.

yüksek promil ile devasa adımların yararı, yürüyen merdivene ters binmekle aynı manaya gelir. alacağın yol, yürüyen merdivenin bozulma olasılığı ile doğru orantılıdır. şayet bir gün promilin hat safhada olur ise, yürüyen merdiveni değil yangın merdivenini kullan.

farka varılan en ciddi husus ölüm. mekan ve saat farketmeksizin beynin en ücra köşelerinde ki boşgezen bir kurt, ölümü fısıldar. sabahın ilk saatlerinde de olur, gecenin son saatlerinde de. öleceksin, öleceğim, ölecekler. 1 asır sonra, şu an yeryüzünde nefes alıp verme eylemini sorunsuz gerçekleştirebilen hiç kimse olmayacak.

bazı uykusuz gecelerin manası her zaman iç burkan sebeplerden ötürü olmayabiliyor. arada bir denk düşüyoruz, sarılıyoruz o gecelerle. o tür gecelerin sonunda, güneş bile bir başka doğuyor.

bu bir ihtilal ise şayet, kimin hangi çöp kovasına saklandığını bırak da çöpçüler bulsun.

'varoluş amacını sigarayla düşünecek kadar ahmak ve vizyonsuz olamazsın.' +ahmak ve vizyonsuzum.

sigarayla muhabbet ettiren bir gece.

romantizm neydi? karşılıklı palavra ve darboğazlı cümleler bir sigarayı söndürmek kaç dakka eder sahi neydi gündüz artık söyle anlat konuş susma ben bu değilim palavra! dandik psikoterapi çare değil sen busun ve tevkif etmek yükmün.

İçeatım yok mu?

Bu kelime ikilisi ayrı yazılmıyor mu? (bkz: Dışa vurum)