dönüşüm

franz kafka eseri için sizi şöyle alalım >>(bkz: die verwandlung)

"ya büyülü sözcük dönüşüm ise ? ya karanlığın tek varlık nedeni ışığı karşılamaksa ?"

franz kafka' nın ''dönüşüm'' eseri, verdiği mesajların derinliği ile çokça içime dokunmaktadır. aynı evin içinde yaşadığın, bir duvar ötende bulunan insanlara yabancı kalışını; seni onların istediği gibi koşullarda bir insan olduğunda benimseyip, aksini olup beceremediğinde nasıl ötekileştirdiklerini hissettirmektedir. dönüşüm, ütopik bir eser değil; ailelerimizin, ''elalem ne der?'' bakış açısıyla, olduğumuz kişi ile değil, oldurmak istedikleri kişi ile ilgilendiklerini gözler önüne sermekte. Ya elmalar? Karakterin sert, despot ve katı olarak betimlenen babasının üzerine attığı elmaları, gruptan dışta kalan bir kimseye atılan iftira ve suçlayıcılıklar olarak yorumlamak mümkün göründü. Onun dışta kalış nedenine acımasızlık eden bazı kimseler, dışlayıştan başka bir nedenin sonucu olmayan bir duruma bağlı olarak asılsız iftiralar atar, karakter gibi onu görünür şekilde ezen, kimsenin korku ve gururla yaşayışı sebebiyle cesaret edip kurtaramadığı bu çürümüş iftira ve bir anlamda ölüm fermanıyla ölümü onaylanır. Bugün bir lgbt+ bireyi olarak, dönüşümümü ailemin kabullenemeyişi; bir yan odada yatan kardeşimin, aslında tanıdığı kişi olmayışımı, hatta hemcinsimi masumca seviyor oluşumu, korkunç hatta ürkütücü bularak bu cinayete ortak olan ailem gözlerimin önüne gelmekte. dönüşüm, benim için bir kitaptan çokça ötesi.