(bkz: lev tolstoy) tarafından var edilmiş 582 sayfalık bir başyapıt.
ruhunun bir yerinde her zaman iyi niyetlerini saklayan ama herkes kadar zengin yaşamına dalıp iç dünyasını unutmuş bir adam, prens nehludov. bir duruşmada jüri üyeliği yaparken geçmişten gelen davetsiz ve tatsız bir mevzu tekrar su yüzüne çıkar ve onun için bambaşka bir yolculuk başlar. kendi içine, özüne ve kalbine dönüş yolculuğu.
o zamanın rusyasındaki adalet sisteminin köhne ve çürümeye yüz tutmuş yanlarını gözler önüne sererken bize kendi ülkemizdeki ve dünyadaki adalet anlayışını da sorgulatıyor. çoğu yerde hak veriyorsun ona. çünkü dünyanın içi çürümeye taa o zaman başlamıştı görüyorsun. ya şimdi gerçekten adalet sadece sözlüklerde mi kaldı diye düşünüyorsun. her ne kadar olay örgülü bir roman gibi dursada alt metinlerde çok daha fazlası var. her karakter sistemin çöken bir başka noktasını simgeliyor. kitaptaki karakterler ve olaylar buzdağının sadece görünen kısmı..
çok zorlanmadım okurken çünkü klasik rus edebiyatı. keyifli ve akıcı ilerliyor. her ne kadar çok karakter ve isim olsada akılda tutması fazla yorucu da olmuyor. çünkü bir noktadan sonra karakterin derinliğine odaklanıyosun. o ince noktayı görmeye çalışıyosun. hiç tolstoy okumayanlar için iyi bir başlangıç olabilir zira yazarın yaşamından da izler taşıyor bu kitap..
ölen bir ruhun şaha kalkması, yazarın tabiriyle dirilişi mevzu bahis. günümüz insanından ve pek tabii kendi iç yaşamınızdan izler bulmanız da mümkün. çünkü hepimiz bir gün uyanacağız ve gerçek yaşamımız işte o gün başlayacak. neden şimdi başlamasın diyorsanız okumanızı şiddetle değil fakat memnuniyetle öneririm.