Kitaplarda oldukça bilge, karşısındakinin sözünden ve bakışlarından niyetini anlayabilen, arif bir insan olarak bahsedilir. Krallığın zor zamanlarında elinden geleni yapan, bir şeyler başarabilmek için çırpınan birisidir. Fakat
Sauron, tıpkı
Saruman'da yaptığı gibi, onu sürekli ümitsizliğe düşürecek şeyler gösterir. Bir süre sonra propagandası o kadar etkili olur ki
Denethor artık kötülüğe karşı bir zaferin olamayacağını düşünür. Bu düşünce kendi düşüncesi değildir aslında, tohumları onun zihnine ekilmiş bir düşüncedir.
Bence
Tolkien'in bu karakterde anlatmak istediği şey ne kadar bilgili, görevine sadık, iyi biri olsanız da ümitsizlik sizi ele geçirebilir ve aslında yapmayacağınız şeyleri yaptırır. Bir panik ve inançsızlık hâline sokar. Ki hikâyede Denethor'un yaptıklarını hatırlayın. Oğlunu ve askerlerini bir ölüm görevine götürüyor. Yetmiyor onu ve kendisini düşman ele geçirmesin diye yakıyor. Şehrin muhafızlarına ve insanlarına o paniği verip "kaçın, canınızı kurtarın" diye bağırıyordu. Bu hâldeki birinin sonu da tabii ki çok trajik oldu, çünkü ümitsizlik, "artık yapacak bir şey yok" fikri, inançsızlık sizi bu noktaya götürür. Hatta oğlu
Boromir'i bile diğer oğlu
Faramir'den bu yüzden daha çok seviyordu. Faramir daha akıllı ve sakin hareket eden, iradeli biri iken Boromir tam da babasının istediği gibiydi. Çok daha cevval, sürekli hareket hâlinde, ne olursa olsun babasının emrinde idi. Panik hâlde ülkeyi yöneten birisi için tam aranan kan.
Bir de bu karakter üzerinde eminim
Almanların
İngiltere'yi ele geçireceğini, teslim olması gerektiğini söyleyen
Nazilerin büyük etkisi var. Bilmeyenler için söyleyeyim,
II. Dünya Savaşı sırasında Almanlar
Londra'nın ve İngiltere'nin birçok bölgesini uçaklarla çok defa vurdu. Ada, neredeyse Almanların olacaktı fakat
İngilizlerin ve
Churchill'in "
Never Surrender" politikası çok zor günler geçirmelerine rağmen işe yaradı. Bu süre içerisinde İngilizlere hükümetlerini teslim olmaları yönünde uyarmalarını söyleyen çok fazla şey söylendi ve yapıldı. İşte Denethor onlara Londra'nın anahtarını verecek isimken, zor günlerde kendini belli eden ve asla pes etmeyen, ümitsizliğe düşmeyen bir
Aragorn da vardı. Tolkien o günlerin canlı şahidiydi ve bence mutlaka Denethor'un hikâyesinde bu günlerin izi var.