daha

hakan günday kitabı için >> (bkz: daha (kitap)) *** kız isteme törenleri sürdürülebilirlik itemi.

Bu amına koyduğumunun hayatını ben seçmedim. Hayatıma aldıklarımı, kötü giden öğrencilik yıllarımı, sınıfta kalışlarımı, siktiğimin sorunlarını, parmaklarının arasına sıkıştırdıkları jiletlerle ruhumu tokatlayan insanları, kavgalarımı, yarrak gibi geçen çocukluğumu, hastalıkları, yargılamaları, korkularımı, kayıplarımı, kafamın sevilmeyişini, takdir edilmeyişimi, tiksindiğim yara izlerimi, gıkım çıkmadığı hatta çıkamadığı için üzerimde istediğini deneyen insanları, babamın çocukken otoriter olmasını, benden faydalanan kadına hayır diyemeyişimi... Hiçbirini ben istemedim. Hepsi ben istemeden oldu. Her biri. Hep, birilerine faydam dokunsun istedim. Şu koca çarıklı hayatta, başkaları ayak altında kalmasın istedim. Direnecek, hayatta kalacak takatlerini yitirmesinler istedim. Onu da beceremedim. Beceremiyorum. Kendine bile hayrı olmayan, bitmiş bir adamım ben. Uyuyamıyorum. Dört gecedir sadece gözlerimi kapatıyorum. Ve sikimsonik kabuslar görüyorum. Tam iki kere bir yerlerden atlarken buldum kendimi. Yere çakılırken uyandım. Yemin ederim yoruldum. Kendimi kendime elevermeme az kaldı. Kendimden nefret etmeme, az kaldı. Bazen keşke fırsatım varken kendimi öldürseydim diyorum. Yalnız değilim. Sadece kimsenin canını sıkmak istemediğim için buraya yazıyorum. O yüzden adım Daha. Aranıza bugün geldim. Gerisini siktir edin.

Daha Yorulur muyum sanıyorsun? Geçtiğim o üç beş aşk İle biraz acı Daha Çok olmalı Yok olmalı Yeter mi bu acı? Ah, bu acı