Şurada bir tanım yapılmış:
(#2301471)
Okuduğum kitapta az önce denk geldim bu kavrama hemen gugılladım tabii. Anladığım kadarıyla şöyle bir şey, psikolog size içinde bulunduğunuz sorunla ilgili bir kitap öneriyor, önerilen kitaptaki baş karakter sizin içinde bulunduğunuz sorunun aynısı ya da benzerini yaşıyor. Siz de benzer sorunu yaşayan karakterin nasıl bir çözüm bulduğuna dair fikir sahibi oluyorsunuz. Bir nevi ilham alıyor ya da güç buluyorsunuz. Bu illa ki bir roman, hikaye olmak zorunda değil yaşadığınız sorunla ilgili herhangi bir kitap da olabilir.
Daha önce psikolog deneyimim oldu ama bana kitap önermemişti. Benim sorun, kitaplarda pek denk gelinmeyecek bir sorun muydu lan bana neden kitap önerilmedi diye bi düşünemedim değil şimdi.
Dr.
David Burns bu terapiyi, psikoterapi ve ilaç tedavisinden(antidepresan)sonra üçüncü tedavi yolu olarak nitelendiriyor.
Şöyle bir tanımı da var: Bibliyoterapi, Eski Yunan’da bir kütüphanede, kapı girişinin üzerinde yazılı olan ‘’
İnsan ruhunun iyileştirildiği yer’’ olarak özetlenmiştir. Kitaplar yolu ile uygulanan bir terapi biçimi olan bibliyoterapi,
doğru zamanda, doğru kişi ile, doğru kitabı biraraya getirmek olarak da açıklanabilir.
Ben bunun biraz enteresan bir versiyonunu dönem dönem uyguluyorum bence. Hatta içinde bulunduğum şu vakit uygulamaktayım. Benim öz tedavi şöyle, canın mı sıkkın, enerjin mi düşük, kafan çok mu dolu, zihnini boşaltmaya ihtiyacın mı var, yaşamak sana uymuyor mu, üstünde tiktoktaki ulan hayat diye bağıran kadındaki gibi bir gerginlik mi var? Hemen kendine güzel bir kitap seç ve dünyasına dal. Sonra bir kitap daha, sonra başka bir kitap daha. Sıkılana ya da kafanı toplayana ya da dağıtana kadar devam. Tabii benim yolun hiçbir bilimselliği yok. Dertlerden kaçmak ya da zihni başka şeylere yönlendirmek olarak da açıklanabilir bu. Neyse, öyle işte, ben kitap okumaya gidiyorum.
çilekli link
Edit: İmla.