beklentisizlik

bir şeyin olacağına dair ümit beslememe durumudur. oluruna bırakmaktır bir noktada. mutlu olmanın en basit ve en zor yoludur. özellikle insanlardan beklentisiz olmak gerekir. bob marley amcamızı dinlemek gerekir yani.

beklentiler üzer, o yüzden hiç kimseden bi beklentiniz olmasın

beklentisizlik derken dahi beklentiye düşmek

dün farkında olup saatlerce ağladığım durumdur. en sevdiğim insan, en değerlim artık beni sevmediğini söyledi. bu sefer inanmıştım sözlük, insanların iyi olacağına dair, beni aldatmayacaklarına inanmıştım. ama herkes beni şu beklentisizlik denen duruma sürüklüyor. demek ki böyle yaşamak lazımmış.

biri demiş ki mutlu olmanın sırrı. o kadar katılıyorum ki bu cümleye. zaten hep umduklarımızdan kırılmadık mı?

kafamdaki birkaç cümle yazma niyetliyle başlığa girdim ama ilk entrydeki bir cümleyi okuduktan sonra daha fazlasını düşünmeye gerek kalmadı. güzel özetlenmiş. "mutlu olmanın en basit ve en zor yoludur."

İnsan ufacık beklentilere bile muhtaç bu hayatta. Her şey tutunacak bir dal çünkü. En basitinden sevdiğimiz bir dizinin yeni sezonunu beklemek, yeni bölümünü beklemek. Benim bu şekilde beklediğim bir dizi kalmadı mesela. Olmasını çok isterdim. Beni heyecanlandıran bir bekleyiş lazım hayatıma. Aslında şu dönemler şükürler olsun eskiye oranla birkaç olay var hayatımda. Ama net bekleyişler değil. Olmama ihtimali olan şeyler. Ama dizi öyle mi? Yeni sezon geliyorsa gelecek. Yok mu şöyle beni bağımlı yapacak bir dizi ya?

ot gibi yaşamak tam olarak evet

insanın ertesi güne gözlerini açmak için heves duymamasına sebep. üç yıldır hayatımdaki tek hareket sınavlar. hakimlik-savcılık sınavı, ales, kpss. girebileceğim tüm sınavlara giriyorum ancak yeterli çalışmayı yapmadığım için sınav kazanma beklentisi de duymuyorum. kariyer dışında hayatıma yeni insanların getireceği hareketlilik yerine, olanları da çıkardığım için durgunluk var. bazen arkadaşlarımla konuşuyorum. öğretmen olanlar geçen sene atandı. kimisi yeni sevgili yapıyor, kimisi de düğün hazırlığı içinde. konuşurken anlatıyorlar hayatlarındaki gelişmeleri, sonra sen ne yapıyorsun diye sordukları zaman dolu bir cevap verememek üzüyor. ama buna sebep de yine kendimim, biliyorum.

Hayattan hiçbir beklentim yok diyen birisi bile ölümü beklemiyor mu sonuçta ?

doğum günlerimde hep çok genel cümleler kurardım. şöyle huzurlu olayım böyle mutlu olayım falan. altı yıl önce aklıma çok spesifik bir dilek gelmişti. detay vermeden bir arkadaşıma bundan bahsettim. beklentiye girme hayal kırıklığına uğrarsın dedi. yine de bir dilek tuttum. çok spesifik. çok basit. gerçekleşirse hayatta bir adım atmışım gibi hissettirecek bir dilek. gerçekleşene kadar o dileği düşünmeye devam edeceğim. en kötü sevdiğiniz bir şarkıyı açıp bir an hayatınızda hiçbir şeyi yolunuza koyamayacakmış gibi hissetmenize sebep oluyor ama geçiyor sonra

uzaylılar bile ölüyormuş benim beklenti ve heves buraya kadardı