bambaşka

Madrigal grubunun Neogazino albümünden bir şarkı. “Büyük umutlar, bizi bozdular Dedim, uzaklaşırsam iyileşecek kalbim Bana dargın geçmişim Son mektubum, daraldı ruhum buralardan Dün görmeli, şimdigömmeli Artık bakmı'cam arkama Yoldayım sonunda Kaçmadım ama zordu yaşamak Gülmeden nereye kadar Belki başka yerlerde hayat var Başka insanlar var Biz de zamanlar darmadumanlar Dedim çok uzaklarda bir yerlerdeyim Kayboldum ner'deyim? Baktım olmadı, denedim olmadı yine Attım her şeyi, yaktım hepsini Artık kararlıyım gitmeye Yoldayım sonunda Kaçmadım ama zordu yaşamak Gülmeden nereye kadar Belki başka yerlerde hayat var Başka insanlar var Son mektubum, daraldı ruhum buralardan Uzaklaşırsam iyileşecek kalbim Son satırlar, beni hatırla diye Dünya yüzünü dönmeli artık Yoldayım sonunda Kaçmadım ama zordu yaşamak Gülmeden nereye kadar Belki başka yerlerde hayat var Başka insanlar var“

Tam yolda dinlemelik şarkı. Ama böyle uzun yol, hiç bilmedigin bir yere giderken. Yalnız başına, otobüs ya da tren koltugunda, yolu izlerken... Gözümün önünde ne güzel canlanıyor ya. Cok değil bir iki haftalık, oradan oraya gitmeli bir tatil. Yan koltuktakiyle ya da gidilen yerde gezerken tesadüf eseri birileriyle tanışıp muhabbet edilen, farklı hikayeler farklı yaşam tarzları gördüğün tatillerden. Allah'ım nasip et.