ayrılmak

dan franck'a ait bir otobiyografidir. --- spoiler --- sabrın, erdemlerin değilse de mazoşizmin temelleri olduğunu mırıldandı --- spoiler ---

bugunlerde yapacagim eylemdir

ayrılmak en büyük belirli, belirsizlik kavramdır. her insan ayrılabilir. uğruna yıldızlar boyadığınız bir insandan, adına aşk sözleri söylediğiniz bir insandan, insanların bakışına aldırmadan ona götürdüğünüz çiçekleri göğüs hizanızdan düşürmediğiniz insandan da ayrılabilirsiniz. ayrılmak kolay iş. ya sonra? bir kadın için ayrılığın ilk haftaları doğum sancısı gibidir. geçmek bilmez, bitmek bilmez bir acı. her şeye kapatır kendini kadın. önce hediyelerinizi atar, sonra fotoğraflarınızı siler. ne anınız varsa yok eder. sonra ne'mi olur, gömülürsünüz. bir daha mezarınıza çiçek bırakılmamak üzere gömülürsünüz. erkekler için durum farklıdır. ilk haftalar şen şakrak, her şey yolunda modundadır erkekler. hafiflemiş, kuş tüyü gibi hisseder. yavaş yavaş geçen zaman o'nu hatırlatır. özler ve pişmandır. ama dedim ya, zaten gömüldünüz. bir ölü ile eskisi gibi aşk olmaz. severek ayrılmak bu daha farklı bir kavram, artık bir şeylerin olmayacağına inanmış bireylerin yoludur severek ayrılmak. bazen bu ayrılık aile, bazen bu ayrılık çevre, bazen bu ayrılık isteklerin çelişmesi. ilişki de sorun yok ama ayrılık mecburi çıkış. en zoru, en hüzünlüsü, en dayanılmazı budur oysa. omuzunuza binen yükün ağırlığı, belinizi büker. her şeyiyle sizin olan bir kadından ayrılmak dünyanın gelmiş geçmiş en büyük şerefsizliğidir bu. sizi yuvası olarak gören, sizi tek yolu, sizi sevdası, sizi babasından öte gören bir kadına yapılabilecek en büyük şerefsizliktir bu. önce aşk sözleri, sonra sevgi cümleleri, ardından seni bırakmam gibi cümleler sarfedilir. ilişki yaşanır, eskisi gibi olmaz artık. çünkü erkek istediğine kavuşmuştur. ayrılık zili çalmaya yakındır. (bkz: tarzan başka dal tutmadan tuttuğu dalı bırakmaz) bir kadının canını saçlarını kestirmesine sebep olacak kadar yakmayın.. sevgilerimle. edit: imla.

t: bir yerden, bir kişiden uzaklaşmak, gitmek. bir yerden ayrılmak hakkında saatlerce yazılabilir aslında ama daha önemli olan bir kişiden ayrılmaktır sanırım. ayrılmak çok farklı şekillerde de olabiliyor. sadece yanından ayrılıp onu gönlünüzde tutmanız da bir çeşittir, yanında durup gönlünüzden ayrılması da.. çok ilginç bir şeydir bu, bütün ilişkilerde kimisinin "keşke hiç ayrılmasak" kimisinin de "zaten yakında ayrılırız" diye düşündüğü bir kavramdır. "seni hiç bırakmayacağım" sözleri verilir çoğu zaman, fakat bırakırlar da çoğu zaman.. hüzünlü bir kavramdır ayrılmak. ayrı düşersin işin ucunda sonuçta.. bazen de bir fedakarlık olarak yapılmalıdır bu. çoğu kişi anlamaz bunu, "üzülmeyeyim diye ayrılmış, sanki şimdi üzülmedim mi?" diye düşünür. haklıdırlar da kendilerince. kimisi de bunu yapmak zorunda olduğunu düşündüğünden yapar. onların da haklı olduğu zamanlar vardır. mesela bilir bu ilişkinin yürümeyeceğini fakat ikisi de seviyordur birbirini. eğer şimdi bitirmezse birbirlerine daha da çok bağlanacaklardır ve sonunda biteceği zaman herkes çok daha fazla acı çekecektir, belki o zamana kadar sırf bu bitecek ilişki yüzünden başka insanların canlarını yakacaktırlar.. bu yüzden bitirir mantıklı düşünen taraf böyle bir durumda, fakat iki tarafın da canı çok yanar, engellenemez. şey gibi bi durum bu, kangren. parmağın kangren olmuş, kesmen gerekir. eğer kesmez de beklemeye, "bir şey olmaz ben parmağımı seviyorum" demeye devam edersen sonunda elin gider.. "seven insanların ilişkisi nasıl yürümez ya?" diye düşünülür genelde ama yürümez bazen öyle. orada mantıksız olan zaten ilişkinin yürümemesi değil, birbirlerini sevmeleridir aslında fakat sevmek rasyonel bir eylem değil ya zaten.. iki insan, neredeyse hiçbir düşünceleri birbiriyle uyuşmayan, sık sık istemeden birbirini kıran iki insan.. deli gibi aşık olabilirler birbirlerine. çok garip bir mevzu değil mi ya sevmek? çok saçma yani. baya baya saçma. bi insan için çok fazla şeyi feda ediyorsun ve bundan mutlu oluyorsun, hatta ona gidip "daha feda edebileceğim bir şeyler var mı?" diye soruyorsun. gerçekten çok garip, çok..

tanımını cartını curtunu bilmem de bir zamanlar bir koçum bana, erkek ayrılmak istiyorsa bunu bir kerede yapmalı, bir kerede kesip atmalı, çünkü bir seferde yapamazsa bir daha hiç yapamaz demişti...geçen arayıp küfür ettim kendisine çok afedersin.

t: aynı yolda yürüdüğünüz kişiyle farklı yolları seçmek. hepimizin kendi hayat yolları vardır. sonunun nereye çıkacağını bilmediğimiz yollar. bazen çiçekli bazen dikenli olan. bizler bu hayat yollarında yürürken nice insanla karşılaşırız. niceleriyle tanışırız. yol arkadaşı oluruz. hatta bazen severiz. aşk yoluymuş gibi gelir hayat o zaman. sevdiğinle el ele yürüdüğün çiçekli bir yol. sonra gün gelir sizin tanışmanızla birleşen hayat yollarınız ikiye ayrılır. sen kendi hayatının yolundan gitmek için çekiştirirsin onu. o ise kendi yoluna çekmeye çalışır seni. baktınız olmuyor herkes kendi yoluna gider. ayrılmışsınızdır. artık kendi yolun güzelleşsin diye çiçekler ekmeye çalışırsın. belki çoğu zaman yorulursun. ama tercihini yapıp kendi yolunda yalnız başına yürüyorsundur. o çiçekleri sulamak senin görevin deyip gücünü toparlamalısın..

an itibariyle yaşadığım durum. her fav bi' geçmiş olsundur...

Bazen iyidir arkadaşlar ne kadar zaman geçerse geçsin anlaşamadığınızı fark edersiniz zorludur belki çok üzer çok ağlatır ama belli bi zaman geçtikten sonra iyi ki olmamış denilir zira okadar sıkıntıyla ilerlemek çok daha zor olacaktır.Bu yüzden korkmayın arkadaşlar,ayrılığı da yaşayın son duygusuna kadar yaşayın ve ona karşı içiniz her daim rahat olsun

Hadi ayrıldınız gittiniz bari geri dönmeyin kalan alıştığı hayata devam etsin gidiyorsunuz yıkıyorsunuz geliyorsunuz yine yıkıyorsunuz

Sevgilimle ayrılalı biraz oluyor aslında ama ben hala ondan sonraki hayata nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Nereden başlayacağım, ne yapacağım? Ne yapılır ki? Sabah kalkıp ona günaydın yazılır önce, ne yapılır yani o yokken? Fotoğraf çekilirken elimizi nereye koyacağımızı bilemeyiz ya. O el gibi kaldım ortada. Tam olarak oyum. Nereye koyulacağı bilinemeyen elim ben.

aga işyerimden tanışıp dost olduğum kardeşim gibi sevdiğim kişinin dün son günüydü bu sabah işe gelirken bir umut sanki gelince görecekmişim gibi geliyordu ama ne cafe alanında ne ofiste göremedim çay aldım diğer arkadaşlarla oturup içmeye çalıştım ama resmen böğrüme öküz oturmuş gibi doğru düzgün çayı bile içemedim.. gözlerim kardeşimi arıyor ama bulamadım sabah sabah zaten çokta iyi olmayan moralim iyice piç oldu.. 6-7 yıldır her sabah birlikte çay içip öğlen birlikte yemeğe çıktığım mola saatlerinde hep Yanyana olduğum akşamları birlikte takıldığım adamı görememek çok ağır ve zor geldi.. tabiki profesyonel iş hayatında bunlar olacak ama neticede insanız işte! yolun açık olsun kardeşim..