asosyal itiraf

lise 1 o zamanlar yurtta kalıyorum kırklarelinde cırcır olmuşum sabah kalktım sıça sıça bağırsak kalmadı neyse gitmedim okula yurtta paso sıçıyom öğle oldu heralde bi 15 kere sıçmışımdır yemek yemeye gittim lan yine geldi bokum dedim sikerler sıçtım amk altıma bi kalktım sandalye filan ıslanmış koşa gittim götümü yıkadım bi güzel sonra aldım sıçtığım kıyafetleri yurdun bahçesinde yaktım

twda yazılan entirileri görünce dedin ki aga harbi fişeq ortam aga koştur koştur diyip geldim mutluyum

evet arkadaşlar her kim ne zaman yatacaksa buraya iyi geceler yazıp yatabilir. siz yazmazsanız bile ben hergün yazacağım. allaha emanet olun hepinizie hayırlı geceler

(bkz: elma meyvesi) (bkz: insan ibnesi)

burası benim kendi ıyi geceler başlığım. buralar değerlenecek (bkz: işten çıkarken adama ingilizce am günü yağ dedim)

eh fena değildi dediğim bütün sınavlar müthiş geçti ama sırf tepki almamak için söyleyemedim.

taşağımdaki kıllar kafamdakinden fazla (bkz: deniz kestanesi)

ben yatıyorum lan amdan çıkma kardeşlerim iyi geceler

arv :**

i'm cleaning my closet.

3 hafta önce ayrıldık kızın vatsapı 2 haftadır yok ve ben ona söyleyemediğim herşeyi vatsaptan yazıyorum.nasıl olsa iletilmiyo :d

an itibarı ile siktiri yemiş bulunmaktayım.zengin piçlerin anasını godikleyim.

en son ilişkimin aslında yalanlar üzerine kurulu olmasına rağmen bunu ona söyleyememek ve yıllardır vicdan azabı çekmek

hiç konuşmadığım bir arkadaş var hatta arkadaşta denmez bu bilet işlerinde karaborcalık yapıyordu o sıra bilet alışverişine numaramı almıştı. ve her cuma kesintisiz olarak hayırlı cumalar mesaji atıyor hemde resimli sekilde. görev haline getirmiş artık.

aga hadi dertleselim bu gece

derdimi anlatsam olmuyor, sussam gönül razı değil.

alliyo varsa dinlerim,sabaha kadar.

herkesin derdi sabaha çıkacak kadar uzun anlatarak geçmeyecek kadar büyük be babuş.

aq dertleniyorum, bazı şeylerle mücadele edemiyorum ama sonra aklıma başkaları geliyor. yakını ölenler, sevdiğini kaybedenler "bu mu lan senin üzüldüğün" diyorum "evet aq bu" diyorum, insanoğluyuz diyorum kendime. "insansın sen" diyorum kendime sonra içimden biri "ee" diyor sonra kendime bağırarak "yaratılış gereği acizsin, üzülmek kavramınız bile karışık. yere düştüğünde de üzülüyorsun, birini kaybettiğinde de" öyle işte hafif bir yara da üzüyor bizi birini kaybetmekte. bazı şeylerin cevabını aradıkça mutsuz oluyorum, cevaplar beni mutsuz ediyor. gerçekler beni mutsuz ediyor sonra diyorum ki "gerçeklerle yüzleşme" sonra kendi gerçekliğimi kendim yaratıyorum, yalanlara inanıyorum sonra o yalanlar uzun sürmüyor gerçeği öğrendikçe daha da üzülüyorum ne yapmam konusunda 1 gram bilgim yok derdim varda diyemiyorum sadece katil yada şizofren olmaktan korkuyorum

3. üniversiteyi değiştirdim sevgilimden ayrıldım ( severek ) hatta ben istedim böyle olmasını. işletmede işler yolunda değil kriz sikti belamızı. 4 dersim kaldı ve dikkat bozukluğu var ders çalışamıyorum.kimi sevdiğimi bilmiyorum kız anlamında. tükenmişlik sendromundayım. pazartesi mat vizesi var. sorumluluklar sikti belamı tükendik be kardeşim vallahi tükendik edit: vize değil final aq

şu yaşıma kadar hiç sevgilim olmadı

kızdım şimdi sakinim xd

kendi evimde yanaşma gibiyim. 50 yaşında bir adamla kalıyorum, bırakın odayı kendime ait bir yatağım bile yok.

arv

otuz bir çekmekten çıldırdım

benim karıyı aldatıyorum xd

en basitinden asosyalim ciddi ciddi asosyal oldum en son arkadaşımla 1 hafta önce dışarı çıktım evde otura otura götüm büyüdü

bu sözlüğe girdiğimde herkesin samimi olduğu bir ortama girip bir köşede oturup izleyen kişi gibi hissediyorum biraz sahiplenin ne biçim ev sahabısısınız mk.

itiraf ediyorum itirraf etmiyorum abdhdajjdjs

seni sevmedim süt sözlük agdhs

ilkokuldayken ödevleri ben toplayıp hocaya veriyordum hoca bi keresinde demişti ki sen ödevleri bugün topla ben senden yarın alacağım ama yarın getiren olursa sakın alma. herkes zamanında getirsin. o gün bir arkadaş ödevi unutmuş dedi yarın getireyim dedim olmaz sonra ne istersen alırım falan. liste yapıp verdim bunları yarın ödevle getir diye. hayatımda aldığım ilk rüşvettir. son olmadı asdghdjdidodjjd

başkasının girisine yorum attıktan sonra cevap gelir de bildirim gelmez diye sürekli yorumlarımı takip etmekten entry giremiyorum. ha geldi, geliyor diye bekledik, başka bir başlığa ondan gitmedik cevap gelmedi, söyle, sana ne ettik? yazarlara karşı çok ayıp oldu.

itiraf olur mu bilmiyorum ama türk kızlarıyla geçinemiyorum olmuyor yani. türkmen kızları bide slovaklar iyi oluyor. lena nerdesin amk? bu arada lena evliydi,2 çocuğu vardı. çok şeresizmişimlan bende şimdi farkettim.

bi kac sey yazmak istiyom brolar kusuruma bakmayın simdiden ulan yine başladı seni özlediğim saatler yine beynim iktidarını kaybediyor en büyük muhalefeti yüreğime karşı. sahi konu açılmamışken açayım yüzünü çok özledim. söylesene yarın görebilecek miyim seni söyleyene yüreğimde seni en son gördüğüm anda ki gibi fırtınalar kopacak mi yine ya da senin olduğun mekana girmeye cesaret edecek miyim ?bunlarin en kötüsü yaninda birilerini görecek miyim?son sorduğum soruyu geçiyorum düşünemem bunu kafayı yerim ama görürsem anasını sikerim. neyse ben tövbe etmiştim böyle uzun yazılar yazmayı seninle mesajlasmayi ozledigim telefonuma. evet sen görmeyeceksin bu yazdıklarımı eskiden olsa telefona kaydedip iki üç gün sonra silerdim ama yüreğim sensizlikten bir meyhane köşesinde ismini unutacak kadar çok icmis bir ayyaşın ayakta durmasi kadar zor dayanıyor senin için böyle yazip okumaya. birilerine paylaşmam lazim paylaşıp silmem lazım ki kitap okuyup seni görmeyi mi görmemeyi mi umut edeceğim rüyama dalip uyuyup sabah uyandığımda güçlü olayim. şimdilik iyi geceler sevdiğim.

dün sildiğim 250 entirimi niye sildiğimi bende bilmiyorum. ellerimi silklim

bi kız sevdim kavuşmamız sözlük adım kadar imkansız be

bundan sonra buraya yazacam efkarlaninca

yine gecenin bir yarısında yine uykudan yoksun kalış sebebimsin ne zaman gelsen aklıma zamani unutuyor şarkılarda kayboluyorum yine sensizlik çöktü üzerime yine senden yoksunum yine sensiz yine sensizim acı bir feryat kopuyor yüreğimde gece kadar karanlık özlem kadar sessiz sessiz çığlıklar çınlatıyor kulaklarımı ben yine sende unutuyorum kendimi ve yine çok özlüyorum seni

ulan bende de başladı iyi mi

lise 1. sınıfta ilk hafta uyurken ossurmuştum bütün herkez kızlar falan duymuştu.

(eski)sevgilimin beni aldattığını öğrendim ve bağırıp çağırmak yerine sustum. kızı bulmak zor olmadı. çünkü aktif bi sosyal medya kullanıcısıydı ve belli ki fotoğraf çektirmeyi çok seviyordu. hemen kendisine fotoğrafçı olduğumu, kendisinin tam aradığım tip model olduğunu söyleyip modellik teklif ettim ve kabul etti. çekimler sırasında hiçbir şey çaktırmadım, kızla kanka oldum. fotoğrafları sonra sevgilime gösterip "nasıllar?" diye sordum, beti benzi attı "güzel" dedi geçiştirdi. sevgilim gitaristti ve 2 gün sonra demo için bir barda sahneye çıkıcaklardı, kızı oraya davet ettim. gece boyu sevgilimin ve kızın renk değiştirişlerini izledim. sarhoş gibi yaparak kızın boynuna dolanıp sahne önünde şarkılar söyledim. gece sonunda kız gittikten sonra da sevgilime kızın çekim esnasında bana içini döktüğünü, aids olduğunu söylediğini, kafa dağıtsın diye çağırdığımı söyledim. ertesi gün kendisinden ayrıldım. hala o suratlarını hatırlar zafer çığlıkları atarım.

sözlük beni çok yoruyor. olsun. dert değil. tüm yorgunluğumuz yeter ki buradan kaynaklı olsun.

hayatımın her yerinden hep komik biri oldum milleti güldürdüm falan. insanlara hep mutluymuşum rolü kestim hiç derdim yokmuş gibi hissettirdim. ama çok dertliyim sözlük öyle dertliyim. kimseye anlatamıyorum sözlük kimseye. kimsenin beni dertli olarak tanımasını istemiyorum. insanların benim zayıf yönümün olduğunu öğrenmesini istemiyorum.

burayı yeni keşfettim ve içimde salak bi heyecan var neden bilmiyorum

ne zaman yazıcak olsam itiraf edeceğim şeyi unutuyorum.

beyler askerdeyim ozaman. neyse benim badi vardı kirşehirli. birgün uyuya kaldım yatak yapmaya fırsatım olmadı, bende dedim bari benim badinin yataģınıda bozayım da tek dayak yemiyeyim, bozdum yatagini(ibne beni uyandiraymış) komutan geldi ictimaya once kontrol eder yatakları snra ictima alanina gelirdi. neyse bagirdi ikimizi verdik tekmil kogusa goturdu bizi, bu ne hal lan dedi ikimizide tokat bastı, tuvalet temizliğine gonderdi, benim badi başladı ana avrat sövmeye dedim dur lan benim kufur etme, "he sensen ozaman anaya küfür yok badi avradını sikeyim badi" diye gayet sakin şekilde sikti beni. dedim sen dur badi görüşecez. tezekreye az kaldı bende eve g3 mermisi götürmeyi düşünüyom bi türlü atışa gidemiyorum ki mermiyi atmayaym da kendime alayim, heep nöbete denk geliyom neyse benim badiyle doldur bosalt yaptık, ikimiz ayri kulelere ciktik.(tezkereye 1 hafta var) ben kuleyi terk ettim badimin yanina gitttim, oturduk o sira ben bunun sarjorden 2 mermi çaldım, klubenin dibine biraktm ustume almadım. neyse nobet bitisi mermi sayiyoz badinin 2 tane eksik. en son onu diskoya aldılardı amk noldu sonra bilmiyom tezkereye 1 hafta kala görmedim hiç 😅 tezkereden 8 gün sonra bi numara aradı benim badiymiş amk daha yeni bitmiş askerliği neyse zar zor telefon numaramı değistirdim de izimi kaybettidim herife vuracakti beni. geçende facede ònerilenlerde gördüm dürtsem mi bilemedim ki amk

seni seviyorumdum ve senin bundan haberin yoktu saçlarını izliyordum, uzaktan kulağının arkasına düşüşünü ve burnun herkesten başkaydı işte güldüğün zaman aşağı bakardın içim erirdi o zaman aşağı bakan başın ve gülen gözlerin ne güzeldiler sen bilmiyorsun ben seni halen seviyorum

ne hoşçakal dedi ne de elveda, yabancılar gibi bırakıp gitti.

ben küçükken aşırı hareketli bi çocuktum. bütün çocuklar hareketli olur derler ya, heh işte ben o çocuklardan katlarca daha hareketliydim. okula başladım 1. sınıf ama okumayı yazmayı biliyorum. millet düz çizgi çizgi çizmeye çalışıyor ben sıkılıyorum. bide çocuk aklı işte 1. sınıf aq 7 yaş ne beklersin o yaşta çocuk sıkılınca uyuyacak değiş kalktım ayağa dolaşıyorum sınıfta. hocam çok iyi insandı sağolsun benim bu durumumu anlayışla karşılayıp bana bişey demiyordu. ama yüz verince astarını istemek varya he işte ben o astarı isteyen kişiyim. ben dolaşmaktan sıkılmışım yere çömelmişim kurbağa gibi zıplaya zıplaya dolanıyorum sınıfta. kızdı hoca bana yerime oturttu. aradan biraz bi süre geçti ben gene sıkıldım. en arkada oturuyordum o zamanlarda da. sıraların altından sürüne sürüne en ön sıranın oraya kadar gidip en önde oturan kızın bacağını ısırmışım. ondan sonra zaten psikolojik destek görüp ilaç kullanamaya başladım.

aslında şu an alt yazı çevirme işini bitirmem gerekiyor, ama ben gelmiş buraları keşfediyorum. vicdan azabı çekiyorum azıcık.