asosyal itiraf

manisa salihlide gümüşçayında onlaynım. buralarda olan yeşillendirsin

şu an sarılma ihtiyacımı oyuncak ayımla gideriyorum.karşılık yok ama olsun alışkınım

hiç seçim yapamadım, taraf belirleyemedim. hep sürüklediler beni...

cok unutkanim ben he

tablet galerime uzun zamandır girmiyordum demin bakayım dedim ve lanet olası eximle olan fotoğraflar , mesaj ss leri dank diye suratıma çarptı galeriyi nasıl kapattığımı bilemedim ve en büyük sorun onları silemiyorum

asker kaçağıyım.

ben bu internete hala veriyorum ama hiç bir entryniz beni mutlu etmiyor..

sevdiğim kadınla evlerimizin arasındaki mesafeyi adımla saydım. 4672 adım 9 şarkı içersen 6-7 sigara

üç buçuk saat sonra kalkıp oruçlu oruçlu dersaneye gideceğim. allah belanı versin ösym.

sözlüğü hala daha tam çözemedim..

aşırı asosyal bi arkadaşımla vedalaşırken bana "sen benim konuşup samimi olduğum insanlar arasındasın" dedi. yemin ederim bu söz aklıma geldikçe arkadaşıma olan hayranlığım artıyor. kısaca kendinize özgü olun arkadaşlar sizi herkes tanımasın belli kitlenizi oluşturun (bkz: ben okuyamadım sen oku evladım)

hoşlandığım kız çevremde olunca bi moralim bozuluyor, canım sıkılıyor , keyfim kaçıyor hayattan soğuyorum.belki ona hiç ulaşamayacak olmanın hüznü belki harika olamayışım bi garip duygu benim için. lisede vardı en güzel örneği yani aşkı onda bulmadım ama muhabbeti harikaydı bana değer verdiğini hissettim bir kaç kez çok yakın arkadaştık yani benim için öyleydi en azından. baktım lise bitiyor yani yarın bir gün unutup gideceğiz herşeyi söylemek istedim ona farklı şeyler hissettiğimi ( asla götü yemeyecek olan ben ) söyledim ve o günden sonra 1 kez hariç benimle konuşmadı çok çaba sarf ettim 3 ay aklımdan çıkmadı bak her gün deli gibi onu düşündüm. lisede hep sevgilileri oldu işte ne zaman mutlu olsa dersten kaçardım çünkü en mutlu anını benimle paylaşacak kadar özel değildim onun için belkide öyleydim bilmiyorum bilemiyorum artık. not :sadece duygularımı paylaşmak istedim.

ben bu internete para ödüyorum, beni mutlu eder misiniz.

pamuklara sarıp sarmalanmam gereken yaşta whatsapptan engellendim :(

ygs-lys sürecinde sıkıntıdan gebermemi ve delirmemi önlediğin için teşekkür ederim asosyal sözlük

lifebox adında bir uygulama buldum ve bütün galerimi yedekledikten sonra tüm fotoğrafları sildim. çünkü hoşlandığım çocuğun fotoğraflarını artık silmem gerekiyordu fakat kaybetmeye kıyamıyordum. böyle bi yöntem buldum ben de. en azından daha az karşıma çıkacak.

almış olduğum bir kayıt vardı rap kaydı onu her dinlediğim de vay anasını derim

bugün herkes gözüme oruçlu görünüyordu. arkadaş uyarınca farkettim gözüm ajliktan kaymis amk.

arkadaşım sevgilisiyle mutlu mutlu geziyor ediyor falan bana da bunları dinlemek düşüyor. üzülüyorum.

çok uzun süredir bir ciddi ilişkim yok ve bunun krizlerini aynı sigara bıraktıktan sonra gelen krizler gibi çekiyorum.gece kafamı yatağa koyuyorum ve uyumak için hayaller kurmaya başlıyorum.bunun akabinde bu hayallere eskiden çok istediğim ama bir şekilde benden veya karşı taraftan nedenlerle aramızda bir şey gerçekleşmeyen kızlar aklıma geliyor ve bunlarla beynimde sevgiliymiş hayallerini oynuyorum, öpüyorum, seviyorum, ona trip attırıyorum, köpek gezdiriyorum.o hayalleri kurarken uyuyakalıyorum ve o hayalleri kurarak uyumak bana her zaman inanılmaz zevkli geliyor.ama sabah uyandığım zaman bunların gerçek olmadığı ve onlara esasında çok uzak olduğum (duygusal anlamda) aklıma geliyor ve güne leş gibi başlıyorum. bazende dayanamayıp sosyal medyadan o an denk gelen kıza mesaj atıyorum, ona da kendimin bile inanamayacağı bir şekilde saçmalıyorum ve kendimden uzaklaştırıyorum.

bazı karşı cins arkadaşlarımı kıskanıyorum. yanında başka birini görmeye dayanamıyorum. ortada beni alakadar eden bir durum olmamasına herhangi bir hissim olmamasına rağmen niye böyle oluyor anlamıyorum. yanında gördüğüm de benim arkadaşım. samimi bir ortam herkes birbiriyle şakalaşıp uğraşabiliyor ama anlamadım niye böyle bir his oluşuyor içimde. içgüdüsel bir şey mi acaba yoksa ibnelik bende mi.

bu başlığa 00.00 civarı hariç entry girmek serbest miydi ya safafsasda

anlaşılmasın diye kendimi çok frenliyorum, sıkıldım bundan, kendim gibi olamamaktan.

veren varken sevene sıra gelmez

erkekler de gerektiğinde duygusal olabiliyor sözlük. bugün bunu öğrendim. hani sürekli size bahsediyordum ya; şiir defterinin arasına kuru gül koyup verecek olduğum kızdan, heh işte o kız için ağladım. matematik sınavı pek iyi geçmemişti. sınıfa geldiğinde bir şey yoktu. dersin ortalarına doğru elini yüzüne doğru götürdüğünü gördüm. yanındaki arkadaşı ağlamamasını söyleyerek sırtını sıvazlıyordu. ben uğraştığım testi bırakarak dinlemeye çalıştım. kız, elini yüzünden çektiğinde elinin ıslak olduğunu ve ağlamadan sonra oluşan o incecik sesiyle arkadaşına bir şeyler söyledi. orda, işte tam orda gözlerim yaşardı. arkadaşı yanından kalktı bir ara. yanına gidip teselli vermek istedim. ayağa kalktım ama gidemedim. oturdum. dolan gözlerimde biriken yaş aşağı süzülünce gidecek cesareti de kaybettim.o kadar etkilendim ki elinin yüzünden döndükten sonra ıslak oluşundan; serviste, evde bile ağladım. garip olan şey ne biliyor musun sözlük ? şu anda gözümden süzülen yaşın, birazdan yatacak olduğum yastığa düşmesi ve benim o yaşın üstüne "onun için yüzümden süzülen yaş" olduğundan yatmak istemem. şu anda isteyebileceğim tek şey bu sanırım. hayırlı geceler..

sanıldığı kadar güçlü değilim

uzun süre sonra babamla karşılaştık. ona karşı hiçbi şey hissetmediğimi fark ettim. nefret dahil

çevremdeki insanlara mal diyerek bir yığın zahmetten kurtuluyorum öyle olunca gidip konuşmaya bile gerek duymuyorum genelde popüler insanlar oluyorlar kesin kıskanıyorum ama kendime itiraf edemem. o malın neyini kıskanıcam (galiba koyu bir ergenim)

i̇zmir'de olan sözlük arkadaşlarım, otogardan konağa nasıl gidebilirim?

gerçekten bi itiraf yazıcam şimdi buraya. kardeşlerimin hiçbir şekilde iyi olmasını istemiyorum. nefret ediyorum onlardan ve işim olmadığı sürece asla yaklaşmıyorum. aynı evde yaşıyoruz fakat bambaşka dünyalardayız.

sevgilime sordugu zaman kilomu 3 kilo eksik söylüyordum hep taa ki tartı sevgilim ve ben yanlış bir kombin oluşturana dek...

sana bir kez olsun o kadar çok sarılmak isterdim ki. bir kere, yalnızca bir kere. kokun basıl acaba? nasıl sarıp sarılıyorsun? göremediği, hissetmediği birini nasıl sever insan? nasıl bağlanır?

midemi bulandırıyorsun senden nefret ediyorum keşke hiç tanışmasaydık bunu bana nasıl yaptın diye düşünüyorum vicdanın rahat mı ne yapsam nerelere gitsem bagırsam cagırsam care olur mu içim dışıma cıkana kadar aglasam ? sana haykırsam bişeyler değişir mi rahatlar mıyım ? yalanlarına nasıl güzel inandırdın peki suan hayat devam ediyor ama acaba ben devam edebiliyormuyum yoksa mecburiyetten mi devam ettiriyorum sabır sözlük sabır belkide yazıcak bircok seyim var ama ne farkeder

kimsenin bilmediği kötü hallerimde yanımda olan biri vardı sözlük saçmasapan bir şey bile olsa beni dinleyecek, kısa zamanda çok sey kazandıran mesafelerin engelliğini yitirdiği biri..ama gitti hem de baya güzel gitti be bir de ben gitmesi için yollar açtım kendisine yüzsüzce , hayır sen yıllardır kalbini kimseye açma sonra kapıyı aralama cesaretini kazan az biraz sonuç hüsran ! belediyeden mühürlü şimdi bizim dört odacık bir daha izin çıkar mı muallak ama sanmıyorum uzunca bir süre bu yönde hizmet vereceğini...

1 gün 2 saat önce bir daha gelmemek üzere gitti...

bugün benim doğum günüm :)

i̇nsan bazen şansıma tüküreyim hakikaten diyor.hep mi öyle denk gelir anlamıyorum ya da çekiyor muyum böyle şeyleri bilmiyorum.

duygusuz biriyim. kimseye acımam. öyle gösteririm. kimseye üzülmem. hiç bir şekilde kimseyi sevmem. yapamıyorum. mutlu muyum bu durumdan? ondan da emin değilim. tek emin olduğum konu hiç olmadığım kadar boşum. ve şunu ögrendim. bir insan üzülmüyorsa mutluluğa da ihtiyacı pek olmuyor.

çok kıskancım...

gribim ve bu halimle sabahtan beri organik kimya çalışıyorum. az önce validemle konuşurken eğer yarın da iyileşemezsem gidip serum alcam diyeceğime fenol alcam dedim. validem de işe yarayacaksa al dedi. abv ösym.

şampiyonlar ligi müziğine yapılan " ünay aysaal ünal aysaaal , ünal ha siktiiiirrr " bestesinden beri ne zaman şampiyonlar ligi müziği duysam istemsizce bunu söylüyorum

i̇nsanlara hiçbir zaman iyi olmayacaksın. ne zaman bunu yapsam kaybeden hep ben oldum.

şuan yalnızlığımın doruklarını yaşıyorum bir mesajla havalara uçucam ama yok işte bi çay bi sigara bide yıldız ablacığım eşliğinde geceye devam..

lise 3. sınıftayım,1yılda kalmışlığım var yani seneye üniversiteyi kazanmak zorundayım erteleme gibi bir şansım yok. hayatım düzenli olmadığı için sınava da düzgün çalışamıyorum. geçen oturduk konuşuyoruz hocalarına bana dediler ki kafanda mı o bataklık neyse kurtul ondan. diyemedim kız 3 yıldır yüreğimde olan adamı hayatımda hiç olmamış nasıl sayıyım? ama yapılan bir gün güzel bir yürekle yapılmış işler yapıp karşısına geçeceğim o belki dr hala geziyor tozuyor olacak benim ise elimde kocaman dolu dolu yıllarım. bu entry'i okursanız bana dua edin insanların yüreğine dokunabileyim

bugün 23 yaşıma girdim, 23 senedir hiç pastaya üflemedim, hiç ailemle beraber doğum günü kutlamadım, hiç ailemden hediye almadım. bu konu hakkında çok umursamaz davransam bile içten içe her sene bari bi pasta alıp gelseler diyorum. sadece bir kişi hediye aldı bana doğum günümü kutlayıp o an ağlamamak için zor tuttum kendimi, basit bir tşört almıştı ama değeri inanılmazdı benim için. 23 yaşındayım ve yalnızlıktan kusucam. 23 yaşındayım ve bu kadar bitmiş hissetmek için çok erken.

içimdeki serdar ortaç'ı susturamıyorum. (bkz: hayat beni neden yoruyorsun)

deveyi diken insanı s**** sözünün tekrardan ne kadar doğru olduğunu bugün de anlamış bulunuyorum.

öpüşecek birilerini aramadık, hani bizim için ölsün de demedik, az bir şey sevsin üstünü biz tamamlardık.

merhaba sözlük her tipten çomar cinsiyetçi bağnaz fikirli insanı barındırmana hayranım... ne kadar da azınlıktayız. mutsuzum sözlük. benden daha gençler benden daha akıllı çağdaş olmalıydı. hiç böyle hayal etmemiştim. utanıyorum sözlük.

bu gece sigara içerken aklıma geldi ilk okul birinci sınıftayım sınıf öğretmenimiz yozgatlı bir adam hiç unutmam az dayağını yemedim aklıma geldikçe küfrederim ama biz bu adamdan nasıl korkuyoruz tuvalete gitmek için izin istemeye bile korkuyoruz o derece neyse bir gün ben de öyle bir sıkışmışım ki ama izin istemeye korkuyorum ben de ne yapıyım saldım kendimi bir ders boyunca hiç yerimden kıpırdamadan oturdum sonra öğle arası herkes çıktı ben de çıkayım diye düşünüyorum bir arkadaş geldi ne oldu dedim hiç dedi kuruldu sobanın başına bu seferde eve gidemiyorum neyseki babam bir şey oldu heralde diye hemen geldi tuttu elimden çıkardı beni ama ne ben o gün yaşadığım rezilliği unuturum ne de o hocayı