asosyal itiraf

olm. geçen gün hem aidsli hem hepatitli hem de menenjitli hastanın kanını aldım. aids kan yolu ya da cinsel ilişki yoluyla, hepatit temas yoluyla, menenjit hava yoluyla bulaşıyor. atom bombasının tozunu almış gibiyim. patlayacağı zamanı bekliyorum mq. edit: sevgili yeni nesil yazar dostlar 00.00'da entry atmak o entrynin gün içerisinde o başlıkta ilk entry olarak gözükmesine sebep olur. buna da genel olarak sözlük halkı prim der. eksi oy verilir. siz şimdilik fava atın, eksi butonunuz gelince eksilersiniz :d dipnot: sadece izleyin.

sözlük yazarları 5 yaşında olsa açılabilecek başlıklar'a bakıyordum. farkettim ki benimkiler biraz farklı olurmuş. allah'ı aramak sorunsalı. ay dedenin gerçekten var olup olmadığı sorunsalı. mutsuzluktan kaçmak için hayallere tutunmak sorunsalı. boyumun neden arkadaşlarımdan kısa olması sevilmemek sorunsalı. baba öfkesiyle başa çıkma yöntemleri. gibi. şimdi o zamanlar geride kaldı biraz. hayallere tutunmayı bıraktık. ay dedenin gizemi de kalmadı. allah'ı hala arıyorum, hissetmeye çalışıyorum. boyum arkadaşlarımı geçti, tee 1,90 oldu. sevenlerim var gibi. ama o zamandan bana kalan bir merhamet, empati yeteneği, hırs ve kronik bir hüzün var. garibin halinden anlarım, zayıfa destek olurum. hırsım da şu ki, kendimi ezdirmem ve laf ettirmem; çalışırım, umut ederim, başaramazsam bir daha denerim. tek eksiğim kendime verdiğim değer işte. o da ne bileyim, pek olmamıştı zaten. güçlü kollarım, gür sesim, çatık kaşlarım ve koca bedenimin ardında o mahçup çocuk var hala. bi türlü bırakmadı ulan yakamı. bazen susturamıyorum onu, konuştukça dünyam kararıyor. biraz düzensiz oldu , kafamın içi gibi.

sevgilimi seven kızlardan nefret ediyorum dayak yicek hepsi kellelerini uçurucam

çok sevdim belki de canımdan çok herşeyden çok sahip olduğum herşeyi feda edebilecek kadar çok hoş oda güzel seviyor gibi yapmış hep iyi ki yanımdasın derdi, biryere giderken gitme veya bende seninle geliyim derdi sonra bir gün arkasına bakmadan veda bile etmeden kendisi gitti bana ise ondan kalan boş geçen seneler gerizekalılık işte hala seviyorum yine gelse yine severim ve canım yanıyor sözlük yüreğimde ki alev sönmüyör kimse onun yerini tutamıyor

boyum kısa (bkz: 1.58)

sözlüğü instagramdan okurken aklıma 1500 olayın gelmesi ama yazar olunca hiçbir şey yazamayışım

bi keresinde okula gidicem oturmuş sigara içiyorum ,adam kızını okula bıraktı canım kızım istediğin birşey var mı canın birşey istiyor mu demişti,o an gözlerim doldu.benim babam bana ne şu zamana kadar canım kızım dedi ne de böyle ilgi gösterdi.

binlerce kilometre uzağımızdaki insanlara sarılma isteğimizi napacağız peki?

sözlüğü çözmeye çalışmak enter

dershanede fazlasıyla hoşlandığım bi kız var. konuşamıyorum kızla bi türlü. kız beni tanıyo bende onu ama yok olmuyo. yan yana bide sınıflarımız. kız ama gerçekten çok güzel. neyse bi gün sınıfta yine mal mal ders dinliyorum hoca osurgan kalk bi test alda gel dedi bende sıkıntıdan tabi kalktım koşa koşa gittim tam aldım dönüyorum sınıfa o kızla karşılaştım elim ayağım dolandı ne bok yiyeceğimi şaşırdım bende sınıfa doğru yürüdüm kapıyı çaldım utancımdan yere baka baka girdim sınıfa hocanın masasına koydum en arkaya geçtim baktım benim sırada yeni biri oturuyo lan demeye kalmadı nabıyosun oğlum diye bi ses geldi kafamı bi kaldırdım bizim hoca değil aynı anda kapıda çaldı gülerek sınıfa o kız girdi ben mal gibi kaldım bi 2 dakika bütün sınıf gülmeye başladı. yanlış sınıfa girmişim be sözlük

dedemin cenaze namazını cenabet kılmıştım

hiç adam gibi dostum yok sözlük çok yalnız hissediyorum ama bundan kurtulmak için hiçbi şey de yapmıyorum. düğüme gelecek insan yok be

lan olum daha geçen gün öğrendim.astral seyahat, ruhun bedenden kopup,başka bir boyuta geçmesiymiş.ben onu otobüs firması sanıyordum amk

insan özlediğini görürmüş rüyasında. sevdiğini iste görmek istermiş. ben sevdiğimi özledim be sözlük. yüzünü görmeyeli o kadar uzun zaman oldu ki, artık hayal bile kuramaz oldum. sesini duymayalı o kadar uzun zaman oldu ki, tek tük kurabildiğim hayallerimde sessizce oturup onu izliyorum. telefonumda bi'kaç resmi var. açıp bakamıyorum bile korkudan. belki de çekiniyorum. o son sarılmamızda 2 saniye daha kollarında olmak için şu an her şeyimi verebilirim. son bir defa gözlerine bakmak için ise canımı. sevdikleriniz hala yanınızdayken kıymetini bilin, yüzlerini ve seslerini hafızanıza kazıyın sözlük. sonra hayal bile kuramayan aciz bi varlığa dönüşüyorsunuz.

babamı başka bi kadınla gördüm.

bulunduğum her ortamda sığıntı gibi hissediyorum.sanki o ortamlarda varolmasam hiçbir şey değişmezmiş gibi.

lise 3'teyim alt sınıflardan kızın birisiyle çıkar gibi olduk tam okul bitti.kızın numarasını da alamadım.öyle yazın mal gibi kaldım.neyse 25 temmuz kızım doğum günü bende hediye alayım okul açılınca veririm dedim.gittim bir ayıcık aldım.hediye paketi falan yaptirdim.bir yere sakladım.gel zaman git zaman okul açıldı benimde son senem ygsye falan gireceğim kızla falan hiç uğraşamam dedim kızı çok takmadım ama sordum sana hediye aldım kabul eder misin diye kabul etmedi.elimde kaldı hediye.neyse lise bitti kendi şehrimdeki üniversiteyi kazandım.üniversite 2'de yine kızın birisiyle yine çıkar gibi olduk ama aramız çok iyi değil.benim doğum günüm de onun doğum gününden 8 gün önce.kız gece 00.00 olunca hem mesaj attı 'doğum günün kutlu olsun' diye 'inşallah ilk kutlayan ben olmuşumdur' falan diyo.tabi bende mutlu oldum.birkaç gün sonra aramız bozuldu.kizin doğum günü geldi.bende aramız düzelsin diye lisedeki kıza aldığım hediyeyi bu kıza verdim.sanki ona almış gibi.kız tabi çok mutlu oldu.çok sevdi ayıcığı.i̇sim falan koyduk 'mızmız' diye.sonra tekrar bozuldu aramız.simdi aynı sınıfta olmamıza rağmen 2 senedir konuşmuyoruz.sevgilisi falan var.bilmiyorum hala duruyor mu mızmız?

her zaman sevildiğini bil yeter (o kim olduğunu biliyor)

dün kaydoldum sözlüğe hâlâ çözebilmiş değilim

arkasından konustugum arkadaşla aynı ortamdaymışız ve ben bunu görmemişim.......

bunu siz de biliyorsunuz zaten hepinizden zekiyim

yerleşik hayattan bıktım

sözlüğün eski bir yazarıyım.

en yakın arkadaşımın eski sevgilisiyle çıktım sırf kıza sinirlendiğimden sonra da çocuğa aşık oldum şimdi çocukla ayrıldık tabi ama aynı arkadaş ortamında çok yakınmış rolü yapıyoruz çünkü 3-5 kişiye anca söylemiştik kafayı yemek üzereyim gerçekten -virgülü noktayı nereye koyacağımı bilemedim, yazıyı bölmek istemedim böldükçe uzayacak çünkü. acıtıyor yani-

küçükken mevlanayı kız sanıyordum

itirafa başlasam kişiliksiz dersiniz o yüzden susayım belki ilerde ifşa oluruz başımız yanar heyecana gerek yok.

li̇se 1 de sinifta kalmiştim geçen sene li̇seden mezun oldum 5 yil li̇se okudum ai̇lem bana hi̇ç demedi̇ aq sen ni̇ye 5 yil li̇se okudun di̇ye sınıfta kaldığımı ailem hâla bilmiyor aq

önüme gelene dert yanmak yetmedi bir de buraya dökeyim içimi. çok sevdim be. herkes bir daha böyle sevmem der ya hani ayrıldıktan sonra öyle diyorum ben de çünkü öyle olduğunu adım gibi biliyorum. yine birini severim belki çok severim hatta ama ben bu adamı bir farklı sevdim. i̇lk o aşık oldu, çocukluk aşkıydım hatta, herkesin keşke biri beni böyle sevse diyeceği kadar çok seviyordu. sonra ben de sevdim. o daha fazlasını hakediyor diye diye öyle bir büyüttüm ki içimdeki sevgiyi en sonunda kendi sevgimin altında ezildim. bıraktı beni, bizi. olamazmışız, bize inancı kalmamış. sanki hiç sevmemiş gibi gitti. mutlu olamıyorum çünkü onun yanında ne kadar mutlu olduğumu biliyorum. bütün geleceğimi onun üzerine kurmuştum çünkü emindim benim geleceğim oydu. olmadı. diyeceğim o ki biri sizi çok sevse bile siz o kadar sevmeyin, ne kadar severseniz o kadar acı çekersiniz. bu işin fıtratı böyle. edit: bitmemiş

küçükken serumların içinde yemek olduğunu düşünüyodum. sarı sucuk mu olur diye sorgulamışlığım çoktur.

geçen yolda yürürken önümde giden bir çocuk telefonla konuşuyordu konuşma aynı şöyle "kız seviyorum dedi ...yok abi yok ... ben pezevengim abi sen yarın kankanla gelsen dönüp onada bakarım sevemem seni dedim zaten kız ejderhaya tapıyordu hayatimda bir tane normal insan yok ..." ağzım açık dinledim

ben hep kaybeden taraf oldum

rez.

küçücük bi kızken babam her traş olduğunda gidip yanağından öperdim. şimdiyse konuşmasına tahammülüm yok. (bkz: anneye vuran iğrenç baba)

çok üzgünüm ben sözlük. çok yalnızım. gürültülü kahkahalarımın arasında çok mutsuz küçük bir çocuğum. kalbim ağrıyor sözlük. bağırmak çağırmak istiyorum, olmuyor. i̇şte bir tek içimi buraya dokebilirim. iyi olmayan gecelerimi de alıp gidiyorum sözlük. cigerinden öperim.

küçükken travian diye bi oyun vardı bilen bilir sırf klanlara alınabilmek için 12 yaşımda olmama rağmen 23 yaşındayım tıp fakültesi öğrencisiyim derdim aq hayallerimi yaşattığım oyundu resmen

sözlükte nasıl psikopatlar varmış amk dedirten konu

tacize uğradım ve hiç beklemedigim birinden sonra eskiden ne kadar boş şeylere üzülmüşum diyorum boyle seyleri okumak yaşamak gibi değilmiş

bazen olmayacağını bildiğim halde bir konuşmaya kendimi defalarca hazırlıyorum , alternatif cevaplar falan buluyorum kafayı yiyorum galiba bilemiyorum (bkz: şizofrenim demenin alternatif yolları)

kuzenlerle oturuyoruz. bi tanesi okulda nası düştüğünü kaç kez düştüğünü anlatıyo. mal falan diyom hayvan gibi gülüyom dalga geçiyom kızla. ertesi gün kar yağdı. evden çıktım otobüse bincem sonra da tramvaya. o gün de erken kalkmıştım dedim özeniyim bari biraz. eyeliner falan sürdüm böyle bi de ilk defa düzgün ve eşit sürdüm. kirpikleri kıvırdım rimelle falan daha da uzun oldular. neyse işte yaptım biraz makyaj.kendimce kusursuz görünüyom. bi özgüven geldi böyle aynaya bakıp sırıtıyom salak salak. neyse çıktım otobüs geldi bindim ama bi hava bi özgüven kendinden emin adımlar. bi sonraki durakta nefret ettiğim bi kız var dershanede her gün görüyom o bindi. hoaydaaa dedim bu mal bizim burda mı oturuyomuş. bi kaç durak ilerledik bi önceki otobüs arızalanmış ordaki yolcular bizim otobüse bindiler ama hunharca orta kapıdan arka kapıdan açık nere varsa bindiler djdjdj kalktım bebekli bi ablaya yer verdim. bi kaç durak sonra incem. orta kapıya yaklaştım ama hiç bi yerden tutunamıyom bisürü amca var. basamaklar da full kar olmuş. neyse inceğim yere geldik otobüs durdu zaten bi yerden tutunamıyom ilk basamağa adımımı bi attım diğerini atamadan yola uçtum nası oldu anlamadım ama güzel uçtum. amcanın bi tanesi otobüsten de inemiyo zavallı ordan uzanmış kolumdan tutuyo kalk kızım iyi misin bi yerinde bişe var mı yok yok iyiyim diyom ama amcanın suratına bile bakamıyom. yeminle kafayı kaldırıp bakamadım o otobüse millet kırıldı gülmekten.yerin dibine girdim. hemen toparlandım kalktım ama sol tarafı hissetmiyom amcanın tutup kalk kızım diye çektiği kolumu da hissetmiyom. neyse otobüs gitti pantolon full ıslanmış rezillik. eve dönemiyom uzak. babam da memlekette o hafta. tramvay durağına yürüdüm topallayarak. o şekilde gittim dersaneye. o pantolon üstümde kurudu. kuzenime anlattığımda böğürerek güldü hayvan. sonra da tabiki hastalandım. 2 tane serum yedim.

schalke maçında volkan topu ayağının altından kaçırıp kevin kuranyi gol attığından beri volkan'a atılan geri paslarda topu ayağının altından kaçıracak diye gerilip, korkuyorum

doğum günümdü sözlük. vallahi billahi zerre umursamazdım, hatta kutlamaktan da nefret ederdim. lakin hiç haz etmediğim o oda arkadaşlarım pasta almış, kendilerince sürpriz falan hazırlamışlar. ya hu liseden belki de sevmediğim birkaç kişiden biri mesaj attı. canım yanıyor aq. kız kardeşim dediğim iki arkadaşımın umru olmadım. annemi babamı geçtim, onların zaten şeysi bile değil ama el kadar kardeşim bile ses kaydı göndermişti. üzüldüm sözlük, hadi ben değer vermiyorum bunlara ama değerli gören insanlar yalnız bıraktı beni. ben üzüldüm sözlük, açıp gösterebilsem içimi başkaları da anlardı eminim beni. yalnız hissettim, ergenlik çağındaki bir genç kadar yalnız hissettim ama benim çevremde beni anlamıyorsunuz diye serzenişte bulunacağım kimsem de yok.

küçüklüğümden beri babam yok gibiydi yeni yeni aramız düzeliyor ama çok kırıldım ve yoruldum be (bir bakıma bunu yazmaya utanıyorum çünkü insanlar neler yaşamış benimki hiçbir şey de anlatcak kimsem yok buraya yazıyorum)

olmadı be sözlük sevdiremedim kendimi ne yaptıysam. bakmadı bile yüzüme yine gitti ona

babama hayatimda bir kere sarildim babam bizi cok sever cok deger verir ama iste sarilmayi basaramadim ona cunku hep ayri yerlerde olduk ben yatili okullarda okudum o da hep direksiyon basindaydi nasil sarildigimi anlatayim sizlere. hacdan geldi otobusten indi arabaya yuruyoruz eve gidicez yan yana gidiyoruz aramizda 1 metre falan mesafe var sarilasim var ama nasil anlatamam dondum baba dedim bana dondu atladim boynuna 21 yasinda adamim hungur hungur agladim sarildigimda babama biliyorum aramizda babasina hic sarilamayan hic goremeyenler de var size burda anlatmak istedigim babama olan sarilma ozlemim degil o benim icimde olan bir sey ama ileride baba ya da anne olursaniz evlatlariniza sarilin herkese hayırlı geceler

kaç kere peşinden koştuğumu, kaç kere suçsuz olduğum halde özürler dilediğimi ve onun kıçını bile kımıldatmamasını her hatırladığım da bazılarının sadece bir hiç olduğunu daha iyi görebiliyorum

sanırım aşık oldum

ablamla tanıdığımız tanımadığımız herkesi hacklerdik şimdi ilahiyat okuyorum

kimsenin en sevdiği olamayan ben salak gibi onun beni sevmesini bekledim. karşında ağladım be adam hiç mi için acımadı ?

aile içi şiddet görenler var, tacize, tecavüze uğrayanlar var, ailesini, yakınını kaybedenler var, ciddi hastalıklara sahip olanlar var, fakirlikten sokakta yatanlar var, akıl hastanelerinde yatanlar var, ailesi tarafından dışlanmış olanlar var. dünyada bir sürü acı var. ama biri gelip şuraya saçma, abuk subuk 2 günlük aşk acısını yazınca tekme tokat dövesim geliyor, daha gerçek hayatın farkına varamamışlar.

lisedeyken zengin bir arkadaşım vardı,barbekü partisi var gelsene dedi,bizde fakiriz aq aklım direk piknikteki mangala kaydı o zamanlar,gidip marketten şenpiliç incik aldım ve onunla gittim,gözümde canlandı şimdi ah ah ne günlerdi be.