anlaşılmamak

"onların beni anlamalarına imkan yoktu. i̇zaat vermeye de asla mecbur değildim.” sabahattin ali

23 yaşındayım ve kendimi ilk defa anlaşılmamış hissediyorum.. Mezun olmanın verdiği ağır yük ile iş bulamamın verdiği yük altında ezilirken şimdi de aile tarafından anlaşılmamak çıktı karşıma. Rezil bir his. Her zaman yanlarında oldum her zaman. Sıra bana gelince herkes sırt dönüyor herkes kulak kapatıyor. Bir hafta içinde sadece babamla kavga etmedim onu da zaten akşamdan akşama görüyorum pilim ona kadar etmiyor. Sabır taşı dedikleri olay bende bir haftadır paramparça olmuş durumda. Beni anlamamak alttan almamak için ellerinden ne geliyorsa yapıyorlar. Evden biraz uzaklaşmak o kadar iyi gelecek ki. Yakın zamanda 1 haftalık bir uzaklaşma gerçekleştireceğim. Bana sabır ve şans dileyin :(

En çok yaraladığı zaman, en yakınların tarafından maruz kaldığın zamandır. Öyle çaresiz hissettir ki...

her türlü dert ve sıkıntıyı beraberinde getiren durumdur, fakat genelde anlaşılmayan değil anlatamayan olursunuz

artık anlaşılmak için de çaba sarf etmeyeceğim. anlamak isteyene tek bir laf, mimik hatta suskunluk bile başlı başına koca bir anlam.

Kendimi bildim bileli kafamı en meşgul eden durum. Bu gece de yine düştüm çukurun içine. Acaba diyorum ben mi anlatamıyorum, karşımdaki insanlar mı anlamıyor, anlamak istemiyor. Hadi elin oğlu elin beş kat yabancısı anlamış anlamamış çok da umrumda değil de gözüm kapalı "beni çok iyi bilir çok iyi tanır ve hatta herşeyimi bilir" dediğim insanlar tarafından anlaşılmamak, o koyuyor işte. Kendimden önce hep başkalarını düşünen severek ve isteyerek öncelik veren ben bu anlaşılamamalarla bencil, hep kendini düşünen bir insan modeli oluyorum işte. Keşke...

Yeryüzündeki bir diğer lanetim. Hayatımda anlaşıldığımı hissettiğim yerdeki huzuru hiçbir şeye değişmem. Anlaşılmamanın verdiği huzursuzluk da aynı şekilde hissettiriyor işte. Kalakalıyorsun öyle.