ankara (şehir)

abime ankara'da öğrenci evi kuruyoruz böyle ev için hırdavat lazım nerden büyük çapta alışveriş yapalım bi yeşillendirebilceniz mi?

yaklaşık 1 yıl oldu ankara'dan taşınalı. özlüyorum ulan. hatırlıyorum bundan 2 yıl önce odamda otururken ''hiçbir şey beni ankara'dan çıkaramaz. başka yerde yaşamayı düşünemem.'' gibi şeylerin kafamdan geçtiğini. büyük konuşmamak gerekiyor işte. türlü imkansızlıklar nedeniyle taşınmak zorunda kaldım. tam da en sevdiğim mevsim geliyor, ankara'da olmadıktan sonra bu mevsiminde pek bir anlamı yok ama. alışacağız artık. insan nelere alışmıyor. hiç bitmeyecekmiş gibi gelen şeyler bitiveriyor. hiç gitmez dediklerin önden gidiyor. özlüyorum 24 yılımın geçtiği şehri, kıymetini bilin.

ankara da ya okunur yada aşık olunur zaten

ankaralıya aşık olup antalyaya okumaya gidersin demişimdir

başkent olmasa köy olacak şehrin nesini seviyonuz arkadaş!!!

en sevdiğim insan orda yaşiyo ama lenet ki cok uzak

en sevdiğim şehirden, evimden, okulumdan ve arkadaşlarımdan 14 ay uzak kalıp tedavi için adana'ya gitmiştim. orayı da sevmiştim ama ankara gibi olmamıştı açıkcası

şuan sınırları içerisinde, devlet bahçeli reyizin konuşma yaptığı başkent.

yarrak gibi şehir :((

tam bir memur şehridir. saat 9 dan sonra kızılayda hareketlilik biter . sakarya,tunalı ve bahçeli gibi yerlerde mekanlar açık olur.kafa dinlemelik sessiz sakin bir şehirdir.istanbul gibi fazla kalabalığı yoktur.aynı zamanda öğrencilerin sıkça tercih ettiği bir ilimizdir.ayazı insanı siker

soğuğu burnumu sızlatmakta. ayrıca havası da çok kuru, ankara'ya eksi veriyorum.

bi internet dizisi olan "yolunda a.ş" izlerken şöyle güzel bi söz duymuştum "ayazınla beni tehdit etme ankara, hayallerimi yaksam ağustosu yaşarsın"

orda deniz yok annnaağğ

ankara soğuk..ankara çetin..şimdi geceyi "fırsat bilip" dışarı çıkma vaktidir..ve kirlidir hava..is kokar insanın saçları..elleri cebinde titrer ankara’nın adamı..mühendislik bilgilerini boşa çıkartırsın bi gecede..mesela tahtanın ısı iletim katsayısının aslında ne kadar da yüksek olduğunu öğrenirsin bir banka oturduğun vakit..aslında ankara’da kışın bir banka oturmazsın, o bankın başına gelip de ayakta beklersin(iz)..o bank gözünü(zü)n önünde bomboş bekler parklarda..solurken verdiğin nefesin senden çok daha hızlı yürüdüğünü doğrularsın, sanki bi yere yetişmek istiyormuş gibi..ve ankara’da bir gece vakti, buzzz kesilmiş görürsün yalnızlığı..ankara yalnız şehirdir..ankara, herşeyin ankara’daysa sevilir..anlar o zaman seni ankara...ve eğer burada geçtiyse bütün hayatın..o zaman en iyi sen bilirsin; “birlikte yürümek için birlikte büyümek lazım”... bir arkadaş göndermişti bunu. ankara'da yasayan biri olarak hep hoşuma gitmiştir bu yazı.

seviyorum bu şehri. "neden?" diyenleri cevapsız bırakarak seviyorum. 4 mevsimi de sonuna kadar yaşadığın, etrafında ciddi binaların oldugu enteresan bir şehir ankara

gri şehir.

canını yerim. 20 yıl deniz kıyısında yaşamış biri olarak denizi aramadığım şehir.

özlediğim şehir, her yer beton yığını (odtü hariç) biliyorum. ama insan özlem duyuyor işte, canım ankara..

ilkokuldan beridir üniversiteyi burda okumayı hayal ettiğim şehir. şu an başardım bunu ama ne kadar mutluyum bilmiyorum

eski sevgilim ankaralıydı kaşar demişti . ama yine de ankara güzel şehir severim 😊 (bkz: ne primi)

ulan ankara sevdiğim bağrında, sen en çok bana sevimlisin be!

her ankara yazısı görünce ciğerimden bir parça koptuğu doğrudur

doğduğum, büyüdüğüm ve doyduğum yerden ayrı olarak ankara'da olmasam yarım kalmışım gibi hissediyorum. 1 haftalık bir tatilden bile burnumda tüterek dönüyorum. sevilecek neyi var deseniz somut gösterebilceğim şeyler çok çok azdır ama burda anlatamayacağım şeyler var. nickim gibi gri ankara da. benden bi parça bu gri şehir de.

bir anca kurtulmak istediğim şehir ve umarım bir daha yolum düşmez

Ankara'ya öyle yakışırdı ki kar asfaltlar ışıldar, buz tutardı resmi yalanlar - link hayallerimi yıkıp geldiğim bu şehirde, eskidendir kavgalı olduğum bu yerde, hayal kurmanın sonunun tarumar olmak olduğunu bilmeliydim.

çocukluğumun geçtiği ve üniversite için tekrar geldiğim şehirdir. özlenir.

bu nasıl bir ayazdır. yüz felci geçirdim adeta

ankara garip bir şehir dışardan ankaraya gelip seveni görmedim ama benim gibi ankaralıların da ankaradan çok başka yeri sevdiğini görmedim

o kadar ilginç bir şehir ki, özlenecek neyi var diyorum bulamıyorum ama şu an fena halde özlem çekiyorum. burnumda tüten şehir..

soğuktan öleceğimi falan sanıyordum. ölmedim hatta soğuğu hoşuma bile gitti. edit: donarak öldüm

dünkü soğuk yerini kara bırakmış resmen. gerçekten kar yağınca hava yumuşuyor

özledim, garip ama özledim. doğal güzellik desen çok az, tarihi yapılar desen şöyle boyle, kalabalık şehir ama özledim. en kısa zamanda inşallah gideceğim.

ankara karı + çay + seymen radyo daha ne olsun

ben geliyorum ulaa ben cuma akşam oradayım (bkz: dayak yemek isteyen mesaj atsın)

birkaç günlüğüne ata'mın kemikleri sızlayacak. zamanında astığı zihniyet vücut bulduğu, bu ülkenin gizli düşmanları tekrar ayaklanmışta şehrine geliyorlarmış. geldikleri gibi giderler, bir an önce umarım.

çok soğuk. baya baya soğuk. göt kesiyo. zorunda değilken burda yaşayanın aklından şüphe ederim.

canım şehrimde yine büyükşehir belediyesinin yol çalışmaları yüzünden tüm yollar kapanmış

donuyor donuyor ey dost götüm donuyor

yağmur yağıyor ve yine bok gibi trafik. abv ankara, abv karasal iklim.

hava yağmurlu ve karanlık .203 te bi o kadar karanlık. fakat insanların yüzündeki bu ifadesizlik , donukluluk nedense bana güç veriyor. sanki bilim kurgu filmiymis siyahi en kolay gökkuşağı olabilecek memleket burası gibi geliyor. bi gün degistirmeye başlarsanız kesinlikle bu şehirden başlayın. çünkü insanlar bu donukluluktan çok bunalmış. değişmeye her an hazırlar.

kimine bir şehir kimine bir şiirdir ankara.

nefret ediyorum bu şehirden. soğuğu ayrı, insanı ayrı cins.

ankaralı olan bilir eşin dostun yoksa bu şehir sana boğuk gelir. samimidir ankara ne boyar gözünü denizle ne de eğlencesiyle.