albayım

albayım bir bir eksiliyoruz sürekli eksiliyoruz.bende saçmalıyorum be albayım sanki tamamızda eksiliyoruz ? - aman evladım tek tamam olan şey kalbimiz - hayır albayım hatanız var -neymiş benim hatam evladım ? - sevmek albayım sevmek ve bu yüzden artık oda eksik hala götüreni arıyoruz bulabilirsek ne mutlu ! albayım ben artık yaşamaktan yoruldum pardon sürçü lisan eyledim.yaşıyor gibi görünüp yaşayamamaktan yoruldum. - sayın albayım bir sorum olacak ? - buyur sor evladım ? - albayım sizce gitmek nedir ? - gitmek evladım gitmek.gitmek çok zordur hem giden hemde arkasında kalanlar için.gitmek sanki mutlu bir sabaha uyanmış sonrasında gazete ve ekmek almak için bakkala gidildiğinde bakkalın kapalı olduğunu ve kapısındada cenaze nedeniyle kapalıyız yazısının okunduğu anda oluşan hüzündür.

kitaba (tehlikeli oyunlar) aşık olsamda sosyal medya insanının gerekli gereksiz her cümlenin sonuna eklemesinden dolayı artık görmekten son derece rahatsız olduğum sadece oğuz atay kullandığında samimi gelen kelimedir. not: kitaptaki albay hikmet konuşmaları efsanedir. 1 kere okuduğunuzda tesirinden kurtulamacağınız için 2. kez okuyacağınız kitaptır kendileri.

Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size: Nasıl? kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan, bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım. Kelimeler... Kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor. İlk olarak leyla ile mecnun da yavuzun sesinden dinlemiştim. dinlemek isteyen arkadaşlara

bu acı çok ağır albayım ne terk edebiliyorum nede ona gidebiliyorum. acıyor albayım çok acıyor. sağ tarafını tam zıttı da bir yer. tarifi zor. çünkü albayım hiç bir şey, onunla beni aramda, gel kelimesi kadar yakın git kelimesi kadar uzak olamıyor albayım i. yanyana bile çok uzağız. terk etmeliyim albayım sen olsan canını terk edebilir miydin??

bizim zamanımızda albayım yoktu , yüce rabbim diye başlayıp içinde amirim geçen cümleler vardı. (bkz: yüce rabbim amirimi amir olsun diye yaratmış )

beynimin içinde ki sesler susmuyor albayım.

çakma edebiyatçı turnusolu

oğuz atay'ı bilmeyen adam albayım edebiyatı yapıyor ya gerçekten sinir oluyorum aq.

sinir falan olmayın arkadaşlar. adam kitap okumayı sevmeyebilir. oğuz atay'ı bilmiyor olabilir. ama her insan içindeki sese bir isim vermek ister. 'albayım' ise popüler kültürün televizyon başından ayrılmayan insanlara bir küçük isim hediyesidir. yadırgamak yanlış olur

bu olayı cidden abartmış insanlar mevcut. adam her gördüğü, her duyduğu şeyin sonuna veya önüne "albayım" lafını sıkıştırabilecek potansiyele gelmiş durumda ve bu hiç de iştah açıcı değil. (bkz: azalarak tükenmesi gereken insan tipleri) "albayım, sağda inecek var."

bunu her kurduğun cümleye eklediğinde havalı durduğunu zannediyorsun ya umarım kafana 5 6 7 8 tane (bkz: tutunamayanlar) düşer demek istediğim insanlar var.

kelimeler bazi şeyleri anlatmaya yetmiyor albayım

sikicem poyrazınızıda albayınızıda amına koyyim o dizinizden seneler önce okurduk bi kez muhabbetini yapmadık.

bu ara niye yok bu dalga ya? albay'da bylock mu çıktı?

masallar albayım.. bu dünyada mutlu biten tek şey onlar..

"hay ben sizin albayınıza.." ~oğuz atay