akrabaların sevilmeme nedenleri

Olur olmaz saçma sapan sorular sormaları ve bilmedikleri anlamadıkları herşeye bir yorumlarının olması ...

küçükken annemi çok üzmüşler o yüzden baba tarafına karşı böyle yalandan bi samimiyetim var mecburiyetten

Çok darlıyorlar yahu, bir de samimiyetsiz olmak akrabalığın mütemmim cüzü gibi bişey sanki

GÜvenliğini tehtit eden silahsız biricik yaratıklar

Her hâl ve harekette eksik, açık veya kusur arayan, bunun karşılığında da her şeyi baktığı gibi gören, kıskançlık, haset, kibir dolu veya aşağılık kompleksine mahkûm insanların nesini seveceğiz? Dedikodu timi gibi yalnızca fitne fesat yayarlar. Hayatımızın herhangi bir alanında olan güzel gelişmeleri tebrik etmeyi bilmezler, tebriği geçtim çamur atmasınlar o bile kâfi ama yapmadan duramazlar. Hiçbir sevinç veya üzüntümüzü paylaşamayız. Ortak bir paydada buluşamadığımız insanları neden sırf kan bağı yüzünden sevmek zorunda olalım ki? Tabii bazı istisnalar hariç. Ne demişler (bkz: akrabayı akrep soksun)

Sevmek için bir neden olmaması ?

aa az önce kan beynime sıçradı bir akrabam başka bir tanıdığının kızını övüyor 2 yıllık bir bölümde okuyormuş zorlanıp bırakma kararı almış bana gelmiş onu övüyor. yok şöyle zekiydi yok böyle sınava çalışırdı vs vs karşılaştırma yapacak ya sıra bana geldi bölümümü anlattığımda anlamadı 'tasarımcı olcam okul bitince' dedim 'olsun olsun bi avukat doktor mühendis olsan iyi olurdu ama' diyo. sonra yanındaki benden 5-6 yaş büyük oğluna yaptığım tasarımları gösterdim anasına anlatabilsin diye 'bu benim Küçükken uygulamayı çözerken yaptığım işlerden bile daha kötü olmuş bir de bundan AA mı aldın?' diyor 'ulan gerizekalı hangi çocuğun okumuş hadi onun artık bi önemi kalmadı hangisinin mesleği var da sen gelmiş benim emeklerime laf atabiliyosun' diyemedim terbiyem el vermedi aklıma geldikçe kuduruyorum. çok gereksiz varlıklar

Bir tane halam var iki tane de embesilden bozma insan içinde konuşmayı bile bilmeyen çocukları var. Sanki ikisi dünyanın en zeki çocukları geri kalan herkes aptal ve salak gibi bir tavırlar bir edalar. Ne zaman görsem e hiç arayıp sormuyorsun diye sitem eder. Siz ne zaman aradınızda ben sizi arayacağım diyorum. Küçük olan biz değiliz annen baban sana hiç bişey öğretmedi sanırım diyor. ( annem evin ilk gelini bunların hepsinin bokunu bilir.) zamanında sizin altınızı değiştirmekten bize bişey öğretememiş diyorum. Yedirir miyim lan anamı babamı size allahın görgüsüz seviyesizleri. Valla yırmıh atacam şimdi.

İyi yada kötü, yakınlık derecesi ne olursa olsun, akrabalarınızın hayatınıza müdahale edebileceği, iyi niyetle yorum yapabileceği veya kötü niyetle eleştirebileceği gibi noktalarda sınırınızı çok net çizin. Önünüzdeki duvara çarparak geri dönen hiçbir söylem sizi asla etkilemeyecektir. O zaman akrabaların sevilmeme gibi bir nedeni/nedenleri kalmaz :)

Sevmek için bi sebep göremiyorum. Geçen senelerde beni instagram'da takipten çıkartan kuzenim yeniden takip isteği yollayıp şey demiş "biz seninle niye takipleşmiyoruz cadı?" Cadı mı? Cadaloz, cimcime falan de ya. Cadı az olmuş. 13 yaşındaymışım haberim yokmuş. Tekrar görürsem saçını falan çekeceğim. Hayır şimdiye kadar da fark etmemişsin demek ki çok da lazım değilim. Valla görmezden gelirdim de işte kan bağı olunca bi ton tantana çekmemek için sevmek zorunda(!) kalıyorsun. Bilmiyorum belirtmeye gerek var mı ama baba tarafından akrabam...

Hiçbir akraba kuzen vs beni takip edemez, arayamaz, mesaj atamaz. HUZUR amk.

baba tarafım eğer zamanında anneme doğru düzgün davranmış olsaydı belki böyle olmazdı. ana tarafıyla hiç sorunum yok hatta teyzelerimin elinde büyüdüm ben. canım ana tarafım ve teyzelerim <3

Akraba olmaları.

Bizimkiler hırsız

çoğu zaman mecburi münasebetten dolayı sevilmiyor bence. Atsan atılmaz, satsan satılmaz. Sırf kan bağından ötürü hayatına müdahale etme hakkını kendinde bulabiliyor çoğu. Bu da doğal olarak asap bozucu oluyor. Bir de akrabalar her zaman doğal rakiptir. İş, eş, aile, çocuk, kariyer, maddiyat, miras... Hep bir kıyas, hep bir yarış. Türk gelenekleri ve akrabalık ilişkileri gerçekten çok yorucu olabiliyor.

ciğeri beş para etmez insanlar olmaları.

gorsel Bu konudaki fikrimi en net ortaya koyan twit.

Ortada hakedilmiş bir sevgi yok, sırf kan bağı olduğu için sevgi göstermeniz bekleniyor. Kısaca yapmacıklık yüzünden.

Her şeyi eleştirip kendi çocuklarına laf söyletmemeleri. Dedikodunu yapmaları. Düşüncesiz olmaları. Gösteriş yapmaya çalışmaları. Hiç bir şey bilmeden siyaset yapmaya çalışmaları.

zengin olmamaları. faydasız insanı sevmem.

arsız, pişkin ve yüzsüzler cidden. ve malesef artık her yerdeler. şeyimi sallasam illa ki birinden birine çarpıyor. geçen gün yine yolda bir tanesine denk düştüm. görkemli "oo kuzen napiyürsün" faslından sonra birlikte yürüme teklifinde bulundu. iki üç adım attık atmadık karşıdan gelen adamın teki yeri göğü inleterek asfaltı balgama buladı. dişlerimin arasından bol r'li bir orospu çocuğu savurdum. zira böyle dangalaklıklardan nefret ederim. küfrü basınca bizimki gülmeye başladı. yürümeye devam ettik. ulan daha beş dakika bile geçmeden bu kez aynı hareketi sevgili akrabam tekrarladı. tiksintiyle kendisini inceledim. o kadar kuş beyinli görünüyordu ki. hâlâ iç organlarından bir kısmını dışarı boşaltırken: -kusura bakmayasın yeav falan dedi. olm ben küfrümü edip olaya tepkimi koymuşum. istersen yola keçiler gibi pisleye pisleye yürü mna koyim. +sıkıntı yok yengemin doğurduğu, sen siye rahat ol diyerek bir sigara yaktım. ardından elimi vicdanıma koyup bu götverenin nesini neden seveyim içerikli iç hesaplaşmalara daldım.

Leş kargaları hepsi. Açığını arayan sıçan gibiler. Mutluluğunu çekemezler, mutsuzluğunuzdan keyif alırlar. Dedikodunu yaparlar, yapamazlarsa dedikodu malzemesi çıkarırlar. Anan babandan önce üniversite sinav sonucunu öğrenmek için koşarlar telefonun başına. Didiklerler hayatlarınızı. Kıyaslarlar sizi. Ya kendi oğlu/ kızıyla, dıdısının dıdısıyla.Malınız mülkünüz varsa bir de geçmiş olsun. Ölmeden önce mallarınız ilk bunların çenesini yorar. Öldükten sonrada daha mezarınızdaki su kurumadan üçüşür leş kargaları mirasa.

akraba olmaları

akabaya göre değişir

Kendilerini her şeyi yapabilirken sizin yapacağınız şeylere musallat olup aile içi huzursuzluğa sebep olmaları.

Çünkü akrabalar genelde yaptığın İyiliklerin güzelliklerin hepsini çuvala basar,yaptığın ufacık bir hatayı da dallandırıp budaklandırıp duvara asarlar :)

Bilmediği konularda abuk sabuk öğüt vermeye çalışan akrabalarıma yapmak istediğim ektedir. ek

Nankörlük bayrağını en önde taşımaları

annemi üzmeleri

Zorunlu sevgi ve saygı.

Herkes akrabasını kötülüyo, e büyük ihtimalle onlar da bizi kötülüyordur. Kısır döngü, kimse kimseyi sevmiyor. Benimkiler benim için 'yok' hükmünde. Harbiden hayatımda da yoklar çok şükür aynı şehirde bile değiliz. Telefonumda numaraları dahi yok, e yüzlerini görmek zorunda da kalmıyorum, daha ne olsun :)

Ulan herkesin bi travması var

Akrabayız diye kendilerini yakınım sanmaları

bakın herkes onlarca olay anlatmış, bunları iyi okuyun. yarın bir gün, amca-dayı-hala-teyze falan olursanız aynı hatayı yapmayın.

kıymetli dostoyevski ne güzel özetlemiş. A.krabalar arasında zorunlu bir sevgi bağı vardır. Oysa ki sevgi öncelikle hak edilmesi gereken bir şeydir. İşte bu yüzden akrabalar arasındaki sevgi samimiyetsiz ve iğrençtir.

Hayatın hakkında sürekli bir fikir sahibi olmaları. Onlar her zaman senden senin ailenden üstünmüş gibi de biz garibanlar onların fikrine muhtaçmışız gibi tripleri vardır. Hele çok çocukluysa ziyaretleri bile sevilmeme nedenidir.

her şeye karışıyorlar

hava atmayı seviyorlar

Genelde çocukluktan itibaren başlayan bir yarışa sokulmak. Bu büyüklere de çocuklara da çok zarar veriyor akranlarıyla yaristirip ilk okuma yazmayı kim öğrendi kim kaça kadar saymayı biliyordan itibaren başlayan o bu puanı almış, bak bilmemkim de evlenmiş şeklinde devam eden durumlar.

Onlarla ilgili yaptığın her şeyin "mecburiyetten" olması.

Bağnaz saygısız ben merkezci insanlar oldukları için

Benim sevmeme nedenim çok olmaları. iki anlamda da shjshs. Hem hal, hareket ve davranışlarıyla dayanılmaz ölçüde olmaları hem de sayı olarak çok fazla olmaları.

Giyimime karışmaları

Siyasi ve ideolojik olarak taban tabana zıt olduğum akrabalarım var. Yazık. Özellikle belli yaşın üstündeki akrabalarım gençlerden yaşlarından dolayı saygı bekliyorlar. Bugün beni kendince köşeye sıkıştıran amcamın tüm argümanlarını çürütüp söylediklerine: “Saygı duymuyorum.” dedim. Muhtemelen en sevmediği yeğeni artık benim. Onur kabul ederim. (bkz: Akrabayı tokatlamak) Edit:imla

Annem babamdan boşanmadigi zamana kadar severlerdi bizi annemi falan sonra annem babamdan boşanmak istediğini dediği zaman tüm akrabalar yok oldu bı an düşman kesildiler bı iki aile uyesi dışında. Nefret ediyordum hepsinden

bugün teyzem bütün sülalaye eagle beni aramıyor demiş mesela. aramıyorum teyzecim. seni de aramıyorum onu da aramıyorum. aramıyorum ben kimseyi.

fesat ve yalancı olmaları en başta geliyor. samimiyetsiz insan ilişkilerinden hiç hoşlanmam. kimi sevmiyorsam hepsi kendini biliyor. hem kafanız rahat olur. yapmacık gülüşmelerdense, sağlam bir sevgisizliği tercih ederim. çok da iyi yapıyorum. arkamdan konuşan konuşana. yüzü yok bana konuşmaya kimsenin. anneme söylesen ne yazar, babama söylesen ne yazar kardeşim. kimi kime şikayet ediyorsunuz. çok komiksiniz harbiden.

Zor günümde yanımda olmayanlarla, mutlu günümü paylaşmak istemediğimden kaynaklanıyor benim sevgisizliğim.

“akrabaların sevilme nedenleri “ temalı bir başlık olsaydı yorumsuz kalırdım.

Yapılabilecek en kahpeliği yapan, bundan rahatsız olmayıp üstüne çıkmaya çalışan tipler olduğu için sevmemenin birkaç tık üstündeyim.