üniversitenin ilk günü

ben geçen sene okula adımımı attım allahım cennete geldim sanırım diye bağırdım. tabii kimse anlamadı kajalsfjas bu yıl yarağı yedim

yarın gitcem

derse girmeden geldim. yarım saatlik oryantasyon için avcılar'a geldim. lol oğlu lol.

uyuya kalmışım...

6 sene sonra olacak inşallah.

ilk günden kitaba 300 lira bayıldım. içim acıyor.

sınıftan tek bir kişi gelir ve diğerlerini yok yazdırır

koskoca ilk gün 2-3 slaytla geçiştirilirmi be

lise ya da ilköğretim'in ilk gününün verdiği hazzı bir daha asla alamayacağımızı anladığımız gündür. artık büyümüşüzdür.

öğrenci kartımı aldım geldım kısmetse oluru izliyorum 😂😂

tanışma ayağına bi şeyler yapmışlar ama şu an mal mal oturuyom tek başıma. tescilli asosyalim resmen

sosyal fobik olan kardeşlerim için bok gibi geçen gündür. yine o sik gibi aidiyetsizlik halleri... insanların sahte ve rollü davranışlarını hemen anlayabilmekden ötürü gelen tiksinti. insanlardan tiksinmek ama yine de onlarla arkadaş olmak istemek(yalnız kalmamak için). bütün bu psikolojik bunalımların getirdiği beden yorgunluğu... ve daha bir sürü şey. sosyal fobikler için 1-0 geriden başlamaktır okulun ilk günü.

birinci sınıfların suratlarına baktım, gözleri dile gelmiş şöyle diyordu; hani kızlar teklif ediyordu orospu çocukları!

(bkz: üniversitenin ilk günü için tavsiyeler) bu başlığı açarken umutluydum. ama hepsi boş. spontane gelişiyor zaten ak gitsin

bundan 2 yıl önce ilk gün ki kafama taktığım yeşil bandana için beni herkes tanımıştı yeni mezun oldum hala çoğunu tanımıyorum asdghj

bok gibiydi yayında ve yapımda emeği geçenlerin amk bir kez daha keşke mezun kalsaydım dedim

bu aq yerinde benim ne işim var dediğim gün

kısa kıvırcık bonus saçlarım siyah atlet boydan boya yırtık siyeh pantolon ve siyah bot ilk günden herkesin ilgisini çekmiştim 😂 mağlum bölüm inşaat olunca kız da az oluyo

sinifi bulamayip muzdarip bir sekilde eve donmek 'zaten yoklama alinmiyomus baba ya'

baya güzeldi benim için ya sjshdh bu garip bi şey

kavga ettik 6 ay uzaklaştırma yedik oldu mu şimdi bu

ilk güne özel yine namıma yakışır şekilde kayboldum, okulu buldum derse geç kalarak kahroldum. "hocam tuvalete gidebilir miyim?" sorusuyla kahretti beni daha sonra. henüz kimseyle tanışmadım, kızlar dışında kimseyle göz teması kurmuyorum. yemekhane fiyatlarını öğrenince tamamen dağıldım. on üzerinden 6 falan güne puanım.

genelde rezil geçen gündür. hazırlık sınıfının ilk gününde kuzenimin yanlış tarifi sonucu okula 15 dakika koşmamın akabinde ter içinde sınıfa dalarak 15 kişilik mini sınıfa korku saldım. hocanın şaşkın bakışları eşliğinde oturacak yer bulup oturmamın akabinde utancımdan yeri yarıp içine girecektim.

sahte yüzler görüyosunuz lan, herkes kasıyor, kendini başka bir kişilik olarak göstermeye çalışıyor, "üniversiteliyiz biz, takılmalıyız, bişeyler yapmalıyız" kafasında herkes, komik sözlük üniversitenin ilk günü komik

sınıfa bir girdim 80 kişi aq hangi biriyle tanışayım ben de pek kimseyle tanismadım sınıflar ayrilsin öyle arkadaş sececegim

yapılacak en mantıklı şeyin, utangaç bir yapıya sahip olunsa bile insanlarla merhabalaşıp tanışmak olduğu gündür.

şöyle bi baktım da olm iyi ki mezuna kaldım diyorum

verebileceğiniz tavsiye falan varsa burdayım jdjdjsk

şimdi wp grubu kurmaya falan çalışacaklar olacak. kanmayın sakın kızlar. her şey telefon numaranız için. şeker ve çikolata teklif edenleri saymıyorum bile

sınıfta kız var lannn:)

üniversitenin en güzel günü valla. sonraları tam bir yılan olduklarını anlayacağınız bir sınıf dolusu insanın en masum olduğu gün

haftaya bugün. şimdiye kadar gayet rahattım kayda gittiğimde bile. sebepsizce şu an geriliyorum. niye böyle oldu?

geçen sene ilk hafta okula gitmemiştim. i̇kinci hafta da twitter'dan tanıştığım bi arkadaşımla birlikte gitmiştik. sınıf mevcudu 82'ydi ve bunların, abartısız söylüyorum, 20-30 kişisi birlikte takılıyordu. bir haftada can ciğer olmuş gibilerdi ve samimi olmaya çalışırkenki samimiyetsizlikleri gözlerimi kanatıp kendimi lise 5'te hissetmeme neden oldu.

lise sınıfına düştüm sanırım

hatırlamıyorum ama muhtemelen güzel bir gündü. teletabi gibi toplu etkinliklere katılmayın. sigara içiyorsanız işiniz kolay . hazırlıkta sosyalleşmenin en önemli unsuru sigaradır.

oysa ki ben 1-2 kişiyle tanışmıştım. sonrasında arkama baktığımda tam 10 erkek daha geliyordu. 11 kişi olmuştuk. allahtan sonra dağıldık da ben tek kaldım.

ilk günü olmaz ilk günü gidilmez ilk hafta üniversiteye gitmeyin adettendir

üniversitenin yanında ortaokul vardı ve bahçede amaçsızca dolanan tek salak bendim. o an çok dua ettim allahım nolur ortaokula geri döneyim diye ama yurda geri döndüm i̇lk günlerden nefret ettiğim gibi utangaçlığımdan da neffffret ediyorum moraller bozuk.

aga günün çoğunluğu derslikler nerede tuvalet nerede kantin nerede kütüphane neredeyle geçen bir gün ayrıca mümkün olduğunca kişinin bilinçaltına işlenen toplumsalcı sürü anlayışı nedeniyle bu alanların dışına çıkılmadan bitirilen bir gün olacak kasmayın gülümseyin tanışın kaynaşın..

ayyy iğrenç önümdeki çocuk 40 dk da tüm hayatını anlattı vay efendim çok entellektüelmiş uyuşturucu kullanmış falan filan baygınlık geçirecem az kaldı hoca gelse de bi sussa artık

elektrik elektronik mühendisliği okumaktayim. sonradan hocaların yalakası olup çantalarını falan taşıyacak olan çocuk, okulun ilk günü ilk tanıştığım insandı. zaten karşılama komitesi gibiydi herkesle ilk o tanıştı neredeyse. neyse. tanıştığımızda adını falan söyledikten sonraki cümlesi aynen şu :"sen bizim bölümde olduğuna emin misin ya ben seni hemşirelik falan sanardım dışarda görsem hani sarışınsın renkli gözlüsün falan ya ehhehhee". gülüyo bi de mikrop. ya o zaman diyemedim ama burda haykırmak istiyorum mesleklerin tipi mi var ulan! hakaret mi ediyosun iltifat mı ediyosun bu dediğin ne şimdi dangalak! çok sinirliyim hala.

okulun ilk haftası gittik babamlar beni bırakıp döndü. sonra okula gittiğimde bu hafta okulunuz yok tadilat var demeleri oldu. çok büyük koymuştu bu durum bana ama 12 saatlik yol ne geri döndüğüme değerdi nede cekeceğim eziyete. 1 hafta yurtta ölece tek başıma kaldım. işin kötüsü kimseyi tanımadığım için dısari cıkip gezme ihtimalimde yoktu

hatırlıyorum da ilk hafta kimse birbiri ile konuşmuyordu. sınıf aşırı sessiz. sonra değişiğin biri "evet arkadaşlar tahtadaki benim numaram bana mesaj atın sizi gruba alayım" dedikten sonra boku çıktı.

"seni yenicem kırıkkale!" diye çıktım evden, evden çıkmamla okula gelmem arası bir saat bile değil zaten. bütün sınıf toplandık hatta amfiye sığmadık filan. gelmeyen hocaların yerine canım öğrenci temsilcileri sohbet etti bizimle. kaynaşın dediler, sınıf olun dediler, tanışın buluşun dediler. asosyaliniz ne yaptı? sınıftan çıktığı gibi yurda döndü. evet. olsun yine olsa yine aynısını yaparım. çünkü asosyallik kanında var asosyal yazarlığının. :(

bu ne lan burasi sabi sübyan dolmuş 8 10 sene önce basladigim kurumda ilk günümü net hatirlarim ilk olarak otobuse bindim gittim fakulteyi buldum ders progmi asiliydi duvarda onu yazdim bi kenara kantine indim sigara icerken bi kizla tanistim. ayni siniftaymisiz kendisiyle lafladik erkek arkadasi askerdeymis vs. aradan gecen senelerde 5 10 tane manita yapti bir donem cok samimiydik brnde kaliyordu son sene birini buldu su anda 2 cocuk anasi o zaman ki seksiliginden eser olmayan bir balina yavrusuna donustu. mezun olduktan sonra dogum yaptikca ararim kendisini . onun disinda ilk gün degilde ilk ay baya hareketli gecti benim adima.

bu sene okulda 5.senem o yüzden yeni başlamış gibi hissediyorum tanıdık yüzler görmedikçe

ulan eğitim fakültesine alıştım dün derken, iki dersimin denizcilik fakültesinde olduğunu öğrendim. b e z d i m.

ilk günümü hatırladım birden, herkes birbirine en uzak köşelere oturmuş kimse kimseyle muhattap değildi. ah o eski günler...... büyük zorluklar atlatarak ilk seneyi bitirdim. millet okulumu sorunca kemerburgaz üniversitesi dediğimde oraya nasıl gidip geliceksin derdi. sorun şuydu, okul bakırköy'de.

i̇lk derse geç kaldım hoca derse almaz, 2. dersi kaçırmıyım diye starbucksta zilin çalmasını bekliyom. biliyom çalmıcak ama kaçta tenefüs aq ünisi