hayatımın en yalnız ve en karanlık döneminde tanıştım oğuzcum atay ile. bütün kitaplarını alamamış olsam da okuduğum, adını dilimden düşürmediğim tek yazar oldu. benim için son onunsa ilk kitabı tutunamayanları okumaya başladığımda ne kadar da üzülmüştüm. bitmişti çünkü, veda ediyordum.. sonra bunun bir veda olmadığını anladım, çünkü artık her özlediğimde onun yanına geliyorum..
hikmet ile birlikte keşfettim iç dünyamı, yalnızlığımın sınırlarını ve sessizliğimin köşelerini. onunla birkaç yaş büyüdüm, değiştim ve öğrendim. hayatın ve kendimin farkına varmayı, gözlemlemeyi ve her şeyden öte hissetmeyi öğrendim. hikmet ile vedalaştığımda artık eskisi kadar yalnız hissetmiyordum kendimi. o benim ezberleyene kadar okuyacağım bir kitaptan ziyade 40 yıllık dostum gibi tanıyabilmek için oturup sohbet edeceğim bir insandı. hikmet tanıştığınızda unutamayacağınız türdendi zaten.. aşkı da yalnızlığı gibi derin olan hikmet..
sonra yüzyılın en afilli tutunamayanı turgutcum özben girdi hayatıma. bana kimseye sarılamadığım, hiçbir şeyi sevemediğim, vazgeçtiğim zamanları hatırlattı. sorgularken yaşamı ıskaladığım zamanları.. onu da sevdim ama bir hikmet olamazdı kimse..
ve şimdi de onun bize emanet ettiği ve daha ismini geçiremediğim bunca koca yürekli adamdan sonra oğuzcum atay.. hayatı boyunca tek derdi anlaşılabilmekti. yaşarken gerçekleşemedi hayali. kimse onu anlamadı. kimse onu istediği gibi sevemedi. o da kimse gibi olamadı. yalnızlaştı. sessizleşti. kendine döndü. kitaplarına ve karakterlerine sarıldı. yine olmadı, o boşluk hiç kapanmadı hayatında. bir şeyler eksikti. özlemini çektiği şey onu anlayabilecek bir insanın varlığıydı belki.
hiçbir şey yüreğindeki ağrıyı geçirmeyince kafasının içinde yaşamaya başladı. sonra aradan yıllar geçti. 1977 yılının aralık ayında henüz 43 yaşındayken vedalaştı hatta vedalaşamadı hayatla. çünkü kırgındı ona..
anlaşılamadan öldü ama daha acısı hala onu anlamayan bazı insanların elinde çürüyor kitapları. hala onu yargılayan ve tanımayan insanların sitemlerine, eleştirilerine maruz kalıyor. yaşamadan bilemezsin oysa, yaşamadan anlayamazsın onu..
en büyük projesi "türkiye'nin ruhu" nu dökemeden kağıda, kayıp gitti ellerimizden. ellerimizden diyorum da keşke öyle olsaydı. keşke kafasının içi cam kırıklarıyla dolu, kalbi hayatından yorgun, anlaşılamamaktan ruhu yaslı olan bu adamı gerçekten tanıyabilmiş olsaydım. onu bıraktığı birkaç kitabından değil kendi ağzından dinleyebilseydim. çay içseydik mesela denize karşı bi' bankta.yada mektup arkadaşı olsaydık. selimcim işık gibi yazıları kalmış olsaydı bana. bugün ilk kez mezarını görmeseydim saçma sapan bi' fotoğrafta. görüp kederlenmeseydim. önümüzdeki sene bugün mezarını ziyaret edeceğime söz vermeseydim. keşke o şimdi hayatta olsaydı da biz onu ölümüyle anıyor olmasaydık..
hem oğuz atay ölmedi ki. fikirler ve insanlar onları düşünen son insan yok olmadıkça ölmez. o burada.. ruhta, kalpte ve fikirde..
beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi, boşuna mağaramdan çıkarma beni. alışkanlıklarımı, özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna
hayat felsefesi ve yazdıkları ile son derece başarılı.
ama ne yazık ki eserlerini çoğu insan bir dizi sayesinde öğrendi.
türkiye'nin kanayan yaralarından birisi popüler kültür
-1
+
-entiri.verilen_downvote
velhasıl yorulduk albayım
7
+
-entiri.verilen_downvote
o da ben gibi geceleri delirenlerden. gecenin o kasvetini ve ağırlığını iliklerinde hissedenlerden. cümleye gel;
"sana sığınıyorum, beni geceye teslim etme."
3
+
-entiri.verilen_downvote
"iyi geçinmek, iki kişinin kusursuz olmasıyla değil, birbirlerinin kusurlarını hoş görmesiyle olur."
"masum insanlara kötülük ediyorlar,gerçek olaylara karşı güvenimizi sarsıyorlar.
inanarak dinlememizi güçleştiriyorlar.insan her sözü kuşkuyla karşılıyor artık.gerçekle düş birbirine karışıyor;yalanın nerde bittiğini anlamıyoruz.tutunacak bir dalımız kalmıyor.tutunamıyoruz"
0
+
-entiri.verilen_downvote
"bazen kazanıyorduk,bazen kaybediyorduk ve sonunda her zaman kaybediyorduk."
2
+
-entiri.verilen_downvote
"ilk yalanı söyledikten sonra bir daha konuşmamalı insan."
0
+
-entiri.verilen_downvote
've ben, vazgeçip her şeyden;
hayatlardan, bir gölge gibi çekiliyorum uzaklara.'
0
+
-entiri.verilen_downvote
'kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?'
0
+
-entiri.verilen_downvote
'gel seninle bir daha ağlayalım; yaşanmışlara, yaşanmamışlara, bir de hiç yaşanamayacaklara.'
-1
+
-entiri.verilen_downvote
gei seninie bir daha ağiayaiım; yaşanmışiara, yaşanmamışiara, bir de hiç yaşanamayacakiara.
0
+
-entiri.verilen_downvote
'tutunamanlar' gibi bir başyapıtı edebiyatımıza kazandıran yazardır. ne yazık ki diğer kitapları tutunamayanlar'ın gölgesinde kalmıştır. diğer kitapları da en az tutunamayanlar kadar özel ve değerlidir.
"ne kadar çok insana içerliyorum bir bilseniz" diyen büyük adam. kendi ruh halime yakın bulduğum tek insan. ruh halini bu kadar net ifade edebilen gördüğüm tek insan.
6
+
-entiri.verilen_downvote
"mutsuz sanıyorlar bizi olric. oysa biz mutsuz değiliz; onlar boş yere bu kadar mutlu."
3
+
-entiri.verilen_downvote
"onu hemen unutmadım doğrusu. içimden bir ses biraz bekle diyordu. sonu iyi olacak."
2
+
-entiri.verilen_downvote
beni anlamalısın çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.
5
+
-entiri.verilen_downvote
tapıyorum bu adama.
***
"bazılarımız şiirlere, şarkılara, kitaplara tutunuyor.
sanırım artık insan, tutunamıyor insana."
***
hissettiği acıya ve yalnızlığa bak ya. hakkını helal etmese insanlığa, hiçbirimiz cennet falan göremeyiz.
3
+
-entiri.verilen_downvote
mizahla hüznü buluşturan büyük deha.
"gel seninle bir kez daha ağlayalım.
yaşanmışlara, yaşanmamışlara,
bir de hiç yaşanmayacaklara..."
3
+
-entiri.verilen_downvote
"herkes birikmiş bizi seyrediyor. dağıiın!. kukia oynatmıyoruz burada. acı çekiyoruz."
hiç şüphesiz.ülkemizin yetiştirdiği en iyi yazarlardan birisidir. allah rahmet eylesin..
kitaplarını okumayı düşündüğüm fakat sosyal medyada "albayım " ile biten binlerce cümlenin beni sıkmasından ötürü bir türlü cesaret edip okuyamadığım yazar. benim açımdan, sosyal medyanın değerini aşındırdığı bir sanatçı malesef.