müthiş bir korku filmi.
çok korku filmi izlemişimdir, yaratıklısı olsun, psikopat katillisi, inli cinli perili olsun vs. ama izlediğim tüüm korku filmlerinin arasında en en korkunç film bu.
ama işin tuhaf yanı ne biliyor musunuz? filmde öyle ekstradan korkutucu bi öğe pek yok. saydığım filmlere göre hiç yok hatta. ne canavar var, ne çirkin suratlı ruhlar var ne de ekstrem şiddet, kanlı sahneler var. ama tüm korku filmleri arasında en korkunç film olarak birinci sırayı alır. neden?
çünkü bu filmde bir insanın nasıl korkunç bir canavar olma potansiyeline sahip olduğunu izletiyor bize yönetmen.
stanley kubrick bunu öyle ustaca yapmış ki ekstra bi şey ekleme ihtiyacı duymamış adam. herr ayrıntısına kadar düşünmüş. filmi on kere izleyin on seferinde de fark etmediğiniz bir ayrıntı göreceksiniz. adam olanı olduğu gibi değil de sembollerle, şifrelerle anlatınca, yani size saklanan korkunç gerçeği fark ettirerek tüylerinizi diken diken ediyor. çünkü söylenmeyen şeyler her zaman daha korkutucudur.
bir kez daha izlemek istiyorum. daha önce üç kere falan izledim ama götüm yemiyo.
oyuncuların falan da psikolojisi bozulmuş film çekilirken, kubrick abim bunu bilerek yaptı muhtemelen sırf oyunculuklarına yansısın diye ruh halleri ama ruh hastası mısın be adamm!
kitabını da okudum bu filmin. kitabı daha güzel tabii o ayrı. kitabı da çok korkunç, insan olurken kan ter içinde kalıyor gerçekten ama filmin güzelliği çok başka.
stephen king filmi beğenmemiş. yani stephencığım seni çok severim, en sevdiğim yazarsın ama bu filme böyle yüzeysel bakmış olan cidden şaşırttı beni, seni de zeki bilirdim. egona yenik düşmüşsün diye yorumluyorum bunu, sırf kitabını değiştirdi diye sevmedin muhtemelen. yoksa filmdeki asıl anlatılanı anlamayacak kadar aptal bir adam olamazsın. olma da lütfen.