düşün ki o bunu okuyor

Mesaj atıyorum gidiyor ne düşüncem yav bi daha mı gelcez

insan insanı engeller mi aq

aşık ettin beni kendineee gugle piley link

Ne ben sana adım atarım ne sen bana. Ben elimden geleni yaptım derim ama sen pişman olursun

dün iki duygusal boşluk arasında sen bana görüldü atamazsın sen kimsin lan sanki mesajı atacaktım ama sarjım bitti yazamadım ucuz atlattın

Hiç romantik olamayacağım kalk çoraplarını topla eşyalarını katla kahvaltı hazırla inşallah okuyorsundur

Okuyorum da bana yazan yok ki. Neyse.

Yanlış kişiyle savaştın, ben senin düşmanın değildim..

Bize bundan fazlası yazılmamış belki başka yerde başka zamanda birbirimiz için doğru insan oluruz. Hoşçakal

hüzünlü bir şekilde sigara içen maymun videosunu gördün mü çok komik

Seni o kadar çok seviyorum ve o kadar güzel olmuyor ki.. Her şey ancak bu kadar güzel olabilir.

Umarım en sevdiğinle sınanırsın.

Özledim. Senden ayrıldığım için pişmanım. Yaşanabilecek şeyler varken cesaretim olmadığı için bırakıp gittim. O his hep benimle gelecek ve hep düşüneceğim seni.

Ve sonunda düşüncelerim ile duygularımı aynı paralelde buluşturarak, aklımın sürekli olarak önüme sunduğu gerçekleri kalbime de kabullendirerek senden tamamen vazgeçtim. Artık ne duamsın, ne de bedduam. Şu andan itibaren benim için senin de herhangi bir insandan farkın kalmadı. Ve bugün, yeniden küllerimden doğuşumun, içerisinde yerinin olmadığı yeni hayatımın ilk günü. Hadi bakalım hayırlısı...

Bana da yazıklar olsun hiç uğruna ne kadar çabaladım neler yaptım Sana da yazıklar olsun hiç bir şey yapmadın

bir gün sen de beni düşünerek buraya bir şey yazacak mısın?

nolcak bu fenerimin hali amk

O, kimsin bilmiyorum ama şu saçma radyuslu parçada çizim yapamıyorum. Rapor da bitmiyor bir türlü zaten. Delirmeme ramak kaldı. Günde 6 saat falan dinleniyorum o da uyuduğum zaman. Rüyamda da mekanizma, tasarım falan görüyorum. Birazdan 1 saatliğine dışarı çıkacağım için çocuk gibi heyecanlıyım.. Öyle bir zaman işte...

Ben ölünce g.tüne kına yak boşuna ağlama yalandan.......................................

içimi öyle bir ateşle bıraktın ki ne kül oluyorum ne tutuşuyorum. seni de yakmak istiyorum ama yüzünü görsem midem bulanır. son bir kaç gündür aramızda geçen konuşma mecburiyetimizi biliyorsun, yemin ederim mecbur olmasam aramazdım. hatta aramayacaktım ama içim el vermedi yine insanlık yaptım. ateş çemberinin içine girdik oturuyoruz seninle başka yaptığımız bişey yok. bu gece yağan yağmur kim için akıtılan göz yaşlarıydı sen iyi biliyorsun. sana değil!

senin için hala varsam son ipi de kesmek ya da belki de senden ufak bir tepki görmek için dün bir şey yaptım. gece rüyama girdin. seni tamamen unutmam lazım.

Seçtiğin hayat beni mahvettiğine değdi mi?

adım garavel bul beni

Seninle konuşmak istiyorum ama konuşamıyorum. Sanki aramızda bir duvar var diyeceğim de aslında duvar var. Sen duvarın arkasında hâlsiz, ağlamaklı, üzgün ve kötü durumdasın. Bense duvarın öteki kısmında senin haykırışlarını duyuyorum fakat yanına gelemiyorum. Gelmek istiyorum, kapıyı tıklatıyorum fakat sen benle kapının arkasından konuşuyorsun. Ben gelip senin gözünden akan yaşı silmek istiyorum, kırılan her şeyi onarmak istiyorum. Sense bunları reddedercesine kapıdan beni geri çevirip duvar dibine geçiyorsun. Senin yaslandığın duvarın dibine geçip bende duvara yaslanıyorum sırtarımız birbirine değsin diye. Belki senin için sıradan birisiyim belki de sıradan bile olmayacak kadar değersiz birisiyim. Bırak yaralarını ben sarayım bu hayatta daha fazla incelip üzülme. Unutma her ne kadar yok saysan bile bu hayatta seni gerçekten düşünen birisi var.

Ya Allah senin belanı versin yada benimkini gerçekten artık çok yoruldum...

Tüm kavgalarım beni birazcık anla diyeydi ama sen susmayı tercih ettin.

Bu tesadüfler beni çok yordu artık. Madem nasip değilsin niye her yerde denk geliyoruz. Görsem de üzüyorsun görmesem de

Yaşadığın şehre geldim bugün. Yol boyunca, bir zamanlar bu yolları senin için arşınlamış olduğum düşüncesiyle boğuştum. Sana gelirken ki o heyecanım, kavuşacak olmamızın vermiş olduğu mutluluk ve özlemimin dineceği düşüncesinin yarattığı sevinç, yuvama kavuşuyor olmamın verdiği huzuru hatırladım bir an. Yüzümde bir tebessüm oluştu. Sonra da bana yaşattıklarını hatırladım ve boğazım düğümlendi. Sanki bir yumru oturdu boğazıma ve yutkunamadım... Gözlerim seni hiç aramadı şehrinin sokaklarında. Belki seninle hiç karşılaşmak istemediğimden, belki de "bu adamın hâlâ burada ne işi var. Yoksa hâlâ bana karşı bir umudu mu var?" şeklinde yanlış düşüncelere kapılmandan çekindiğimden, hiç gitmeyeceğini düşündüğüm bir yerde oturuyorum. İlk defa bu şehirde kahvemi içerken yanımda sen de varmışsın gibi hissetmiyorum. Sana dair hiçbir his kalmadı içimde. Zerre kadar bir şey hissetmiyorum artık. Zaten böyle olmasaydı unutamazdım seni. Yanlış anlama, bu hatırladıklarımın seninle bir alakası yok. Bunlar sadece yaşanmışlıklar ve onları inkar edip yok sayamadığı için insan ara sıra akıllara gelmesi de bundan. Keşke bunun da bir yolu olsaydı, keşke Yılmaz Erdoğan'ın "İnci taneleri" isimli dizide söylemiş olduğu gibi, hayatı da sıfırlayabilsek ve ara sıra yeniden başlayabilsek ne güzel olurdu diye düşünmeden edemiyorum. Ama hayat maalesef böyle bir şey değil işte. Olsun. Zaten insanı insan yapan da bu yaşanmışlıkları değil midir... Birazdan veda edeceğim şehrine ve bu defa ardımda seni bırakmış olduğum düşüncesi olmadan...

Unutma at gibi giden İT gibi döner !