şu aralar beni anlayan hiç kimseyle karşılaşmıyorum içimdekileri dökemiyorum belkide dökcek kelime bulamıyorum.her şey iyiymiş gibi rol yapmaktanda yoruldum en yakınlarıma bile kendi hislerimi belli etmiyorum,daha fazla dayanamayacağımı bazen tek çarenin ölüm olduğunu düşünüyorum ama düşürkende paradoksa sürükleniyorum ilginç bir durumdayım sözlük.insanları teselli etmekten yoruldum ve teselli dinlemektende herkes kendi acısının derdinde içimdekiler içime sığmıyor artık.bu şekilde ne kadar dayanabilirim bilmiyorum.
kurtuluş yoksa en güzel yok gibi gözüküyor. - ifyougoaway 27.10.2016 21:23:07 |#2856399
0
kurtulus her zaman vardir.ayni seyler banada oluyor bazen en ufacik birseye bile tahammul edemiyorum dayanamiyorum diyorum intihar geciyor aklimdan ama sonra ailemi,sevdiklerimi,gelecegimi dusunuyorum her dolanbaçın bir sonu vardir dostum
sadece bazisi biraz fazla uzun olur ama pes etmedigin surece emin ol kurtulusa erersin. - yarimadam 27.10.2016 22:22:13 |#2856553