önceki yazdıklarımdan belki hatırlayanlarınız olur. yarın akşam belki barışırız umuduyla uçağa bineceğim. ve tekrar söylüyorum o bana şimdiye kadar bir kez bile 'seni seviyorum' dememiş, diyememişti. ama çok güzel giden bir ilişkide saçma bir tartışma yüzünden bitmiştik. ona sürekli tatlı gönderdiğim yeri aradım sürpriz ayarladım. hiç bilmediğim şehirde o saatte bulabilirsem yine aynı beyaz gülden alacağım. ve birazdan uzun uzun yazacağım yarın benden sonra okusun diye. aslında yarım saat kadar önce yazmaya başlamış olmam gerekiyordu ama yazamıyorum. içimde volkanlar var oysa. ben de size yazıyorum. belki içinizden sıktığımı düşünenler olabilir ama her şeyi olduğu gibi anlatabileceğim tek yer burası. bir de şiirler var ama onları da kimse anlamıyor zaten. muhtemelen ellerim bomboş gidip kırıklarla döneceğim. ama o 'ya?' sorusu var ya, yıllar sürecek bir yolculuk olsa da giderim. evet der mi sizce?