asosyal itiraf

birini uzun süre sevmek bana çok ilginç geliyor artık. nasıl bağlı kalınıyor nasıl sabah akşam aynı kişi düşünülür gece yatmadan önce hayaller kurmak sabah kalkar kalkmaz aklına gelen ilk şeyin o insan olması her şeye rağmen güvenmek sevmek çok tuhaf. yaşamadığımdan değil yaşadım. yaklaşık üç yıl sadece hayatımda bir insan oldu. tek başına bütün hayatımın her yerinde o vardı. tek düşündüğüm oydu. ne olursa olsun iyiliğini isterdim. bir şarkı çaldığında aklıma o gelirdi. geceleri onla hayaller kuruyordum biri aşk hayatımı sorduğu anda onu anlatirdim. uzunca bir süre de ilişkimiz oldu zaten. ağladım güldüm her şeyi yaşadık. başka birini düşünmek şurda dursun gözümün önünü görmüyordum. sanki hep hayatımda olacak gibiydi çok seviyodum. şu an garip geliyor ama sevmek nedir unuttum. sigara yakinca aklıma o değil sorunlarım geliyor. hiçbir şey hissetmiyorum aşka sevgiye dair. sanki daha önce yaşadığım hayatın benle alakası yok sanki bi anda unuttum hissetmeyi tüm yaşananları ben yaşamamışımda başkası yaşamış gibi. seviyordum diyorum da nasıl seviyordum hatırlamıyorum hissedemiyorum şu an anlayamıyorum. unutmadim ama hatırlamıyorumda. bundan önceki yaşamım tamamen boşmuş gibi. hiçbir şey yaşamamışım gibi. hatirlamamak aynı şeyleri tekrar hissedememek çok zor. yine aşık olmak falan değil de eskisi gibi duygularımı yoğun yaşayabileyim istiyorum. çok saçma. eskiden oturduğumuz duraklardan geçerken bile hislenirdim. burda şunu yapmıştık burda bunu yemiştik beraber falan derdim hiçbir ayrıntıyı unutmazdim şimdi dümdüzüm ne bir heyecan ne bir yaşama sevinci yok içimde. beni bu hale getiren yaşadığım aşk mı bilmiyorum ama bir şeyler ölmüş içimde. bağlılıklar geride kalmış. mutluluklarin önemi yok. özlemek nasıldı sarılmak nasıldı bilmiyorum. her şey çok kısa sürüyor artık. anlık mutluluklar anlık üzüntüler anlık şaşkınlıklar anlık heyecanlar var sadece. uzun soluklu yaşadığım zamanları özleyemiyorum bile özlemek istiyorum