çok zor zamanımdayım. abim ölmemi istedi annem ona anne dememi istemiyo ki babamın zaten dünya umrunda değil sabah akşam pc de. iki hafta önce intihara kalkıştım bu sefer kararlı gibiydim. babamın ilaç kutusundan hapları avcuma doldururken annem yakaladı fakat avcumdakileri görmedi. yine tartıştık.üst kata çıktım avcumdaki on onbeş hapı attım ağzıma su içtim üstüne de. sonra korktum bi süre bekledikten sonra banyoya gidip kusmaya çalıştım. hani plastik hapların dışı erir ya onlardan ve yarısı erimiş haplardan çıkardım bi kaç. bekledim bekledim hiçbişey olmadı. sanırım daha fazla yutmam gerekti ama şuan düşündüğüm tek şey belki de bu benim ikinci şansımdır herşey hala her ne kadar boktan olsada. kimseye söyleyemedim bunu utandım bu yüzden buraya yazmak istedim kimse beni burda tanımıyo diye