en yakın arkadaş

babasını küçük yaşta kaybetti, evin en büyük çocuğu olduğundan hiç çocukluğunu yaşayamadı. hep bir sorumluluk taşıdı. zehir gibi çalışkan olmasına rağmen üniversiteye kendi isteğiyle gitmedi. iş hayatına atıldı erkenden. çocukluğumuz gençliğimiz hep birlikte geçti, birlikte yedik içtik, yeri geldi aç kaldık, yeri geldi kız meselesi yüzünden birlikte dayak yedik. ama hiç ayrılmadık birbirimizden. çocukken birbirimize söz verdik birimiz nişanlandiginda yüzüğü diğeri takacak konuşmayı yapacak, düğünde diğeri sagdıç olacak. en mutlu günümüzde hep beraber olacaktık diye. geçen hafta sonu pazar günü nişanı vardı. nişandan bir gün önce telefon geldi, ankara'da yaşayan babaannem rahatsızlandı yoğun bakıma alınmış. apar topar ankaraya gittik. nişanı olduğu saatlerde hastane sandalyesinde bekliyordum. tanıdık bir numaradan görüntülü arama isteği vardı, kabul ettim.. nişanı canlı yayın yapmışlardı benim için. onun o mutluluğunu görünce yaşıma bakmadan oturdum ağladım hastane koridorlarında.. hep mutlu ol kardeşim nişanı kaçırdım düğünde beraberiz not: babanne iyi durumda hastaneden yarın taburcu olacak.