bugün
yenile

    asosyal itiraf

    2
    +
    -entiri.verilen_downvote
    yalnızlığımızı neyle ölçtük... kaybettiğimiz düşlerimiz kadar mı umutsuz olduk; yoksa uyanınca kaybolan düşlerimiz gibi yitirdik mi inançlarımızı. biz umutlarımızı hep bulutlarlada hayal ettik ama ne uçağa binicek kadar sevgimiz vardı nede sandalyemizden kalkabilecek kadar inanıyorduk umutlarımıza. herkesin bi umudu herkesin bi sevgisi var diye koyduk bu hayalleri sevmek için değil ulaşmak için değil. eksik kalmamak için sevdik. diğer insanlar gibi olmak için sevdik. ama biz farklıydık. bizim kalplerimizde sadece kan pompalama işlevi vardı. vücudumuzun heryerinde hissedip canımızı acıtan basınç vardı. bizim kalbimiz yoktu. bizim bir acı makinemiz vardı tam göğsümüzün ortasında. duygularımız formaliteden ibaretti. kutucuklar boş kalmasın diye yazdım adını. ben sevmeyi bilmiyorum. politikacıyım belki de bedenimi sevgi diye pazarlıyorum sana. al senin olsun bedenim. artık bu makinedende sıkıldım sende kalsın al.
    ... diğer entiriler ...