"bir zamanlar bir adama aşık oldum. tam bir masal prensi sayılmazdı. ama ben de bir prenses değilim. beyaz bir atı yoktu ya da söylemesi gerektiği yerde doğru kelimeleri söylemiyordu. ama o benim prensimdi. eğer bütün o masalları yazan ben olsaydım, yazacağım tek şey o olurdu.
hissedebileceğimi bile bilmediğim şeyler hissettirdi bana. sahip olabileceğimden emin olmadığım şeyleri istememe neden oldu. var olduğunu bile bilmediğim şeylere ihtiyaç duymama yol açtı.
beni mutlu etti, beni çıldırttı. onunla tanıştığım güne şükretmemi sağladı, onunla tanıştığım lanetler okumama neden oldu. her şeyi mahvettim, her şeyi mahvetti. onsuz yaşayamayacağımdan emindim. ölümüme neden olacağından da emindim..."