gencler içim yanıyor icim! napicagimi bilmiyorum uykusuzum umudumu kaybediyorum yanıyorum ve tüm bunlardan haberi olmadığı yetmiyormuş gibi umrundada değilim insanın kendine bunları söylemesi daha da acı verici kabullenmek ne zor evre... bi hayalin peşinden koşuyorum hergün kendi kendime konuşuyorum sanki karsimdaymis gibi insan hiç gormediği birini böyle sever mi çok saçma hatta aşırı saçma bildiğin deli saçması ben napicam acilsam basit kız olucam acilmasam bu salak ya anlamıyor ya tinlamiyo belirsizlik iğrenç bişey gerçekten berbat ötesi hayır belki diyorum son senesi kafasını karıştırmak istemiyor ama seven insanın böyle bi düşüncesi olmaz of yani of ben platoniklerime ne acımasız davranmisim meğer allahm ne zormus erkek olsaydım şimdiye yüz kere acilmistim cepte bilince de ağzımıza siciyolar mesaj atsam son mesajda kek gibi bıraktı beni öyle bayram geçti bir mesaj bile atmadı insan şunu bana yapmaz be kardeşim ne biliyim uzulcek kız değilim gibi geliyo be acaba yazmaktan mi cekiyo dedim ama değil gayet rahat mesajlasiyo bikac kere ilk mesajida attı çok boş değil gibiydi başlarda "vur kaç" mi seviyor anlamiyorumki bide bakışı var öyle saf edepli çok tatlı be of napiyosun be of anlamam lazım nasıl ol ucak bilmiyorum iki aydır her gece ruyalarimda onla uğraşıyorum bana da yazık iç sesimi susturup uyku uyuyamiyorum yarın istanbula gidicez sırf belki olurda biyerinde karşılaşırız diye hayaller kurup duruyorum kalbim aciyo ve sanırım artık bende kendime acıyorum..😔