sürekli film izliyorum, sürekli kitap okuyorum kendime başka bir dünya yaratmaya çalışıyorum, gerçek olmadığını bile bile. çünkü bir hayat hakkım vardı onu yaşıyorum ve hiçbir şeyi istediğim gibi yapamıyorum. güvenecek birini bulamıyorum, aşık olacak birini bulamıyorum daha da önemlisi kanımdan sayabileceğim bir dost bulamıyorum. ne zaman güvenmek istesem pişman oluyorum bu da beni giderek herkese karşı daha da güvensiz biri yapıyor. gerçek insanlarla tanışmaya korkuyorum zaten tanışmak isteyen insana gerçekten değer veren birileriyle karşılaşmıyorum bile bu yüzden hayallerim arasında kayboluyorum artık. asla gerçek olmayacağını bile bile. yoruldum.