üniversiteye başladığım sene hayatıma biri girmişti daha birbirimizi doğru düzgün tanımazken sevgili olduk - cesarete bak - her şey gerçekten çok güzel gidiyordu bende de öyle bir genişlik varmış ki mübarek eski sevgilisinin uygunsuz resimlerini telefonunda gördüğüm halde gülüp geçmiş bir insanım dert etmedim sorun yapmadım. her şey güzel geçiyordu sevmediğim bir şehiri sevdirmişti. geçen yaz benim elimde olmayan bir hata yüzünden yanlış anlaşıldım açıklamama rağmen inatla kendi kafasının dikine gitti ben de "bitsin lan o zaman seninle mi uğraşacağım" diye bitirmiştim bir anlık sinirle. sonrası pişmanlık,arkadaş grubunda istenmeyen bir insan hakkımda "ege kızı abi ne olacak orospudur" laflarını ettiler. yanımda bulunan birkaç arkadaş sayesinde okul başladığında kendimi toparladım sonra ne oldu bir iki güzel sözle yine kendimi kaptırdım aynı şahısa. herkes özürlerini diledi "biz olayı böyle bilmiyorduk" iyi güzel onları da affet. bu sefer yakama "onu geri kazanmak için hareketlerini değiştir,ona daha yakın ol sevgini hissettir senden bunu bekliyor zamanla her şey düzelecek" dendi salak gibi buna da inanıp asla yapmayacağım hareketleri yaptım. hakaretlere uğradım sustum,imalarda bulundu sustum,başka kızlarla takıldı sustum -bende baya genişmişim düşününce-,sevilmediğimi içten içe bildiğim halde bir ihtimal dedim belki bu seferki hareketimle geçmişi unutup yeniden başlayıp tasmamı eline vermiş golden köpek gibi ağzının içine bakıyordum. gel zaman git zaman gerçekten arkadaşım dediğim 3 4 kişinin laflarını dinledim. kendime bir gün aynadan baktım ki gözlerimin içi artık gülmüyor,gözlerimin altı morarmış,3 öğün yemek yerine kendimi 3 paket sigara ile doyurmuşum. bu sefer de bir karar aldım baktım deveyi güdemiyorum bu diyardan giderim dedim kendi memleketime yatay geçiş başvurusu yaptım kimseye söylemedim. kazandığım zaman söyledim timsah gözyaşları, "gitme seni seviyorum" lafına bu sefer kanmadım gittim. giderken bile hakarete uğradım "sen yalancının önde gideni sözlerine asla güvenilmez vs vs" lafları. evime geldim bütün bu yaşadıklarımdan sonra vücudum benden intikamını aldı psikolojikmen. her gece yatmadan kendimden nefret ettim yaşadığım,yaptığım,kendime yakıştırmadığım bütün olaylar bütün cümleler,bakışlar film şeridi gibi gözümün önünden geçti beynimde yankılandı sonra ne mi oldu ? hoşgeldin psikolojik hastalığım.
(bkz: yaşasın tam bağımsız ruh hastaları)