on yaşında bir muhabbet kuşum var her gece yatmadan önce ona kitap okuyorum ve çok konuşan bir kuş olmasına rağmen saatlerce hiç ses çıkarmadan gözlerini kapatıp beni dinliyor sol omuzumda. bazen de başını yanağıma yaslıyor bu mükemmel bir duygu ve küçük dinleyicimin bu güzel hareketi her zaman bana kendimi önemli hissettiriyor sanırım o benim hayattaki küçük şeylerle mutlu oluşum.