kafamın arkasındaki nabız sesi kulaklarımda. beynimin tam arkasında.
anlam veremiyorum, adrenalin seviyem anormal yükseldi.
görüntü 80ler vhs kasetler gibi, arada bir gidiyor da.
yine geldim ben. big bang gibi ama hiçbir yaşam belirtisi oluşmuyor.
ölü gezegenler, var sadece
göz alabildiğince karanlık, sır.
bu kadar çözümsüz olmamalıyım, bu kadar mutsuz olmamalıyım
insan doğasına bu kadar mutsuzluk aykırı.
ayrım gözetmeksizin, hayatımı mahveden her bir insana, kronolojik olarak, sövmeye başlıyorum.
1, 2, 3...
nefes almalıyım, nefes almayı unutuyorum.
nefes almalıyım.
görüntü 6. kez gitti
uyuşma.
7.
saat 6.30
akli melakeler, çığlık atmak istiyorum,
kulaklarım uğulduyor.
uyuyamıyorum uyuyamıyorum uyuyamıyorum
sıkıldım, kendimi doğramak istiyorum.
jülyen.
sonra her bir parçama limon suyu ve tuz dökmek.
ağız sulandıran acılardan istiyorum.
kolunu boydan boya
jülyen.
içimde bir şey paramparça oldu.
beni içimde sığındığım tek evden kovdular.
kendi sokaklarım bile tükürdü beni.
korkuyorum.
kendimden, her geçen gün, daha çok korkuyorum.